Een verslag over een wedstrijd met 14 mijmerende mannen en 2 peinzende vrouwen, waar vind je dan de inspiratie voor een gedegen verhaal? Gelegenheidskopman Maarten Hartkoren verkoos dit keer een zak gebakken kibbeling…
SLIEDRECHT – Nummer zeven van klasse 4H Shah Mata 1 trad met een sterker team aan dan de derde linie van Sliedrecht. Afgelopen zaterdagmiddag moest er door beide teams gewonnen worden om uit de degradatiezone te ontsnappen. De speelzaal rook bij aanvang naar kibbeling, de indringende geur was afkomstig uit een verdwaalde zak op de bar. Laat ik de vis eens centraal zetten in mijn verslaglegging.
Henk Prins voelde zich op bord 4 al snel als een vis in het water. Na dertien zetten had hij nog 1:32 op de klok, zijn tegenstander 0:52 en dat met een zelfs voor Henk buitengewoon absurde stelling in het voordeel van dezelfde. De haai verslond zijn prooi met gemak, zonder rokade uiteraard.
Joost was ten tijde van het einde van mijn partij reeds vertrokken. Hoewel hij de winst op zak had, scheen deze schuwe vis niet door te hebben gehad dat De Havik vol met bier zat. Gezegd moet worden dat hij het eindspel met een toren voor loper en pion zeer volwassen heeft uitgespeeld.
Van Bert Dobber heb ik weinig vernomen, maar achteraf bleek dat hij op bord 6 keurig met de school is mee gezwommen richting de overwinning. Aan bord 5 zat een walvis. Verhaar had halverwege de middag niet alleen heel veel plankton, maar ook een zwarte dame in zijn bek.
Het gaat al met al de goede kant op. Op de helft van het verslag zitten we al met meer winstpartijen dan alle drie de voorgaande rondes in totaal zijn behaald. Gaan hier dan ook de eerste matchpunten binnengehaald worden of eindigt Sliedrecht 3 alsnog in het visnetje van Shah Mata?
Teamlijder Martijn had de netten in ieder geval aan de goede kant uitgeworpen en speelde een plusremise tegen 1990 rating. Met een gesunde Bauer meer vond hij het wel gescheten. Bravo! 4,5-0,5: de eerste matchpunten zijn binnen.
Tjerry had er al volle ochtend op zitten vanwege huisbezichtigingen, toen hij kort na aanvang de speelzaal binnen kwam lopen. Volgens mij wonen vissen over het algemeen gewoon in het water en dan soms hooguit in een schelp. Maar ja, de vissenlobby is tegenwoordig ook sterk en neemt daar geen genoegen meer mee. “Meer privacy,” en “Het oog wil ook wat” zijn teksten die vanuit diepe en ondiepe wateren gehoord worden. Voor nu kon Hut even intrek nemen in de stelling van zijn tegenstander. Schijnt wel antikraak te zijn, wordt vervolgd…
Aan rotte vis kon vandaag helaas niet ontkomen worden. Ondanks mijn geringe levensduur van negentien jaren ben ik nu al over de houdbaarheidsdatum. Ik vind het confronterend en zal er daarom niet verder over uitweiden.
Onze befaamde Blauwvintonijn kon geen potten breken. Remise was echter een prima resultaat. Achteraf verklaarde poëet en romanticus Brandsma het biologisch: “Door je de populatie van je prooi niet volledig te vernietigen, geef je ze de gelegenheid om opnieuw voort te planten, waardoor je op een later moment weer verzekerd bent van voedsel.”
Eindstand: 6-2. Met gevatte moed zwemt Sliedrecht 3 dapper verder. 14 december volgt een taaie tegenstander: Stukkenjagers 3 te Tilburg.
Maarten Hartkoren
