SLIEDRECHT – Donderdag 12 oktober ging het seizoen van start voor het viertallen team van Schaakvereniging Sliedrecht. Onder leiding van nieuwe kapitein Rik Versteeg werd SV Spijkenisse ontvangen in Sliedrecht.
Teamleider Rik Versteeg neemt u mee:
In de 17e eeuw stonden Franse ruiters erom bekend dat zij hun lange zweep zwierig en elegant gebruikte. Dit werd al snel ‘de Franse slag’ genoemd.
Tegenwoordig passen we de Franse slag nog steeds toe. De techniek die hierbij komt kijken is niet aan iedereen besteed. Vele jaren oefenen, vele versleten zwepen en paardenbiefstukken zijn nodig om tot een basis van deze techniek te komen. Wil men de souplesse van een meester evenaren dan komt daar wilskracht en toewijding bij kijken. Velen slagen dan ook niet snel om de techniek tot in perfectie eigen te maken. Dit maakt ook niet zoveel uit. Het gaat immers om de reis, niet om de bestemming!
Uiteraard is het gissen wanneer basisspeler Rien zich afmeldt voor de wedstrijd. Komt het omdat hij niet graag naast Rik zit, of omdat Rik niet graag naast Rien zit? Het antwoord is tot op de dag van vandaag onbekend. Op zijn stoel zal André van Dieën ten tonele verschijnen met de zwarte stukken. Een ware voorstelling van de Franse slag met een twist. Na een tiental zetten blijkt het paard van Van Dieën deftig terug gedraafd te zijn in zijn doosje. Kort daarna volgden de overige stukken. Sliedrecht, Spijkenisse 0 – 1.
Na het spectaculaire debuut van vorig jaar, mag Simon Kadijk met de witte stukken zijn tweede seizoen aftrappen aan bordnummer 4. De opdracht is onveranderd, puntje harken met het Koningsgambiet! De tegenstander dacht daar het zijne van en wist met zijn dame al vroeg in de partij op de koningsvleugel van Simon te infiltreren. Met voorbeeldige techniek liet Simon zien hoe de Franse slag vroeger uitgevoerd werd. Echter was een der witte paarden mank en kon door naar de slacht. Luttele zetten later kwam het aanbod om samen een biefstuk te consumeren als een zweepslag om de oren van de zwartspeler. Dit wordt aangenomen en remise is een feit. 0,5 – 1,5 voor de gastploeg uit Spijkenisse.
Wanneer het nog alle kanten op kan gaan blijft een wedstrijd spannend! De spanning blijft echter niet lang hangen. Kersverse teamleider aan bord 1; Rik Versteeg, werd totaal verrast door een schijnbeweging van zijn tegenstander. De zweepslagen die volgden waren voldoende voor Versteeg om zijn koning om te leggen in een niet te houden stelling. 0,5 – 2,5.
Aan het tweede bord zit een bekend en altijd vriendelijk gezicht. Hoewel, ten tijde van het interview heeft hij/zij aangegeven graag anoniem te willen blijven. Ik kan deze wens natuurlijk niet ongehoord laten.
“De partij had alles te maken met de passie om ‘de Franse slag’ tot in de puntjes onder de knie te krijgen.”
Aldus de mysterieuze speler aan bord 2. De Franse slag zal voor altijd een andere betekenis krijgen. De redactie heeft, onder het mom van één team, flink wat overuren gedraaid, maar uiteindelijk denken de journalisten een foto ontfutseld te hebben van de anonieme speler…
De wedstrijd komt tot een conclusie, 0,5 – 3,5 voor Spijkenisse V3.
Als debuterend teamleider lig ik nachten wakker, niet omdat een basis speler uit kan vallen, er een invaller gevraagd dient te worden of de kans op een complete nederlaag. Nee dat komt omdat ik mijn ogen meestal vergeet te sluiten. Na deze avond blijkt dat ik weer rustig slapen kan.
Is het omdat je voor sommige gebeurtenissen je ogen wilt sluiten en daardoor herinnerd wordt aan hoe het menselijk ooglid werkt? Nee. Je overtuigt jezelf ervan dat dit het dieptepunt is en het vanaf hier enkel beter kan gaan!
Rik Versteeg
