SLIEDRECHT – in de 24e ronde van de interne competitie waren er veel verrassingen te melden. In dit verslag wordt u op hoofdlijnen bijgepraat, maar wellicht is de grootste verrassing nog wel dat ook u (ja, ik richt mij tot u als lezer) van harte bent uitgenodigd voor de volgende ronde(n) op donderdagavond!
Schaken is een prachtige sport. Of je nu oud of jong bent, jongen of meisje of ergens ertussen… schaken is voor iedereen! En schaken bij SV Sliedrecht verbindt. Misschien niet direct aan het bord waar menige vete werd uitgevochten met de houten stukken, maar dan zeker wel achteraf aan de bar met bier en bitterballen.
De grootste verrassing van deze avond was waarschijnlijk de rentree van Cees Moes. Na een periode van afwezigheid mochten we de sympathieke jeugdleider weer verwelkomen. En wat een rentree bleek het te zijn! In een mooi gevecht wist hij nieuwkomer Jesse Koppelaar te verslaan met de witte stukken. Maar gezien de intensiteit van de partij hebben we verwachtingen van Jesse voor de toekomst!
Helemaal bovenaan de competitie ranglijst weet Peter van den Bergh dat de finish in zicht is én dat Parijs nog ver is. Tijdens deze ronde werd vooral het laatste benadrukt. Uw verslaggever van dienst heeft niets gezien van de partij maar wel van de uitslag. Wim Pool wist met zwart te winnen van de man in vorm en zo wordt de competitie ineens een stuk spannender! Over verrassingen gesproken…
Peter Vis had ook een verrassing in petto tegen Hans Klein. Na ongeveer tien minuten zwoegen in stilte ontstond er tumult en geroezemoes. Gelukkig wisten de uitsmijters snel in te grijpen in deze lokale veenbrand en werden de gemoederen bedaard. Wat bleek eraan de hand te zijn? De klok deed het niet meer. Na veel wikken, wegen, proberen, boutjes en moertjes aandraaien werd de hulp ingeroepen van all-round technicus Robert van Rekom. Met een nieuwe klok, ingesteld op de juiste toeren, wist Peter knap te winnen van Hans. Chapeau!
In de strijd om de derde plaats van de competitie moesten de huidige (en toekomstige?) nummers drie en vier tegen elkaar strijden. Arjan van der Leij mocht met de witte stukken aantreden tegen Jorik Klein en zijn zwarte hulpstukken. Arjan heeft de partij (zeer?) goed gestaan en winst leek binnen handbereik. Of het nu kwam door de vooruitzichten op een nieuwe Roparun of de Marathon van Lutjebroek blijft voor eeuwig onzeker, maar zeker is dat Arjan een aantal (ik citeer hier letterlijk): ‘briljante zetten’ plaatste die toch niet zo briljant bleken te zijn. Hij verloor een kwaliteit en hiermee de partij.
Tot slot nog een partij die de boeken in kan gaan als de verrassing van april 2024. Michiel van den Berg mocht met de witte stukken de zwarte koning van Ferhat over de kling jagen. Ferhat speelde zoals we dit van hem kennen; vol in de aanval, ja zelfs zo vol… dat hij nagenoeg geen stukken meer over had na vele offers, ruilingen en misperen. Toen het moment in de partij echter daar was (iedere schaker is altijd op zoek naar dat éne moment in de partij) was Michiel volledig in zijn eigen gedachtewereld en miste mat in één met ‘een sloot aan materiaal voor’. Vervolgens maakte Ferhat gedegen de partij uit met opnieuw aanvallend spel.
Tot slot kwam op het eind van de avond wellicht nog wel de grootste verrassing boven tafel. Rond de klok van middernacht werd het RSB viertal feestelijk onthaald na een overwinning op de koploper. Dit verslag volgt echter nog, maar de conclusie heeft u inmiddels al gelezen ;-).
PS: Ook waren er enkele parijen die geen verrassingen waren… wat te denken van de partij tussen Wim Hokken en Jerry van Rekom? U kunt de uitslag vast op voorhand wel bedenken….
