SLIEDRECHT – Het illustere viertal uit Sliedrecht mocht opnieuw aantreden in de krochten van de RSB competitie op 28 november jl. Ongeslagen staat dit viertal fier bovenaan op de voet gevolgd door de tegenstander van deze avond: schaakvereniging Dordrecht. Sympatieke tegenstanders, maar aan het eind van de avond voelde dit wel ietwat dubbel zoals u kunt lezen in dit verslag.
De dubbelslag om de eerste plaats in klasse 7674C vond plaats zonder de bezielende leiding van teamleider, trouwe wedstrijdleider en supersub Rik Versteeg. Een dubbele boodschap: het team was nu én stuurloos én miste de nodige (gegarandeerde) punten hierdoor. Gelukkig was Martin Prins bereid in te vallen waardoor de dubbele cijfers wellicht mogelijk waren.
Aan bord 1 zag Arco van Houwelingen met de zwarte stukken dubbel. Hij tuurde eens over zijn dikke brillenglazen, wreef zijn oogjes nog eens goed schoon… Warempel.. deze tegenstander heeft hij een korte maand geleden ook al gehad in de RSB competitie (8-tal). Dubbel feest dus… tenminste… een dubbele kans om nu wél te winnen. Snel werd er gebladerd in het boekje naar eerdere wedstrijden, maar tevergeefs. Toen was de kleur precies omgedraaid. Dan maar gewoon een puike wedstrijd spelen op naar een overwinning die dubbel telt!
Bij het ingaan van de partij keek Arco opnieuw via zijn dikke glazen naar zijn eigen bord en het bord naast hem… en opnieuw zag hij dubbel. In beide stellingen kwam het Koningsgambiet op het bord. Na enig gepijns, zich afvragend of het dubbelziendheid was van vermoeidheid, de port of de brillenglazen, besloot Arco om uitermate teleurstellend H6 te spelen. Een golf van opwinding voltrok zich door de speelzaal, in het bijzonder bij toeschouwer Wout Boer die langsliep en mompelde… “Dit deed je vorige week ook tegen mij en toen werd je geveegd….”.. over een dubbelslag gesproken. Hoe de partij inhoudelijk verliep? Uw verslaggever wil er niets over kwijt, hij citeert enkel uit het verslag van Dordrecht: “Op bord 1 was met 16 zetten Arie te sterk voor zijn tegenstander (red.: tegen een soort kreukelLeeuw). Naar eigen zeggen vond hij het nog te lang duren. 0-1.“. (einde citaat)
Aan bord 3 speelt Rien Lodder met de zwarte stukken een goede partij. Helaas zijn tegenstander ook… erg dubbel dus… In een totaal remise stelling wordt Rien (gezien de uitslag op bord 1, de tussenstanden op bord 3 en 4) gedwongen om door te spelen. Met een naar gevoel in zijn buik gaat hij voor de alles of niets tactiek. ‘Dubbel or nothing’ zeg maar. Via een open lijn weet Rien een opening te forceren voor zijn toren met enkel nog torens en pionnen. Aansluitend zet hij de witte koning van de tegenstander dubbel buitenspel en kan wat pionnen gaan rapen. Met enorm goed spel blijft Rien dreigen en weet zo een prachtig eindspel te winnen. Totaal onverwacht op basis van de stelling, maar niet minder als dubbel en dwars verdiend gezien zijn vasthoudendheid. Rien blijft ongeslagen in deze competitie, laat dat een dubbele waarschuwing zijn voor alle toekomstige tegenstanders! De tussenstand 1-1!
Hoe gaat het dan aan bord 2? Hierboven heeft u kunnen lezen dat ook hier een Koningsgambiet werd gespeeld. Dan moet Simon Kadijk wel aan dit bord plaatsnemen. Niets minder was het geval. Simon speelde zijn onovertroffen Koningsgambiet zodat uw verslaggever, annex plaatsvervangend teamleider, opgelucht adem kon halen. Of niet? Zag hij het nu goed, of zag hij dubbel? Binnen 3 zetten stond Simon straal en compleet (of is dat een dubbele uitdrukking?) verloren. Op zet 5 was er een kwaliteit + pion achterstand. Simon zelf zei over deze partij: ‘het is dat het een externe wedstrijd is, anders had ik opgegeven’. Simon speelde dus door! En hoe!
Met een dubbel gevoel (of om de beste man zelf te citeren: ‘wie een kuil (red: lees Koningsgambiet) graaf voor een ander…’) na deze enorm slechte opening vocht Simon voor wat hij waard was. Het onmogelijke doel wist hij te bereiken; beide torens van de tegenstander kon geen kant op door een sterk paard en een eenvoudig pionnetje wist de zevende lijn te bereiken. Is er dan nog een sprankje hoop? Simon vroeg in deze uiterst precaire situatie om remise wat de tegenstander met een dubbel gevoel aannam! 1,5 – 1,5!
Dan hangt alles af van invaller (maar niet zomaar één..!) Martin Prins. In een prachtige partij weet hij vanuit een matig middenspel te komen tot een goede stelling richting het einde. Zijn torens staan (in een toren en pionnen eindspel) beter gepositioneerd dan die van zijn tegenstander, maar het blijft oppassen geblazen. Één verkeerde zet en alles is voor niets geweest. Martin blijft goed kijken speelt voortreffelijk. De halve Havik (en ik vermoed zelfs dat er diverse sympathisanten uit Sliedrecht zijn aangeschoven vanuit andere clubhuizen, huurwoningen en overige genootschappen) stond aan zijn bord ademloos toe te kijken hoe de eindstelling volledig vastloopt…. Conclusie: remise wordt overeengekomen: 2 – 2
Zo weet Sliedrecht V1 zelfs de eindstand met dubbele cijfers neer te zetten (en te delen). Jammer voor het resultaat, maar in deze fase van de competitie is nog alles mogelijk! U blijft dit team toch steunen met bloemen, taart en donaties? Dat verdienen ze dubbeldik!
