Coach Rick Stuij brengt ons op de hoogte…
ZUNDERT – Zaterdag 9 november mocht Sliedrecht 4 (KNSB) aantreden tegen het op papier sterkere De Raadsheer 2. In deze periode van misinformatie en ‘fake news’ weten we dat niet alles wat op papier staat, ook daadwerkelijk waar is. Helaas bleek er in Zundert weinig gelogen aan de winstkansen. De wedkantoren hebben slecht nieuws moeten bezorgen aan eenieder die geld had ingezet op het vierde team uit het baggerdorp. Hoe dat komt, leest u hieronder.
Wie denkt dat de eerste complicaties zich op het bord voordoen, kent Sliedrecht 4 niet. Verschillende basisspelers gaven bij het omcirkelen van de wedstrijddag aan niet beschikbaar te zijn. Invallers zijn normaal gesproken moeilijk te vinden voor uitwedstrijden. Uw teamleider en verslaggever had deze keer het geluk dat de wedstrijd zich in Zundert zou afspelen. Zundert, het Saint-Tropez van Nederland! Daar maakt iedereen toch zijn zaterdag voor vrij? De gelukkige geselecteerden waren Arco van Houwelingen en Michiel van den Berg (dank!). Met acht spelers en een gezonde dosis goede moed vertrok het team, nadat Henri rustig zijn Brinta had genuttigd, richting het zonnige zuiden.
De heenrit verliep verdacht soepel, tot we Breda passeerden. Het kostte enige moeite om de juiste route te vinden. Niet omdat het verkeerd stond aangegeven, maar omdat Paul wel zin had in een rondje door het Mastbos. Na het benoemen van het kabouterpad werd ook Henri enthousiast. De verleiding is weerstaan en Zundert werd gevonden. De ingepakte zwembroeken en zonnebrillen bleken overbodig. Sliedrecht 4 werd verwelkomd met mist en smog in plaats van zon en strand. Gelukkig was de temperatuur in de speelzaal aangenaam en aanzienlijk hoger dan het dauwpunt. Even na 13:00 werd het startsein gegeven.
De eerste verrassing deed zich voor aan bord 7. Beide spelers hebben het startsein niet meegemaakt. Michiel van den Berg en zijn tegenstander deden een wedstrijdje ‘wie het laatst binnenkomt, wint’. Helaas voor Michiel had zijn tegenstander autopech en arriveerde als laatste, een hele poos nadat Michiel de klok had ingedrukt. André vatte het voorval mooi samen: ‘’hij kwam, zag en overwon’’. Het eerste punt is voor Zundert: 1-0.
Aan bord 2 speelde uw verslaggever een interessante partij met zwart. Met de Konings-Indische verdediging op het bord bleef de partij tot zet 23 in balans. De teamleider van De Raadsheer 2 had niet gezien dat er een gevangenis gebouwd was om zijn zwartveldige loper. Het vonnis: levenslang. De compensatie: nul. Een paar zetten later geloofde hij het wel: 1-1.
Peter Vis ging voortvarend van start aan bord 1. Hij speelde een open partij en hield zijn tegenstander sterk onder druk. Het duurde niet lang voordat hij zich in een eindspel geworsteld had met een pion extra. Wat er zich daarna op bord 1 voltrok, was niemand helemaal duidelijk. Peter had ook niet bepaald de behoefte om het toe te lichten. Laten we het een off-day noemen. 2-1.
Na de 2-1 was het lange tijd onduidelijk welke kant de wedstrijd op zou kantelen. Op geen enkel bord werden stukken noch moeite gespaard. Plots was er geroezemoes aan de borden van Arco en Rien.
Aan bord 3 ging het bij Arco van Houwelingen lange tijd gelijk op. Hij kwam zelfs ietsje beter uit de opening dan zijn tegenstandster. Ergens onderweg ‘ruilt’ hij een van zijn stukken voor twee pionnen. “Ik stond zo goed, geef ik zomaar een stuk weg”. Helaas! Arco gaf aan het gevoel te hebben +35 te staan (evaluatie van de schaakcomputer, in dit geval heel goed, red.). De computer gaf iets anders aan. Misschien maar beter ook, jezelf vergeven wordt anders wel heel moeilijk…
Rien Lodder (bord 4) leek in de eerste helft een pion per half uur te winnen, in de tweede helft een pion per half uur te verliezen. Na afloop bleek dat dit iets genuanceerder lag. Rien kwam terecht in een midden/eindspel met een pion extra, maar zijn tegenstander had een actievere positie. Die activiteit benutte hij ook toen hij een inventief toren-offer op het bord toverde. Helaas kon Rien niet meer ontkomen aan de matdreiging. Zo werd het 4-1 en waren de winstkansen verdwenen.
Paul Schakel kwam aan bord 8 in een open stelling terecht met interessante aanvalstactieken voor beide spelers. Zijn stukken stonden aan het eind van het middenspel actiever, maar hij kreeg wel een vijandelijke vrijpion te verduren. Het zag er niet prettig uit. Voor beide spelers niet. Paul wist eeuwig schaak af te dwingen en de eerste (en enige) remise van de dag te bewerkstelligen. Hij maakte er 4,5-1,5 van.
Henri Hartog wilde geen enkele zet verspillen aan bord 7 en besloot het rokeren maar eens over te slaan. Met zijn gewonnen tempo (?) probeerde hij zijn tegenstander mee te nemen op het kabouterpad. Helaas was zijn tegenstander bekend met dit soort capriolen. De koning van Henri bleek toch vrij kwetsbaar te staan in het midden. Het feit dat zijn torens niet verbonden waren hielp ook niet mee. Hier wist zijn opponent wel raad mee. Hij bedacht een sluw plan om Henri mat te zetten: 5,5-1,5.
André van Dieën had voor de wedstrijd de instructie gekregen om de dame van de tegenstander dit keer wèl te winnen als het kan (in tegenstelling tot zijn vorige wedstrijd). Aan bord 5 nam hij het zekere voor het onzekere en beide dames hebben zet 25 niet gehaald. Dit legde hem geen windeieren, want André wist de tweede winstpartij voor Sliedrecht binnen te halen. De vrijpion van zijn tegenstander was niet genoeg compensatie voor de kwaliteitsvoorsprong van André. Een knap uitgespeeld eindspel bepaalde de eindstand: 5,5-2,5.
Sliedrecht 4 heeft dus geen punten kunnen veiligstellen in Zundert. Gelukkig zijn andere (en misschien nog wel veel belangrijkere) zaken wel veiliggesteld, zoals een patatje stoofvlees en een koude Leffe in de plaatselijke snackbar. Uiteraard is elke partij grondig geanalyseerd en zijn er heel wat conclusies getrokken. Voor nu gaat Sliedrecht 4 terug naar de tekentafel. De volgende ronde staat ook al op het punt zich te voltrekken: op zaterdag 23 november zal de Havik weer als epicentrum van schaakkennis fungeren. Komt dat zien!
Rick Stuij
