BRIELLE – Door de bijzondere planning van de RSB komen er in de laatste competitieweken veel wedstrijden achter elkaar. Zo mocht het eerste Viertal van SV Sliedrecht aantreden tegen Het Houten Paard uit Brielle. Waarnemend teamleider, annex verslaggever, Rik Versteeg bespreekt de verovering van deze stad wat tevens de laatste wedstrijd is van het seizoen. Lees en geniet van deze prachtige overwinning!
Het vlaggenschip genaamd Sliedrecht V1 heeft de opdracht gekregen om ‘’hoe dan ook’’ de
vestingstad Brielle in te nemen. De opdracht is duidelijk, alle hens aan dek!
De reis verliep soepel, het mooie weer, het water als een spiegel en wind in de rug bracht de HMS Sliedrecht in 35 minuten zonder slag of stoot bij de haven van Brielle. Ankers uit!
Schijnbaar hadden niet alle bemanningsleden de laatste orders ontvangen wanneer blijkt dat kapitein Van Houwelingen en eerste stuurman Gijsen niet aan boord zijn. Wellicht hebben zij andere plannen voor het weekend?
Hoe neemt men een stad in als er geen kapitein is om de matrozen aan te sturen? Wat er meestal gebeurt als de kat van huis is… Precies, ze gaan lol maken! Zo vond Rik Sjekmate het aan bord 1 een goed idee om een van de oude Weense kanonnen eens flink aan te stampen met wat extra buskruit en vervolgens al giechelend het lont aan te steken met het brandende sjekkie aan zijn lippen. Een doffe klap was over de gehele linie te horen. 0-1!
Niet veel later volgde nog een luid geschreeuw vanuit de buskruit kamer. Matroos Simon aan bord 3 vond het een goed idee om een heel vat van boord te halen en deze aan te steken. Met zoiets gevaarlijks als het aangenomen koningsgambiet kun je flinke klappers maken. De grote vaten blijken onhandig en zwaar, rollen blijkt dé manier om deze te verplaatsen. Wel oppassen voor je tenen.
Geen klapper dit keer, het vat doofde met een sisser. De tegenstander zag wat Simon allemaal van plan was en wapperde met de witte zakdoek. 0-2!
In de kombuis was het helemaal pluis. Hofmeester Rien bekokstoofde een variant van de Chigorin aan bord 4. Tijdens het hoofdgerecht besloot Rien alvast aan het toetje van zijn tegenstander te beginnen. Zonder de nijpende druk van een kapitein lijkt hij zich nergens meer zorgen om te maken en snoept hij zomaar een paard van het bord. Het resultaat mag duidelijk zijn. 0-3 voor Sliedrecht!
Plaatsvervangend dekzwabber aan bord 2 besloot de patrijspoorten eens grondig te gaan poetsen. Sporen van buskruit en jarenlange resten zuurkool komen niet gemakkelijk los. In de fik steken! Nee toch maar niet. Misschien een loper ruilen op g3 in het londen systeem? Boze tongen beweren dat dit niet de juiste weg zou zijn. “Hoe dan ook!” riep Henri luid door het kajuit. Door de als nieuw gepoetste heldere poorten zag hij een remise aanbod van ver aankomen. De vrede werd getekend. ½-3½ voor de zorgeloze Sliedrechters.
Rik Versteeg
