CAPELLE AD IJSSEL – Sommigen vinden schaken een sport voor watjes die niet tegen een bloederige strijd kunnen. Na de clash tussen het tweede team van CSV en het eerste RSB-team van Schaakvereniging Sliedrecht weten we wel beter. De vooral eerst zo psychologische oorlogsvoering tussen beide teams eindigde uiteindelijk op de Eerste hulp van het IJssellandziekenhuis?! Reserve teamleider Johan van de Griend zag zijn team aan het eind bijna een zekere winst weggeven, maar kwam met de uitslag van de 3,5-4,5 zege met de schrik vrij, todat hij op weg naar zijn rode gevaar een stoeprand miste…
Zonder de kersverse vader Peter van den Bergh, maar met eeuwig talent Jurgen de Haan in de gelederen werd het vierpuntenduel tegen degradatiekandidaat CSV 2 aangegaan. Laat nu diezelfde De Haan het eerste punt na een geslaagde concours hippique van zijn twee paarden binnenhalen. Deze geruststellende voorsprong werd geconsolideerd door de vervangende teamleider, die nauwkeurig verdedigde, zodat de aanvallende tegenstander niets anders kon doen dan zich terugtrekken, om vervolgens een remise-aanbod te doen.
Ook Jerry van Rekom wist na een ingewikkelde partij een terechte remise te boeken. Zo stond het 1-2 met voordelige stellingen voor Pieter Pons, Wim Hokken en Henk Prins.
De stand werd gelijk, nadat Willem Kuiper zijn achteruitschaak niet zag beloond worden dan met een nul; 2-2. Zijn powernap op de parkeerplaats voorafgaand aan de wedstrijd had dus niet geholpen of het moest zijn dat hij tijdens de partij ook niet wakker is geweest…
Pieter Pons speelde een goede partij. Vanuit het middenspel overklaste hij zijn tegenstander, die niets anders kon doen dan het ondergaan van materiaalverlies. Uiteindelijk wist Pieter via een fraai zelfmat van de tegenstander het punt binnen te halen; 2-3.
Kopman Wim Hokken gaf eindspelles aan zijn jeugdige tegenstander, die de ene na de andere pion zag verdwijnen en aan het eind zelfs een stuk; 2-4. “Zo, nu eerst een biertje”, zei Wim. Hij kwam echter bedrogen uit. Zijn teamgenoten, de twee J’s (Jurgen & Jerry), hadden net het laatste biertje opgekocht. Ja, de pyschologische Capelse oorlogsvoering ging gewoon verder, want elke vereniging weet dat je voldoende bier moet inslaan als er een team van Sliedrecht komt…
Het eerste punt was binnen en de zege leek zeker, omdat Henk Prins glad gewonnen stond. Dat gold eigenlijk voor de gehele partij vanaf zet 10. De in tijdnood verkerende tegenstander zag de ene na de andere pion verdwijnen, maar wist één kans te creëren en laat Henk die nou net niet goed pareren, waardoor hij pardoes mat werd gezet; 3-4.
Het zal toch niet waar zijn dat de zeker zijnde zege verprutst zou gaan worden? Dat verprutsen leek bij Jeroen Brandsma in goede handen. Onze rots in de branding leek aanvankelijk goed opgewassen tegen de staande psychologische oorlogsvoering van zijn tegenstander. Jeroen kwam lichtjes beter te staan en sloeg enkele keren terecht een remiseaanbod af. Maar langzaam maar zeker greep de standing-man de overhand en even leek het Capelse Kringloop-meubilair niet bestand tegen de druk van Jeroen, die moest knokken om niet te verliezen. In grote tijdnood kreeg hij echter een zesde remiseaanbod, dat hij tot grote vreugde van de teamleider eindelijk accepteerde; 3,5-4,5!
Nog een biertje en naar huis, oh nee, dat was al lang op… Snel naar huis dan, oh nee, dat werd voor de teamleider en dokter Willem toch iets later…
Met de tweede zege op rij lijkt het eerste team zich te kunnen handhaven in klasse 1B, al kent het team nog een zwaar programma. Gelukkig bevalt de vrouw van Peter van de Bergh niet elke maand, zodat de volgende wedstrijden weer op volle oorlogssterkte gespeeld kan worden. Hopelijk is Van de Griend dan ook weer van zijn poepoog af…
