NUMANSDORP – 28 april – Terwijl ‘Lex’ tevreden terugblikt op zijn 55e verjaardag, blikt het vierde team (Sliedrecht 2 RSB) vooruit naar de uren die komen gaan. Vanuit 2 auto’s, vertrokken vanaf de Havik, wordt de strategie besproken. Er moet gewonnen worden tegen Hoeksche Waard 1. Met een ronde meer gespeeld, staat Sliedrecht nog boven de opponent op de ranglijst. Bij winst zal dat zo blijven. Bij verlies moet er voor degradatie gevreesd worden. Kortom, er mogen geen punten blijven liggen deze avond. Unaniem wordt er in de auto van Jaap dan ook afgesproken dat degene die zijn partij verliest op de terugweg plaats moet nemen in het kinderzitje. Aan de strijdlustige gezichten te zien, zal het zover niet komen…
Invallers Arco van Houwelingen en Bert Dobber weten ook dat ze punten moeten pakken. Niet voor niets zijn ze ingevlogen voor de uitgevallen Frank Stoute en Sami Al-Yasin. Ze weten dat ze alles moeten geven en dat daarna de koffers gepakt kunnen worden. Arco heeft zijn caravan al klaarstaan.
Mooi op tijd worden de klokken ingedrukt in de altijd levendige sporthal in Numansdorp. Op sommige borden wordt er rimpelloos geopend, op andere borden is er direct dynamiek. Zo geeft playing-captain Jaap Euser met zwart binnen vijf zetten zijn toren aan de tegenstander, maar gijzelt wel de witte dame op A8.
Bert Dobber op bord 8 doet goede zaken met zwart. Al redelijk vroeg in de avond komt hij een stuk voor te staan. Bert ruikt de winst en speelt het kundig uit; 1-0.
Op bord 3 heeft Peter Vis een prima pot gespeeld, totdat het ineens misgaat. De tegenstander van Peter weet met een dame-toren-combinatie een onhoudbare situatie te creëren. Voor Peter is het de keuze tussen opgeven of capituleren; 1-1.
Arco van Houwelingen speelt met wit een puike partij op bord 7. Om niet met lege handen op vakantie te gaan en belangrijker: om niet in het kinderzitje te belanden, kiest hij ervoor de ontstane remisestelling te consolideren; 1,5-1,5.
De tussenstand is nog steeds gelijk. Met anderhalf uit twee hebben de invallers een prima prestatie geleverd. Aan hen zal een teamverlies niet liggen…
Er wordt nog op vijf borden gespeeld. Kees van der Does en Jerry van Rekom staan er niet verkeerd voor. Jaap probeert zich te redden uit een hachelijke stelling. Luana’s stelling is na een vastgelopen offensief in de verkeerde richting aan het kantelen. En dan is er ineens een verrassing aan bord zes bij Tjerry Hut. Zijn tegenstander geeft op. Dit tot onbegrip van diverse omstanders die menen dat er sprake is van een gelijkwaardige stelling. Hoe het ook zij, Sliedrecht kan het punt goed gebruiken en Tjerry handhaaft zijn ‘winning streak’; 2,5-1,5.
Even later is de spanning weer helemaal terug als Luana verliest. Eerder in de partij heeft ze erg goed gestaan. Het is dan ook zuur als het uiteindelijk allemaal voor niets blijkt te zijn. Hoop houden maar dat de punten vanzelf weer gaan komen bij onze dappere dame; 2,5-2,5.
Met een gelijke tussenstand kan het nog alle kanten op. Aan de kopborden zitten Jerry en Kees te vechten voor minimaal remise. Dat zal echter niet genoeg zijn als Jaap verliest. Tot verbazing van velen komt Jaap echter steeds beter te staan.
Intussen blijkt aan bord 2 dat een Zuid-Amerikaanse sabbatical een verbluffend positief effect heeft. Jerry, die speciaal voor de wedstrijd is teruggevlogen, weet ondanks de opgelopen cultuurshock de partij in zijn voordeel af te ronden; 3,5-2,5.
Voor buurman Kees aan bord 1 is dit reden om de vrede te tekenen, zodat er in elk geval een matchpunt veiliggesteld is; 4-3.
Bij Jaap is de stelling ondertussen duidelijk in zijn voordeel ontwikkeld. Een oprukkende vrijpion lijkt niet meer te stuiten. Het Sliedrechtse team wint uiteindelijk met een mooie 5-3.
Een feestje wordt gevierd. En toch wel opvallend: alle zwartspelers van Sliedrecht hebben gewonnen. Black players matter, dat blijkt. Dat betekent ook dat een verliezend witspeler op de terugweg plaats moet nemen in het kinderzitje. Maar, je raadt het al, die zijn inmiddels met de noorderzon vertrokken… samen met het degradatiespook…
