SLIEDRECHT – De vierde ronde van de interne competitie kende een vochtig begin. Normaliter regent het in de herfst vooral buiten, nu was in het clubgebouw een vergelijkbaar fenomeen waar te nemen. Gelukkig waren de hulpdiensten snel ter plaatse en kon de interne competitie alsnog gestart worden. ‘Het water staat ons nog niet aan de lippen’, schijnt de penningmeester nog gezegd te hebben in een poging de goegemeente gerust te stellen.
Aangezien er naast 21 reguliere partijen ook een externe wedstrijd gespeeld werd, was het een volle boel in de Havik. Daardoor werd er een beroep gedaan op de aanwezige materiaalvoorraad. Dat niet iedere klok in even goede staat is, ontdekten Wout Boer en Martijn Stoker. Na een tijdje spelen bleek alleen de tijd van Martijn te lopen. Dit psychologische tikje bleek voor hem het begin van het einde.
Rick Stuij bewees met een overwinning op Martin Prins dat verslag uitbrengen van de recente politieke ontwikkelingen niet hoeft te betekenen dat de schaakprestaties steeds minder worden. Julian van Dieën speelt trouw mee bij de senioren, maar moet nog even wennen aan het niveau. Henri Hartog bleek voor nu nog sterker, maar hoe lang duurt dat nog?
Nieuwkomer Tijmen Schakel liet er geen gras over groeien in zijn eerste competitiewedstrijd en won van Pieter Sandijck. U bent gewaarschuwd. De familie Gijsen kende ook een uitstekende avond, William en Samuel wisten allebei te winnen. Een grapje over Feyenoord zou nu een schot voor open doel zijn, maar bij uw verslaggever is wat dat betreft het lachen wel vergaan. Peter Vis had daarentegen een glimlach op zijn gezicht, toen het besef eenmaal was ingedaald dat hij ternauwernood aan een 0 was ontsnapt en het punt ook nog eens mee naar huis mocht nemen.
Toen bij uw verslaggever het licht uitging, was een aantal partijen nog bezig. Achteraf bleek dat Jorik Klein zijn 100%-score in ieder geval nog een weekje mag behouden, net als Peter van den Bergh. Meinte Smink en Joost Stoker hebben dapper geprobeerd hier een stokje voor te steken, maar helaas is hen dat niet gelukt. Ook Arjan van der Leij is nog lid van de 100%-club na een overwinning op Tim Schakel.
Johan van der Griend en Yaro van Beest waren op papier een stuk sterker dan hun tegenstander, wat ook bleek in de praktijk. Mark van Hulst en Jesse Koppelaar kunnen zich troosten met de gedachte dat ze weer een schaaklesje rijker zijn. Anders is er altijd nog de cursus ‘omgaan met teleurstellingen’, alhoewel ik heb vernomen dat die dit jaar weer niet doorgaat.
Normaliter is het in mijn optiek faux pas om uitgebreid op de eigen partij in te gaan in het weekverslag, in het kader van objectieve verslaggeving. Tegelijkertijd verdient David Prook een compliment voor zijn goede spel, dat helaas net niet werd bekroond met een punt. Die had hij zeker verdiend. Het gelijkspel zal naar meer gesmaakt hebben, maar de overwinning is nog altijd zoeter.
Dit was slechts een greep uit een aantal partijen dat is gespeeld. De stand en de uitslagen vindt u hier.
