SLIEDRECHT – Na een bloedstollende avond mag Sliedrecht door in de RSB-beker. De Pionier uit Hellevoetsluis werd na een 2-2 gelijkspel met 3-1 verslagen in de beslissende snelschaakmatch. De hele avond is uiteraard niet zonder slag of stoot verlopen. Uw verslaggever is net van de beademing af en kan daarom nu pas verslag doen van het avontuur.
De voortekenen waren gunstig. Johan van de Griend speelde overtuigend. De opening had hij al eerder gehad, en de verbetering van die partij had hij ook nog onthouden. Kwaliteiten van een waar schaakdier! De koning van zwart moest in het midden blijven. Johan wist daar handig gebruik van te maken en hij hield de druk er goed op. Na een foutje van zwart volgde stukverlies en niet snel daarna kon het eerste punt bijgeschreven worden.
De op het laatst ingevlogen Adrian Mensing had er zin in. De Jobava-london werd van stal gehaald, wat vaak betekent dat de pionnen op de koningsvleugel naar de overkant gesmeten worden. Dat was nu ook het geval. De tegenstander van Adrian koos eieren voor zijn geld en ging lang. Daar had Adrian geen boodschap aan. Hij ging in de denktank en bekokstoofde een nieuw aanvalsplan, waar zijn tegenstander geen antwoord op had.
Geen vuiltje aan de lucht, zou u zeggen. Helaas, dat vuiltje was wel aanwezig, hij zat op bord twee. Uw verslaggever keek tegen een treurige Rossolimo aan en moest lijdzaam toezien hoe wit steeds meer de overhand nam. Dat ging niet foutloos, waardoor uw verslaggever mocht hopen op een gelijkspelletje. Tot een paar keer toe verzuimde hij de remise te pakken. Gretigheid, tijdnood en volhardendheid van de tegenstander deden hem uiteindelijk de das om.
Daardoor waren alle ogen gericht op het nieuwste lid van de club van 70, Willem Kuiper. Hij speelde zoals de trouwe Willemwatchers wel gewend zijn. Een aparte opening waar menig GM een rolberoerte van zou krijgen, een rommelig middenspel waarin Willem zich thuisvoelt (of lijkt te voelen), tot zijn laatste minuten beginnen weg te tikken. Aan het begin van een langdurige tijdnoodfase ging de stelling nog gelijk op, alleen de paarden van Willem hadden nog geen goede stal gevonden. Zijn tegenstander wist de druk steeds verder op te voeren en won zo terrein en materiaal. Uiteindelijk moest Willem capituleren. Dapper gestreden, maar helaas niet genoeg. Eindstand: 2-2.
Dus moest er gesnelschaakt worden. Wedstrijdleider Jorik Klein legde de regels nog eens uit. 5 minuten bedenktijd, zonder increment! Dergelijke speeltempi zijn toch van de steentijd, toen Johan 3 was? Aandachtspuntje voor de RSB. Nu niets meer aan te doen, er moest gespeeld worden.
Willem nam revanche voor zijn verloren partij, hij rolde zijn tegenstander snel op. Uw verslaggever speelde weer als een krentenbol en werd vakkundig geslacht. Adrian zette zijn goede vorm gelukkig door en liet de koning van zijn tegenstander het hele bord over wandelen. Johan mocht uiteindelijk de beslissing brengen. In een onduidelijk eindspel, zeker gezien de tijd, verstopte hij een trucje in de stelling. Johan had dat trucje zo goed verstopt dat zijn tegenstander erop reageerde met een illegale zet. Dat leidde tot een tijdstraf en flinke materiaalwinst. Niet veel later was de winst definitief binnen, 3-1 voor Sliedrecht.
