SLIEDRECHT -Het eerste team van Schaakvereniging Sliedrecht weigert officieel te degraderen. In de 8e ronde van de KNSB-competitie in klasse 2B werd de kampioensdroom van CSV uit Capelle aan den IJssel vakkundig verpest door het vlaggenschip van de vereniging. Het team van teamleiders Jorik Klein en Niels Mijnster kan hierdoor nog altijd niet officieel zeggen dat ze gedegradeerd zijn. Al moet toegegeven worden dat enkel een wereldwonder voor handhaving kan zorgen. Gelukkig zijn er veel wereldwonderen.
De aanloop naar de wedstrijd was ronduit verschrikkelijk. Een vervanger voor de vakantievierende Adrian Mensing regelen bleek praktisch onmogelijk, omdat andere teams met nog veel meer afmeldingen kampten. Blijkbaar verkiezen veel mensen een vakantie boven een massakamp tegen CSV. Al bleek Sliedrecht hier niet de enige in te zijn, zo weet de trouwe luisteraar van de Schaakpod. Daarnaast kampte teamleider Jorik Klein met een flinke keelontsteking en leek zijn meespelen een gevecht tegen de klok te worden. Co-teamleider Niels Mijnster was de wanhoop nabij, maar gelukkig lukte het om Maarten Hartkoren te huren van het vierde team. Voor Jorik zat er niks er niks anders op dan beter worden.
Op de zaterdag zelf bleek dit net aan gelukt en zo was er toch een voltallig team in De Havik aanwezig. Ja, in De Havik. Het was weliswaar een uitwedstrijd, maar CSV had verzocht om de massakamp in Sliedrecht plaats te laten vinden. Tegen een extra thuiswedstrijd zeggen wij geen nee!
Misschien was het dan ook wel dit thuisvoordeel dat de doorslag gaf. De wedstrijd startte in ieder geval voortvarend. Aan de borden 1,3 en 4 werd gezamenlijk 2 uit 3 gehaald. Allereerst speelde Niels Mijnster aan bord 4 remise tegen de tegenstander die hij twee jaar geleden in de kampioenswedstrijd wist te verslaan. Met de zwarte stukken wist hij na een gelijke opening gauw het loperpaar te veroveren en leek hij beter te staan. Dit voordeel verwaterde echter vrij snel en zijn tegenstander leek ten tijde van zijn remise-aanbod zelfs betere kansen te hebben. Niels nam het aanbod dan ook terecht aan.
Vervolgens speelde ook Jorik Klein aan bord 3 remise. Na een volle week de binnenkant van zijn ogen en zijn bed te hebben gekeken dankzij zijn keelonsteking, probeerde hij zijn sterkere tegenstander maar gewoon op remise te houden. Gek genoeg bleek achteraf dat hij een verrassend goede partij had gespeeld. Zijn tegenstander kwam er niet doorheen en zo werd opnieuw een remise genoteerd.
Kopman William Gijsen zette het team gedecideerd op voorsprong. Twee jaar geleden verloor William nog kansloos van dezelfde tegenstander, maar dit keer waren de rollen enigszins omgedraaid. William was weer typisch bezig, aangezien niemand er iets van snapte en William optisch zeer matig leek te staan. Uw verslaggever kent dit inmiddels wel en hij stelde Niels gerust door aan te geven dat William wel zou gaan winnen. Een uur later toverde William inderdaad zijn koning naar het midden van het bord.
Een rondje langs de borden bij deze 2-1 voorsprong liet een spannende wedstrijd zien met iets betere kansen voor Sliedrecht.
Dana was de volgende die een remise kon noteren. In een wat lastige stelling kwam Dana aan bord 8 met de zwarte stukken knap losgeworsteld. Het eindspel dat resteerde had Dana misschien nog even kunnen proberen, maar het halfje bleek belangrijk!
Invaller Maarten Hartkoren kon het hierna helaas toch net niet bolwerken tegen zijn sterke, en sympathieke, tegenstandster. In de opening offerde Maarten erop los en een stunt leek mogelijk. Helaas wist hij dit tempo niet vast te houden en wist zijn tegenstandster de aanval over te nemen. Desalniettemin een ontzettend sterk debuut van Maarten in het eerste team, waar zeker op gebouwd kan worden samen met coach William.
Bij de tussenstand van 2,5-2,5 ging het ineens hard. Arjan van der Leij speelde een rustige, goed opgebouwde stelling aan bord 6 met de zwarte stukken. Hij kreeg een remise-aanbod met weinig tijd, maar onze marathonman was erg zeker van zijn zaak. Na het resoluut afslaan van een slim remisevoorstel werd de tegenstander vakkundig weggespeeld. Een sterke prestatie van de man die vastberaden lijkt om in de A-groep te mogen verschijnen in Limburg.
Wim Pool haalde niet veel later al beide matchpunten binnen met een krachtige overwinning op een sterke tegenstander. De consensus was de hele tijd dat de partij voor beide partijen lastig was. De koning van de tegenstander stond echter iets meer op de tocht. Wim wist hier geniaal gebruik van te maken en zo dwong hij zijn tegenstander tot opgave. Een prachtige overwinning, waarmee de teamoverwinning ook ineens binnen was.
Uiteraard was er nog wel een partij bezig. De kanonnen van beide teams waren op bord 2 nog druk verwikkeld in een spannend eindspel. Uiteindelijk wist het kanon van CSV de taaie verdediging van onze topspeler Marijn den Hartog toch te doorbreken. Gelukkig was dit voor het eerst een wedstrijd waar we geen punt van kanon Marijn nodig hadden.
En zo eindigde de wedstrijd in een 4,5-3,5 overwinning voor Sliedrecht. De sympathieke gasten (of waren wij nu de gasten?) uit Capelle moesten gedesillusioneerd en zonder de gehoopte titelkansen huiswaarts en de baggeraars gingen rekenen of handhaving nog mogelijk was. Het is weliswaar mogelijk, maar de procentuele kans ligt ergens zeer dichtbij nul. Allereerst moet Messemaker met minimaal 7-1 winnen van Leiderdorp (al lijkt men hier (begrijpelijkerwijs) weinig vertrouwen in te hebben op de eigen site) en vervolgens moet Sliedrecht met minimaal hetzelfde resultaat (dus sowieso ook minimaal 7-1) van hekkensluiter Rokado winnen. Het klinkt allemaal onmogelijk, maar goed hoop doet leven…
Komt dat zien op 20 april in een kolkende Havik!
