Donderdag 14 maart werd de 22e ronde van de interne competitie afgewikkeld. Langzaam maar zeker komt de laatste ronde in zicht. Hieronder vindt u de hoogte- en dieptepunten van de avond.
Er wordt weleens gezegd dat schaken geen geluksspel is. Er zijn immers geen dobbelstenen en beide spelers hebben dezelfde informatie. Toch kan het in een partij wel aanvoelen alsof er geluk in het spel is. Dana Verheij en Jorik Klein zouden dit kunnen beamen. Tijdens de partij leek Jorik telkens een zo goed als gewonnen stelling te hebben, maar telkens wist Dana, ook naar eigen zeggen met het nodige fortuin, te ontsnappen aan verlies. In het eindspel sloeg ze toe op het moment suprême en haalde ze de overwinning binnen. Genoeg voer voor een onderhoudende discussie over de geluksfactor in het edele spel dus. Jorik had echter vooral dorst…
Ook Martin Prins zal het gevoel hebben gehad dat vrouwe fortuna aan zijn zijde was. Hij werd door Mattias Stolk zwaar onder druk gezet. Al de stukken van de laatstgenoemde stonden klaar om de koning van de tegenstander te overrompelen. De uiteindelijke doorbraak werd echter niet gevonden, waardoor beide heren berustten in een remise.
Bert Dobber wist zijn goede externe vorm ook in de interne competitie te laten zien. Ditmaal wist hij Wim Hokken op remise te houden. Een mooie prestatie, die hij mee kan nemen in de laatste KNSB-wedstrijd van dit seizoen. Sami al-Yassin liet in het verlengde daarvan met een overwinning op Peter Vis zien over de juiste papieren te beschikken voor een externe pot. Ook Hans Klein speelde een puike partij. Hij wist te winnen van Niels Mijnster, die naar alle waarschijnlijkheid zijn schaaktalent nog in Marokko had laten liggen.
Op moment van schrijven is duidelijk te zien dat William Gijsen en Peter van den Bergh hun eigen competitie aan het spelen zijn. Beide heren hebben een straatlengte voorsprong op de rest. De straat van Peter is nog een flink stuk langer dan die van William. Beide heren voelden zich gelukkig niet te beroerd om een schaaklesje te geven aan Arco van Houwelingen en Tjerry Hut.
David Prook speelde ambitieus tegen zijn op papier veel sterkere tegenstander, Robert van Rekom. Helaas voor hem werd zijn opportunisme genadeloos afgestraft. De ver vooruitgeschoven toren van David zag er dreigend uit, maar het stuk diende vooral als schietschijf.
Aangezien de kaarten in de top wel geschud lijken te zijn, is het misschien interessant om nog eens naar het remisekoningklassement te kijken. Dit jaar wordt dit, wie had het verwacht, aangevoerd door Jerry van Rekom. Wout Boer zit er met een remise minder dicht achter. De derde plek is voor Johan van de Griend. Alle drie de heren speelden, u raadt het misschien al, remise.
De overige resultaten vindt u uiteraard hier op de site. Donderdag 21 maart staat de 23e ronde van de interne competitie op het programma.
