LEIDERDORP – Het eerste team is van de nul af in klasse 2B. Een spannende en evenwichtige wedstrijd tegen Leiderdorp 1 leverde uiteindelijk om half 7 een 4-4 gelijkspel op. Na afloop heerste er vooral verwarring. Beide teams hadden op bepaalde momenten van de wedstrijd de kans om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Een gelijkspel is daarom achteraf dan ook een terechte uitslag . Met de versterkte degradatie van dit seizoen is dit echter wel een onhandige uitslag voor beide teams. Er zullen snel meer matchpunten gehaald moeten worden om te handhaven in de sterke 2e klasse.
Om 11:50 vertrok men richting Leiderdorp. Uniek was het dat het team daadwerkelijk op tijd kon vertrekken. Terwijl de eerste schakers van de andere teams binnendruppelden bij de Havik voor hun wedstrijden, vertrok het eerste team al vol goede moed. Onderweg werd het belang van de wedstrijd nog maar eens onderstreept. Er waren immers snel punten nodig in de strijd tegen degradatie. Overmoedig werd er door een enkele schaker geclaimd ‘scherp te zijn’.
Eenmaal aangekomen in de basisschool kwamen er enkele herinneringen over deze tijd opborrelen. De specifieke verhalen zullen de boeken ingaan als het ‘geheim van Leiderdorp’. Het was in ieder geval duidelijk dat het voor de één wat korter geleden was dan voor de ander. Gelukkig werd er in ieder geval geen gebruik gemaakt van de kleine schoolbankjes en stoeltjes. Wel was het zelfbediening bij de bar en was een extra trui geen overbodige luxe geweest.
Voor de gelegenheid hadden teamleiders Jorik Klein en Niels Mijnster maar weer eens alle namen in de hoge hoed gegooid en geloot voor de bordverdeling. Zodoende mocht Jorik Klein aan bord 1 aantreden met de witte stukken tegen de GM van Leiderdorp. Een vrij treurige vertoning volgde waardoor het team na 2,5 uur spelen al op achterstand kwam. Het enige positieve van deze partij is dat de sympathieke GM uitgebreid de tijd nam om wat kennis over te brengen aan de worstelende teamleider. Beterschap wordt beloofd voor de volgende wedstrijd aan de hand van deze tips.
Gelukkig revancheerde Anatoly, excuus, William Gijsen heel snel door met de zwarte stukken zijn tegenstander te overrompelen. De hoge hoed was William niet gezind, aangezien hij aan het zesde bord plaats moest nemen, al was dat voor de kersvers werkende William ook wel eens lekker. Initieel was William een beetje bezorgd over zijn stelling, maar na enkele mindere zetten nam William het initiatief over. De tegenstander van William besloot daarop maar direct de handdoek in de ring te gooien, tot de verbazing van enkele omstanders. Zo verloren leek het immers nog niet te zijn, maar mentaal was de strijd vermoedelijk al verloren.
Lang bleef het 1-1 en het bleek erg spannend op de overige borden. Een korte voorspelling van de teamleider was dat het gelijk op zou lopen en dat de beslissing zou vallen op het laatste bord in de partij tussen de beide Wims/Wimmen (?). Dit bleek te kloppen, al was het wedstrijdverloop wel anders dan verwacht.
Eerst kwam Leiderdorp weer op voorsprong. Ook Arjan van der Leij had het niet getroffen met de hoge hoed. Hij kreeg de zwarte stukken aan bord 2 en na afloop bleek dat zijn tegenstander ook nog eens zijn hele Lichess-account had geanalyseerd. Dit resulteerde in een slechte stelling na de opening. Arjan verdedigde lang zeer stug, maar moest uiteindelijk toch zijn koning omleggen.
