SLIEDRECHT – De 11 ronde van de interne competitie kenmerkt zich als een speelavond tussen de grote feesten van het jaar. Wat te denken van het 90-jarig jubileum wat grootst werd gevierd (zie het verslag Schaakvereniging Sliedrecht vierde groot(s) feest | Schaakvereniging Sliedrecht) en het aanstormende Sinterklaasfeest. En ook de interne competitie is een waar feest. Zo is na een misstap van de koploper alles nog mogelijk. Leest u mee in dit verslag?
Allereerst is het schaken zelf een waar feest. Zo ook deze donderdagavond. Maar liefst 37 schakers waren deze avond actief, tenminste… 36 schakers speelden een partij en nr 37 kreeg een bye en was al snel ‘bye’. In totaal 18 borden dus waar een heus gevecht om de zwarte of witte koning van start ging.
Aan de kop van de competitie blijft het ongemeen spannend. Sinterklaas (het feest wat over een paar weken al plaatsvind) heeft er een mooi gedicht vanuit Spanje over geschreven inclusief wat belerend onderwijs van A.I. -piet omtrent het fenomeen ‘Familie-schaak’. Lees maar mee:
In de schaakzaal, stil en geconcentreerd,
Werd menig zet door scherp oog geobserveerd.
De top van het klassement wankelde zowaar,
Door een list, een truc, wonderlijk en raar.
Wim Hokken, met inzicht en een snelle blik,
Zag zijn kans schoon, wat een tactiek!
Hij richtte zijn aanval op het centrum van de macht,
En bracht koploper Pool in een benarde nacht.
Hij deed een zet, heel verrassend en vlug,
Die de tegenstander deinsde terug.
De familie-schaak, een dubbele stoot,
Bracht de koning en dame in een dreigende nood.
Want dit is de aard van deze gemene val,
Een stuk dat aanvalt met een harde knal.
Twee kostbare stukken, het hart van ’t spel,
Tegelijk bedreigd, dat gaat niet snel.
De koning moet vluchten, het is een bevel,
De dame is dan verloren, o zo snel.
Wim Pool zag het in, met een zucht en een kraak,
En zo won Wim Hokken, een pracht van een schaak.
De spanning is terug, de strijd weer open,
Door die ene zet, die “familie-schaak” gedoopt.
Met dit gedicht (ik bedoel overwinningspunt) van Wim Hokken én de winst van Arjan van der Leij (tegen Johan vd Griend) én de winst van Adrian Mensing tegen William Gijsen is het totaal onduidelijk wie nu als eerste de volgende ronde in mag gaan. Hoe dan ook; iedereen maakt ineens weer kans op de schaaktitel.
Wie geen aanspraak meer op de titel zal maken is uw verslaggever. In een boeiende partij tegen Wout Boer stond hij (na een verkeerd offer van Wout op zet 5) in een stelling waarbij de Koning wel een heel groot target was op de zesde lijn. Ook hier kan het gedicht over het familie schaak van stal worden gehaald. Wout wist keurig te winnen na een partij met zeer veel mogelijkheden (om te winnen voor Wout) via een familie-schaak. Ook hier werd de dame het slachtoffer…
Wie wel aanspraak kan maken op een titel is Maarten Hartkoren. In een leuke partij tegen Cees van der Linde gaf laatst genoemde met nog 1 minuut te spelen de partij op in een remise stelling. De reden hiervoor was het ontbreken van perspectief op winst vanwege tijdnood. Maarten is echter niet te beroerd om dan eerlijk te benoemen dat er 15 seconden per zet bijkomt. Het vervolgen van de partij (waarin Maarten alsnog won) was dan ook het gevolg. Wat ons betreft krijgt Maarten vanaf nu de titel: St Maarten.
De choco-club is overigens weer uitgebreid met een nieuwe chocoboy. David Prook mocht aantreden met de zwarte stukken tegen choco-goeroe Hans Klein. Het duurde niet lang of er ontwikkelde zich een mooie partij, maar belangrijker nog: een nieuw toetredend lid tot het choco-verbond. David Prook kan het niet meer ontkennen, ook hij weet wel raad met zo’n bruine rakker. Helaas verloor hij vervolgens de partij dus wellicht was dit een eenmalige keuze en probeert hij de volgende keer aanmaaklimonade.
Tot slot nog wat bijzonderheden. Johan Gijsen heeft gerokeerd… en niet zomaar; hij speelt gewoon fianchetto in de opening… alleen komt niet de loper op G2, maar de dame. Ach, als je maar wint (maar dat weet uw verslaggever niet :-(. Een andere bijzonderheid was de Franse invloed van John en Ronald Breedveld. John speelde mee in de interne competitie tegen Tjerry Hut. En dat heeft hij geweten… Na een Franse (?) opening werd er gespeeld met de Franse slag en kwam Tjerry een toren op voorsprong. De partij is niet veel verder gekomen. Gelukkig is Tjerry zo vriendelijk om in de nabeschouwing alle varianten uit te rekenen van het vervolg van de partij. Ingewikkelde stellingen volgden, maar nagenoeg alles wint voor de ‘Hollandse School’.
Nog veel andere partijen zijn gespeeld (Martijn wint de laatste partij van de avond van Floor), maar dit heeft uw verslaggever niet allemaal goed meegekregen. Dan terug naar de titel van dit verslag ‘een feest tussen de feesten’. Persoonlijk vind ik Sinterklaas nog te ver weg. Is er dan geen ander feest dichtbij? Ja; gelukkig wel. Aanstaande donderdag mag er weer geschaakt worden (rapid) maar vooral aangemoedigd worden bij het illustere viertal! Kom tot zien als de vier spelers van Sliedrecht V1 spelen om de winst in thuishonk de Havik. Neem uw spandoeken, roeptoeters, en bazuinen mee. En mocht u toch alvast Sinterklaas willen vieren… deel dan gerust pepernoten uit! Tot donderdag!?
