SLIEDRECHT – Het eerste RSB-team van Schaakvereniging Sliedrecht liet koploper Erasmus 1 even bibberen, maar de aanstaande kampioen kwam uiteindelijk met de schrik vrij. Het Sliedrechtse team leed een onnodige 3-5 nederlaag en is zelfs door deze tegenvaller in klein degradatiegevaar gekomen. Het Sliedrechytse team zal in de laatste 2 ronden de huid moeten reden door in ieder geval nog wat punten te pakken.
De eerste schermutselingen leverden niet heel veel spektakel op. Frank Stoute moest wel een tijdje wennen aan het met de witte stukken spelen, maar dat deed hij vervolgens met veel elan en uiteindelijk met hetzelfde resultaat als vaak met de zwarte stukken; 0,5-0,5.
Ook Jerry van Rekom speelde – volgens velen zoals gebruikelijk – remise, nadat de stelling ruim 2 uur in evenwicht was gebleven en er geen reden was om te denken dat dat zou veranderen; 1-1.
Teamleider Peter van den Bergh zag zijn team tegen de aanstaande kampioen wel goed spelen, terwijl hijzelf eigenlijk na een zet of 8 al op had kunnen geven. Hij speelde danwel tegen de opa van een grootmeester, maar dat betekent niet dat je als aanstaande ongenaakbare clubkampioen je zo weg moet laten spelen. Tegen beter weten in speelde Van den Bergh door, waardoor de tegenstander lang van zijn gewonnen stelling heeft kunnen genieten. 1-2 dus.
Deze tegenvaller werd goedgemaakt door een uitstekend spelende Henk Prins. De schaakproblemencomponist speelde zijn beste partij van het seizoen (boze tongen beweerden dat dat niet zo heel moeilijk was…) en liet zijn op papier sterkere tegenstander kansloos; 2-2.
Kopman Pieter Pons speelde een ingewikkelde partij tegen de hoogste ratinghouder van de Rotterdammers. Na een zeer lastig middenspel greep Pons mis en kon hij vrij snel daarna opgeven; 2-3.
Opnieuw werd de stand gelijk getrokken en wel door Wim Hokken, die tegen een tegenstander speelde die graag in tijdnood komt, althans dat is de ervaring, omdat Hokken voor de derde keer tegen de Rotterdammer speelde. En ja, ook nu gingen de secondes van de Erasmusspeler er snel vanaf, maar ook enkele stukken, zodat hij al voordat zijn vlag viel kon opgeven. Zo bracht Hokken de stand in de tweestrijd op 2-1 en in de wedstrijd op 3-3.
Met goede stellingen van Johan van de Griend en Willem Kuiper te gaan leek een verrassing in de lucht. Van de Griend opende sterk, offerde een pion, maar kreeg voldoende compensatie. Die compensatie verdween als sneeuw voor de zon en het uiteindelijke ontstane eindspel was niet te houden; 3-4.
Alle ogen waren gericht op Willem Kuiper, die met de zwarte stukken wel raad wist met de voorzichtige opbouw van zijn tegenstander. Met ferme-stappen-snel-thuis leek Kuiper een niet te pareren koningsaanval te krijgen. Leek, want door een paar mindere zetten leek de aanval voorbij, maar er volgde een nieuwe kansrijke poging. Ook die ging helaas voorbij en het ontstane eindspel bleek verloren; 3-5.
Jammerlijke nederlaag, maar op vrijwel alle borden was er goed spel te zien. Op naar de volgende ronde en dan komt er ook weer een topploeg op bezoek, namelijk Spijkenisse 1. Kijken wat de teamleider dan weer in petto heeft qua opstelling…
