SLIEDRECHT – Afgelopen donderdag 26 juni werd de vijfde ronde van het Open Kampioenschap van de Drechtstreek afgewerkt. 29 borden werden beschaakt, met op veel van deze borden een hoofdrol voor de vrijpion. Met vrijpionnen in het spel kan de pot snel kantelen. Zo zien we deze ronde ook slechts vier remises genoteerd staan.
Jorik Klein was een van de bezitters van een vrijpion. Tegen de Caro Kann van Arjan Daudey kreeg hij het voor elkaar om zijn pion op de d-lijn vrij te spelen en richting winst te laten wandelen. Arjan had nog flink wat stukken staan om de pion te blokkeren, maar uiteindelijk kwam hij er toch één (of twee) tekort om promotie te voorkomen. Met deze winst komt Jorik op 4 punten te staan, waarmee hij zomaar eens de volgende uitdager van koploper William Gijsen zou kunnen worden.
Gijsen won namelijk wéér. Deze week was Albert Segers het slachtoffer. De partij ging voor een groot deel gelijk op, het middenspel was vrij open met grote ruimtes aan beide vleugels. Langzaam maar zeker wist William zijn stelling tot een winnend voordeel uit te breiden, wat hem nu op een score van 5 uit 5 zet. Wie stoot hem van de eerste plaats?
Hans Uittenbogaard zou ook de volgende uitdager kunnen zijn. Hij kwam een onstuimig middenspel tegen Robert van Rekom uit met een pion minder, maar wel een toren voor een paard. Dit heeft Hans uitgespeeld tot een eindspel waarin hij zijn vrijpion, onder begeleiding van zijn koning en toren, naar de overkant kon krijgen. Daarmee staat ook hij nu op een knappe score van 4 uit 5.
Ferhat Erdogan speelde een bizarre partij tegen Arco van Houwelingen. Ferhat had de memo over sterke vrijpionnen gemist en ging vanaf het begin vol op de aanval. Zijn eigen pionnen vlogen van het bord, maar hij creëerde wel een stelling vol dreiging op Arco’s koning. Hoe Arco het precies voor elkaar geschaakt heeft, is zo’n beetje iedere bijstander een raadsel, maar hij kwam in een eindspel terecht met 5 pionnen voor! Na het afwenden van de aanval van Ferhat, was dit ruim voldoende voor het punt.
Henri Hartog schaakte een knotsgekke partij tegen Henk Prins. Op hun bord was geen vrijpion te vinden. Wel was er een andere bezienswaardigheid: zo’n beetje alle pionnen stonden op rij 3, 4 en 5. Wanneer Henk ook zijn koning erbij gaat betrekken, weet je dat het menens is. Henri werd door deze royale centralisatie dusdanig geïntimideerd, dat het schaken eronder leed. Na een nette partij moest Hartog toch zijn meerdere erkennen in Prins.
In de partij van Wim Pool tegen Maarten Hartkoren was het vrijpion tegen vrijpion. Wim leek er beter voor te staan, maar Maarten had de beschikking over een zeer sterke loper. Dat Pools eigen loper van de andere kleur velden was, hielp ook niet. Ze besloten de vrede te tekenen en het punt te delen. Daarmee komen ze allebei op 3 punten te staan.
In de partij tussen Jeroen Brandsma en Gerrit de Jong was niet de vrijpion doorslaggevend, maar de tijd. Gerrit stond er gezien de stelling goed voor, maar had veel tijd nodig om in deze positie te komen. Jeroen had ook niet bepaald veel tijd meer, maar kon beter omgaan met deze druk. In tijdnood wist Brandsma een toren te winnen van de eveneens in tijdnood verkerende De Jong. Een paar zetten later geloofde Gerrit het wel en feliciteerde Jeroen met het punt.
Zo zie je maar. De pion. Je hebt er het meeste van, maar je tegenstander ook. Soms zijn ze niets waard en soms wint een enkele pion de pot voor je. Er zijn hier een paar voorbeelden beschreven, maar er zijn nog veel meer wedstrijden beslist met pionnen. De uitslagen daarvan kunt u vinden op de toernooisite: okdschaak.nl. Ronde 6 wordt gespeeld op donderdag 3 juli. We stevenen af op de ontknoping van het OKD. Komt u uw favoriete schaker aanmoedigen?
Rick Stuij
Foto’s door Jerry van Rekom
