SLIEDRECHT – In de 16e ronde van de interne competitie waren er weer 17 borden gevuld met goedgehumeurde spelers. Sommige komen van dichtbij (of lijken zelfs wel te overnachten in thuishonk ‘de Havik’), anderen komen uit omliggende dorpen en steden (zoals Hardinxveld) of zelfs van CDA bijeenkomsten in Den Haag. Waar men ook vandaan kwam, iedereen kwam terecht in Sliedrecht en sprak maar over één plaats… Maastricht!
Waarom Maastricht zullen de trouwe lezers van deze rubriek zich afvragen? Wel, eenvoudig… ook dit jaar hoopt het gele leger met Pinksteren in grote getale af te dalen naar Maastricht om daar gezelligheid te combineren met verovering van de schaakstukken. Maastricht, het blijft een bijzonder oord… Spreek de naam eens langzaam uit en laat de ‘r’ maar eens flink rollen over de tong… Krijgt u er al zin in? Laten we de borden van deze speelavond maar eens beschouwen in het licht van Maastricht en tegelijk wat kennis opdoen over deze mooie zuidelijke Provinciehoofdstad.
Wie aan Maastricht denkt, denkt aan de mooie Maas. Een echte regenrivier die soms zorgt voor hoge golven, maar ook prachtige vergezichten met zich meebrengt. Hier kunnen de snelste schakers van deze avond over meepraten. Wie anders dan Vis en Dobber voelen zich thuis in een rivier als de Maas. En waar heel de zaal zich verheugde over een partij met mooie vergezichten bleek het helaas een woest kolkende afgrond te zijn voor Peter Vis die al snel de partij opgaf, waarbij wonderwel geen minuut was verstreken.
De tweede partij van deze avond die al heel vroeg klaar was kan getypeerd worden vanuit de naamgeving van Maastricht. Maastricht is ontstaan als een doorwaadbare plaats in de rivier de Maas, een zogenaamde ’tricht’. En doorwaadbaar was de partij tussen Hans Klein en uw verslaggever. Na vier zetten werd een kapitale fout gemaakt, waarna Hans de doorwaadbare opening wist te vinden middels het offeren van een stuk op F7. Tegenspartelen had geen zin, de doorwaardbare plaats werd een geplaveide weg en de rode loper werd uitgerold (en de zwarte loper opgerold). Het ergste moment was echter toen Wim Hokken in het voorbij lopen opmerkte; deze partij met exact dezelfde zetten (en uitslag) speelden wij toch ook recent? Uw verslaggever kon alleen beschaamd knikken… (heeft iemand nog een stok voor 40 stokslagen?)
De wedstrijdleider van deze avond mocht aantreden tegen Niels Verhaar. Niels gaf bij aanvang al blijk van het nodige zelfvertrouwen wat hij duidelijk zichtbaar etaleerde op zijn (zelf meegebrachte?) koffiebeker. Deze folklore uitbarsting past mooi in het thema van Maastricht. Maastricht staat bekend om zijn eigen folklore wat het normale leven weerspiegeld. In deze partij was ook duidelijk te zien hoe de levens van Rik en Niels weerspiegeld werden op het bord. Beiden speelden foutloos een ingewikkelde partij; of zo u wilt… beiden speelden ingewikkeld en een foutloze partij.
Simon Kadijk mocht met wit aantreden tegen Mark van Hulst. Zij hebben lang gezocht naar mogelijkheden om het thema Maastricht in hun speelwijze vast te leggen. Uiteindelijk is het toch gelukt. Maastricht kent een atypisch landschap; denk aan de hoge Sint Pietersberg, de dalen van de rivier en voelt vaak al aan als ‘buitenlands’. Zo voelde het zwarte paard van Mark zich ook in het eindspel. Hoewel Mark een stuk meer had (tegen 2 pionnen) was het einspel atypisch. De witte koning van Simon behaalde bijna de overzijde (maar mocht zich niet verkleden als Dame) en kwam toch maar terug. Remise was een terecht resultaat.
Maastricht staat uiteraard bij alle juristen, rechters en eeuwige studenten bekend vanwege het Verdrag van Maastricht (1992). Hier werd de Europese Unie in haar huidige vorm gecreëerd en de weg vrijgemaakt voor de invoering van de Euro. Topjuristen en ambassadeurs van Maastricht als Jorik Klein en Jurgen de Haan hebben ongetwijfeld alle onderliggende stukken al goed doorgenomen om te kijken of het ontstaan van de EU wel de juiste rechtsvorm heeft. Laten zij nu net deze avond tegen elkaar mogen aantreden. Ook op het bord is te zien dat zij zich verdiepen in theorieën, zich uitstrekkend binnen de EU (wie speelt er anders het Italiaanse woord ‘Fianchetto’). En waar de één zich koningsgezind voelt is Jorik op het bord op en top een republikein. Zijn koning krijgt geen enkel voordeel van andere stukken en iedere pion die de koning zou kunnen verdedigen geeft hij graag weg. Uiteindelijk blijkt een vrijpion op de open D-lijn dodelijk. Hiermee wint Jorik deze topper der juristen; ongetwijfeld levert dit jurisprudentie op voor navolgende partijen.
