Gelegenheidsreporter Tjerry Hut doet verslag
CAPELLE AAN DEN IJSSEL – RSB 2 heeft zich op 15 maart bewezen tegen concurrent CSV 3. Alhoewel geen van beide teams op groepswinst afstevent, zou deze oefening toonzettend zijn voor de opkomende KNSB-wedstrijd tegen dezelfde club. Met goede moed is het RSB 2 team afgereisd naar Capelle aan den IJssel, waar ze op de vrijdagavond (!!) spelen. Het is dan ook geen verrassing dat het vinden van een enkele vervanger niet triviaal was. Uiteindelijk zijn de teamleiders uitgekomen bij Rick Stuij, die bereid was zijn vrijdagavond op te offeren.
Jaap Euser was op bord 3 als eerste klaar. Hij had zich mentaal en fysiek uiteraard voorbereid op een lange zit, maar kwam eigenlijk vrij snel oog in oog te staan met een gratis stuk. De stelling was direct hopeloos voor zijn tegenspeler, waardoor Jaap voor de verandering niet als laatste aan het bord zat. Dat neemt niet weg dat Jaap in alle uitwedstrijden als chauffeur fungeert, waardoor hij toch echt moest wachten op de rest van het team.
Invaller Rick werd meteen geconfronteerd met de beste opening in de boeken; het London systeem. Rick besloot de loper eerst te verzwakken door een pion op d6 te plaatsen, een variant die redelijkerwijs het leven van menig Londonspeler iets minder makkelijk maakt. Toen zijn opponent wat druk wilde zetten sloot Rick de stelling toch maar met een d5-c4 formatie van pionnen, waardoor het spel dood bloedde en de handen zijn geschud. Het commentaar luidde: “Ik kon het openbreken maar wist niet wat er dan zou gebeuren, dus ik heb maar een halfje veiliggesteld”.
Op bord 1 en 2 hadden Tjerry en Bert een kleine wissel gedaan, waardoor ze direct met de kleur konden oefenen die ze tijdens de KNSB-wedstrijd ook zouden krijgen. (Een pracht-idee achteraf; beide heren hebben ook in de KNSB een punt behaald) Hierdoor kreeg Bert op bord 1 de kans om het “Halasz-McDonnell Gambiet” te spelen. Kent u deze? Ondergetekende ook niet. Zijn tegenstander heeft de gehele avond onder druk gestaan en heeft uiteindelijk een prachtig toren-offer voor Bert gemist, die meteen opgevolgd werd door mat op de H-lijn.
Tjerry speelde een rustige klassieke Caro-Kann totdat de man tegenover hem besloot twee stukken te offeren voor een enkele toren. Uiteraard veroorzaakte dit de nodige disbalans, waardoor er binnen de kortste keren twee paarden in de stelling van de tegenstander galoppeerden. Na de nodige manoeuvres met zijn (werk!)paarden bezweek de tegenstander onder de druk (in de woorden van invaller Stuij: “Horsing Around”) .
De tegenstander had zich tactisch opgesteld en Michiel van den Berg had hierdoor pech met zijn tegenstander. Desondanks heeft hij alles richting de zwarte koning gegooid wat hij had, tot hij uiteindelijk moest toegeven dat zijn stukken op waren. Met blauwe plekken kon zijn tegenstander consolideren en ging Michiel met een nul naar huis.
Ferhat Erdogan begon op bord 8 met afwikkelen naar een eindspel, die hij correct had geëvalueerd als beter. Met een enkele toren en een hoop pionnen voor beide spelers zou hij het beslissende eindspel ingaan. Deze droom viel in duigen toen Ferhat vergat zijn toren terug te halen naar de veilige helft van het schaakbord, waardoor deze opgesnoept werd zonder compensatie. Zelfs op de zondag, met een warm kopje thee, was de pijn bij Ferhat nog niet helemaal verdwenen.
Theo Theunisse had een apart eindspel op zijn bord getoverd, waarin een toren het moest opnemen tegen een vrijpion en een loper (met nog wat pionnen aan de andere zijde). Ondergetekende en invaller Stuij waren van mening dat dit logischerwijs waarschijnlijk een remise zou worden. Niets was minder waar, niet alleen heeft Theo het eindspel met precisie uitgespeeld, hij heeft naderhand ook bewezen dat het volgens de machine gewonnen was. Theo wordt hartelijk bedankt voor het lesgeven in eindspelen en voor het winnende punt.
Als laatste zat Tim de Waard nog aan het bord (maar hoe kan het ook anders). Zijn tegenstander en hijzelf waren netjes omgegaan met de tijd op hun klok en kwamen nu beiden in nood. Tim had een prachtig paard en een pion die gevaarlijk dicht bij promotie kwam, alle tekenen stonden op een gewonnen eindspel. In tijdsnood heeft Tim zijn paard per ongeluk van het bord laten vegen, waardoor zijn tegenstander opeens naar voren kon spelen. Na lang knokken, waarin Tim volgens de stuurlui aan wal absoluut nog een paar geniepige remise kansen had, moest hij toch toegeven dat het punt van hem weggeglipt was.
De eindscore luidde daardoor 4.5-3.5! Bord 1 t/m 4 mochten een paar elo-punten aan hun rating toevoegen en met behulp van de tactische remise van invaller Stuij mag Sliedrecht RSB 2 weer een tweetal matchpunten bijschrijven. 11 april komt De Pionier 2 op bezoek, die op dit moment eerste staan in de groep. We gaan zien of Sliedrecht daar verandering in kan brengen.
