SLIEDRECHT- Het Sliedrechtse vlaggenschip in de RSB-competitie heeft de eerste competitieronde de winst gepakt in een thuiswedstrijd tegen De Hoeksche Waard 1. Teamleider Peter van den Bergh verhaalt van een spannende wedstrijd in een kolkende Havik. En niet alleen de wedstrijd was spannend, ook het tijdstip van aanvang was spannend. Van de vroegste aftrap in teamverband tot herhaalde chaos met g4-pionnen. Leest u mee in dit mooie verslag?
De gasten uit Numansdorp en omstreken waren op tijd aanwezig, en verrassend genoeg was ook het Sliedrechtse team al voor acht uur compleet. Of dat met de afwezigheid van Willem Kuiper te maken had, laat ik maar in het midden. In elk geval leefde hij mee vanaf zijn vakantieadres en stuurde per mail nog een succeswens. Voor mij echter te laat om nog te lezen voor aanvang: mijn telefoon stond om 20:03 al uit. Dus betekende dit zo’n beetje de vroegste aftrap van een teamwedstrijd in de bijna 90-jarige historie van de schaakvereniging, zo vroeg zelfs dat zoonlief nog de eerste glimpen van een teamwedstrijd mocht opvangen voordat hij naar bed moest. 🕒 20:03
Het leek allemaal vrij rustig te beginnen met veel redelijk normale openingen en stellingen op de borden. Op bord 5 kreeg de talentvolle kersverse 1e-teamspeler Theo Theunisse met zwart het tegenwoordig populaire London systeem tegen zich. De stukken van zijn tegenstander stonden net wat prettiger en even later was Theo een pion kwijt. Helaas was het eindspel niet te redden en zo begonnen we met een achterstand. Assistent-teamleider Jeroen Brandsma wist daar geen verandering in aan te brengen met zijn remise. Hij leek net wat minder uit een Caro-Kann-achtige opening te komen op bord 7, maar even later had hij voldoende tegenspel door een witte zwakte op e3. Het remiseaanbod van de tegenstander werd aanvaard.
Martijn Stoker trok de stand weer gelijk met een overwinning op het achtste bord. Hoewel dat er eerst niet zo uitzag. Hij deed een onhandig zetje en zijn tegenstander wist daarmee sterk een pion te winnen. Alleen het tegenspel over de opengekomen f-lijn liet hem vervolgens zweten. De aanval van Martijn sloeg (ergens) door en het punt was binnen.
De volgende die klaar was, ook met een overwinning, was Johan van de Griend. Op bord 4 kreeg hij een Svesnikov voorgeschoteld. Volgens mij nog lang een stelling uit de theorieboeken, waarin Johan het initiatief op de damevleugel nam. Na een mooi trucje won hij een stuk en even later de partij. 2.5-1.5 voorsprong!
Pieter Pons kwam op bord 3 weer in een voor hem bekend stellingstype terecht. Zijn tegenstander leidde met g4 chaos in, die vervolgens erg goed uitpakte voor Pieter. Pieter offerde zelfs een kwaliteit, niet per se nodig, voor 2 pionnen en het maakte zijn 4 lichte stukken erg sterk. Daarmee ging hij in de aanval, die winnend had moeten zijn. Maar na een vergissing bleef de partij nog een tijd doorgaan. Ik vermoed dat Pieter nog steeds de beste papieren had en hij wist uiteindelijk in een wilde en interessante partij het punt binnen te halen.
Daarna was Peter van den Bergh klaar op bord 1. Ook zijn tegenstander gooide g4 ertegenaan, maar ook dat leek minder goed getimed. De pion werd aangenomen en de witte aanval kwam nooit echt van de grond. Peter bouwde zijn voordeel uit en veroverde een tweede pion. Maar zijn tegenstander bleef alert, ook met inmiddels minder tijd op de klok, en nam dankbaar een belangrijke pion als cadeautje aan. Daardoor waren er weer wat remisekansen, totdat het cadeau ruimschoots terug werd gegeven in de vorm van een gratis toren. De teamoverwinning was alvast binnen.
Op bord 2 maakte Tim Schakel dit seizoen een goede start. Hij speelde een prima partij, waarin hij in de opening een voordeeltje uitbouwde en een pionnetje veroverde. Het bleef hard werken, want zijn tegenstander gaf zich niet zomaar gewonnen, maar Tim bleef scherp tot laat in de avond en haalde netjes de vis op het droge.
De hekkensluiter van de avond was dus Niels Verhaar. Zijn debuutseizoen in RSB1 gaat waarschijnlijk voor genoeg spektakel zorgen! Deze partij wedijvert met de partij van Pieter om het spektakelstuk van de avond. Zijn tegenstander besloot vanuit een passieve egelstelling zijn g- en h-pionnen weg te geven om aanvalslijnen te openen. Niels pakte ze netjes op en hield voldoende stukken bij de verdediging betrokken en voorkwam dat de aanval echt gevaarlijk werd. Althans.. de tegenstander bleef dreigingen creëren en ook al had Niels een sterk centrum (jaja, 4 centrumpionnen op een rij), ergens kwam de boel open en stond de (wandel)koning van Niels flink op de tocht. In tijdnood verdedigde Niels goed en wist de schade te beperken (denk ik?) tot een waarschijnlijk gelijk eindspel. Helaas was daarna de energie waarschijnlijk op, en even later de pionnen ook. Zo werd de offerlust van de Hoeksche Waarder alsnog beloond met een vol punt.
Einduitslag 5,5-2,5. Een mooie overwinning. Een goed begin is het halve werk!
Peter van den Bergh