Brabanders, Limburgers en in het bijzonder Maastrichtenaren staan bekend om hun bourgondische levensstijl. Zoals u al weet wordt Boergondisch gebruikt als bijvoeglijk naamwoord om aan te geven dat er genoten wordt van het leven. Deze term is afgeleid van de hertogen van Bourgondië rond het jaar 1400. Hoewel Paul Schakel deze leeftijd nog niet heeft bereikt gunt hij zijn zwarte stukken in een mooie partij tegen Floor Verschoor een bourgondische leefstijl. Hij fluistert tegen alle stukken; ‘aan de overzijde is het leven heerlijk!’. En zowaar. Nog voor het middenspel is bereikt hebben nagenoeg alle stukken de 7e rij al bereikt en marcheren ze door naar overzijde. Floor is hier echter niet over te spreken verdedigt zich met hand, tand en stukken. Na zet 15 gaat het echter bergafwaarts en moet hij zijn koning omverwerpen.
Een ‘wist-u-datje’: wist u dat Maastricht momenteel 125.203 inwoners telt (als u dit verslag herleest is dit getal al weer gewijzigd). Bijna net zoveel als de stukken van Leo Koppelaar die de zwarte stelling van Cees Moes bedreigden. Na verovering van een paard zonder compensatie zag de situatie voor zwart er steeds slechter uit. Uiteindelijk kwamen er nog wel wat gaten voor de witte koning van Leo, maar onze eigen Don (google maar eens op ‘Don Maastricht… dit is een taxi bedrijf in Maastricht), wist de partij gedecideerd naar huis te rijden. Het enige wat Cees restte was het betalen van het taxibonnetje. Een mooie overwinning voor Don Maastricht.
Nog maar een ‘wist-u-datje’ om het kennisniveau van de gemiddelde schaker te verbeteren (het onderwijssysteem in Nederland mag ons dankbaar zijn!). Wist u dat de zogenaamde ‘Formatie van Maastricht de correcte benaming is van de 30 – 90 m dikke laag krijtgesteente die meestal wordt aangeduid als Limburgse Mergel? Zo niet, dan bent u weer iets wijzer. Wie ook wat wijzer zijn geworden deze avond is de zwarte Dame van Joost Stoker. In een spannende en goede partij tegen Wim Hokken was zijn dame op dreef en kwam halverwege de partij op de 2e rij te staan. Wat deze dame daar deed mag Joost weten, hoewel wij ons afvragen of…. Hoe dan ook, een hele mooie partij met winstkansen voor zwart tot de Dame een eigen (ingesloten) leven ging leiden en Wim er met de winst vandoor ging.
Van de partij tussen Arjan van der Leij en Teunis den Rooijen heeft uw verslaggever helaas te weinig verstand. De partij zag er strak geregisseerd uit met mooie lijnen voor de lopers. Allen de zwarte koning van Arjan zag er wat beteuterd uit op F7. Overigens is dit helemaal niet nodig. Als echte koningsliefhebber weet Arjan (en u nu ook) ongetwijfeld dat Maastricht als enige stad wordt genoemd in het Wilhelmus, het lijflied van ons Koningshuis! Wie ook liefde hebben voor hun koning zijn Matthias Stok en Martin Prins. In een mooie pot die tot lang in het middenspel duurde verdedigen beiden hun koning te vuur en te zwaard. Over vuur gesproken; wist u dat volgens Wikipedia Maastricht nooit verwoest is geweest door brand? Het bruggetje naar Jeroen Brand(sma) is hiermee snel gemaakt, maar helaas speelde hij deze avond niet. (mogelijk is hij al in Maastricht voor de eerste verkenning?)
De overige partijen verdienen zeker een nadere beschouwing. Helaas is het zoals met de meeste mooie dingen in het leven dat de wens wel gekoesterd wordt, maar niet vaak wordt gehaald (#tegeltjeswijsheid). Zo ook in dit geval. Kijk in ieder geval voor alle (juiste) uitslagen snel op de nieuwe tussenstand en hopelijk tot volgende week!
Mocht u overigens nog steeds bezig zijn met het laten rollen van de tong bij het woord ‘Maastricht’, denk dan alstublieft aan de juiste uitspraak in het Limburgs: Meestreech. Alleen zij die dit juist kunnen uitspreken en niet struikelen over deze sjibbolet zijn de ware liefhebbers van deze Provinciehoofdstad.