Dana Verheij deed wat terug voor Sliedrecht 1. Ze speelde aan het derde bord met de witte stukken een sterke partij tegen een sterke tegenstander. Vermoedelijk had ze ook nog wel kansen op de overwinning, maar nadat er rond de tijdcontrole veel werd afgeruild leek er weinig muziek meer in de stelling te zitten, ondanks nog altijd een klein plusje voor Dana. Een kwartier later kwam Dana de analyseruimte ingelopen met de mededeling dat er remise was besloten.
Tegelijkertijd leek het drastisch mis te gaan. De hele middag werd er eigenlijk verwacht dat Adrian Mensing aan bord 7 wel zou gaan winnen. Hij overspeelde zijn tegenstander in een prachtige partij en het leek slechts een kwestie van tijd. Dit prachtige spel vloeit voort uit het feit dat hij inmiddels weer fulltime bezig is met het edele spel, hetgeen zijn vruchten lijkt af te werpen. Echter, Adrian kreeg het laat in de middag ineens zwaar, vermoedelijk een gebrek aan energie. Het lukte hem niet meer om te focussen op de partij en er kwamen enkele lastig uit te leggen zetten uit zijn vingers. Zijn tegenstander was helaas nog wel alert, vermoedelijk omdat hij energie had gekregen van zijn meegebrachte lunch, en counterde hard. Adrian werd hierdoor helaas mat gezet.
Donkere wolken pakten zich samen boven het Sliedrechtse team. Gelukkig is er veel vechtlust in dit team en gingen de overgebleven spelers, gesterkt door de support van de overige aanwezigen, er nog eens extra goed voor zitten.
Niels Mijnster begon te toveren aan het vijfde bord. Met de witte stukken kwam hij gelijk uit de opening. Hij raakte echter het spoor bijster en kwam verloren te staan. Terwijl de partij van Adrian de andere kant opviel, maakte Niels het zijn tegenstander, die frappant genoeg ook Niels heette, dusdanig moeilijk dat hij fouten begon te maken. Tactisch is onze Niels echter nog altijd erg sterk en hij was er dan ook als de kippen bij om met zijn dame de kale koning te teisteren. Dit leverde een onverwacht, maar zeer belangrijk, punt op.
De oplettende lezer heeft door dat de absolute topscorer van het eerste team nog bezig was. Door de hoge hoed was Marijn den Hartog aan het vierde bord met de zwarte stukken geplaatst. Al na drie zetten zakte de moed hem in de schoenen. Zijn tegenstander had er weinig zin in en besloot de afruilvariant van het Frans te spelen. Prima, maar om dan vervolgens op zet 13 remise aan te bieden, is toch echt wel te veel van het goede. Gelukkig bleef Marijn kalm en heel langzaamaan wist hij een voordeeltje op te bouwen. Een verschrikkelijke partij voor zowel spelers, als toeschouwers, maar Marijn zou Marijn niet zijn als hij uiteindelijk wel gewoon een punt bijschrijft.
En zodoende kwam de voorspelling van uw verslaggever uit. De beslissing moest vallen aan bord 8. Net als aan bord 5 hadden beide spelers hier dezelfde voornaam. Alle ingrediënten voor een titanenstrijd. Onze Wim had de hele partij de betere kansen, hetgeen resulteerde in een eindspel met een pion meer. Desalniettemin bleek de remisemarge groot. Uiteindelijk wist de Leiderdorpse Wim te vluchten naar een eindspel met een stuk minder dat theoretisch remise is. Onze Wim vocht lang door om toch de overwinning binnen te kunnen halen, maar moest uiteindelijk rond half 7 deze pogingen toch staken. Dapper in teambelang doorgevochten en toch in ieder geval 1 matchpunt binnengesleept.
En zo resteerde een 4-4 eindstand. Niet hetgeen waar op gehoopt werd, maar er zijn nog kansen op handhaving. Op 25 november zal de concurrentie echter uitlopen, het vlaggenschip kan dan uitrusten met een vrije ronde. Vanaf 16 december zal het team er alles aan gaan doen om te handhaven in de 2e klasse!
