SLIEDRECHT – In de interne competitie lijkt alles vaak vlekkeloos te verlopen. Ongestoord worden de schakers ontvangen, in de watten gelegd en mogen ze na de nodige zetjes te hebben verricht ongestoord van hun nachtrust genieten…. Schijn bedriegt, zoals zo vaak. Zowel achter als voor de schermen wordt iedere competitieronde keihard gewerkt om schaken comfortabel te laten voelen. Bij het ingaan van ronde 21 is het noodzakelijk om hier eens bij stil te staan.
In de competitie blijft het spannend. Clubkampioen Peter van de Bergh zet opnieuw goede stappen naar een nieuw cap, maar Jorik Klein blijft stug achtervolgen. Wie weet wat dit gaat brengen. In groep 2 is het Maarten Hartkoren die aan kop gaat en groep 3 lijkt een prooi te worden voor Rien Lodder. We zijn benieuwd hoe het deze ronde is gegaan.
Al bij binnenkomst ontvingen de meeste schakers het allerdikste (!) clubblad ooit van hoofdredacteur Jerry van Rekom. Wat een meesterwerk is dit clubblad opnieuw geworden. Het staat vol van interessante feitjes, nieuwtje, verdiepingen en uitslagen. Wie ook uitslag van deze 21 competitieronde kreeg was Maarten Hartkoren. Na een avond vol spanning in een strijd tegen de koploper Van den Bergh moest hij het hoofd buigen. Maar een mooie partij met de zwarte stukken was op het bord verschenen, de witte stukken voor de gerokeerde koning kwamen echter met teveel snelheid opzetten zodat Maarten alle (lees: teveel) zeilen moest bijzetten.
Terug naar het clubblad. Hierin staat ook de (eigen)aardige rubriek: ‘Bij het belachelijke af!’. Hierin wordt bijvoorbeeld Arjan van der Leij genoemd die weleens verward is. Dat was zeker niet te merken in zijn partij tegen Jorik Klein. In een partij die tot in de vroege uurtjes duurde hebben beide spelers – naar eigen zeggen – meer dan 75x een zetherhaling uitgevoerd (of meer als 75 zetten gespeeld zonder te noteren). Hoe dan ook…. het eindresultaat van een de partij was een overwinning voor de zwartspelende Klein die hiermee in het spoor blijft van de koploper.
Ook een vaste rubriek in het clubblad is het ratingpraatje. We zien hier enorme stijgers bij de jeugdige spelers. Zo kent Theo Theunisse maar liefst 78 pluspunten ten opzichte van het begin van het seizoen. In al zijn overmoed bedacht Theo dat hij in de clash om de Hardinxveldse Beker tegen Jeroen Brandsma nog inspiratie kon putten uit Erasmus’ werk: ‘lof der Zotheid’. Lof werd het zeker (voor Jeroen) en zotheid nog meer: een open gat voor de koning waar de witveldige zwartkleurige loper van Jeroen gretig gebruik van maakte met winst voor Jeroen tot gevolg. Conclusies na deze partij: 1. Jeroen heeft voor één week de titel: GM van Hardinxveld veroverd. 2. Erasmus’ lof der Zotheid haalt het niet bij échte literatuur. 3. De opmars van Theo en zijn plusscore lijkt voor minimaal één week gestopt (maar gezien zijn resultaten in de externe competitie lijkt dit slechts schijn)
De wedstrijdleider kent vaak een prominente plek in het clubblad. Zo ook bij deze editie. Maar waar is de wedstrijdleider als je hem nodig hebt? Al vroeg in de middag komt het verdrietige bericht dat de wedstrijdleider ziek is. Alle hulp wordt ingevlogen en zelfs Joost Stoker mag – hoe onwaarschijnlijk ook – de leiding nemen over het verloop van de avond. Een prima indeling volgde waar hij zichzelf opofferde met een bye. Respect! Wie ook respect verdiend is Bert Dobber. In een prima partij haalt hij een mooie remise tegen Wim Hokken. Overigens voor de lezers van het clubblad; het zal u al opgevallen zijn dat Wim Hokken dit jaar zijn zinnen heeft gezet op de titel van ‘remisekoning’.
De andere wedstrijdleiders kenden een verdrietige avond. Mark van Hulst verloor in zijn partij van Martin Prins en ook Cees Moes moest in Kiria Brandsma zijn meerdere erkennen. Wie ook zijn meerdere moest erkennen maar weigerde dit in te zien was uw verslaggever van dienst. In een ultralange partij was het Jaap Euser die een stuk voor kwam in een prima eindspel. Hierbij werd mat-in-één over het hoofd gezien en volgde een paard/toren vs toren eindspel. Voor de kenners onder ons: dit is (nagenoeg) altijd remise. Voor de niet-kenners onder ons; vraag gerust het notatieblaadje ter bewijsvoering.
Al met al weer een prima opkomst. Alles stond weer gereed, zelfs een wedstrijdleider blijkt niet onvervangbaar én iedereen kan thuis nog genieten van een prachtig clubblad. Redacteuren: bedankt!
