SLIEDRECHT – Na de eerste nederlaag van het seizoen in de vorige ronde, wilde Sliedrecht 3 zich revancheren tegen RSR Ivoren Toren 3. Vol goede moed gingen de spelers van start, maar de middag liep anders dan gehoopt. Met 4-4 mag het derde team misschien wel van geluk spreken…
De middag begon goed. Tjerry Hut (7) gaf het juiste voorbeeld door snel te winnen. Een tijdje later kwam er echter zand in de motor. Rik Versteeg (8) kon een pioneindspel niet keepen, waardoor het vrij snel weer gelijk stond.
Aan bord 5 behaalde Bert Dobber een gelijkspelletje. Van de partij van Bert heb ik niet veel gezien, maar in de wandelgangen ging het woord ’torenoffer’ rond. Dat moet wel een spektakel geweest zijn.
Kees van der Does had een zware middag. In geheel eigen stijl trok hij ten aanval, maar zijn tegenstander liet zich niet van de wijs brengen. De a-pion begon aan een wandeltocht waar zelfs meneer Tippel jaloers op zou zijn. Kees was er zo van onder de indruk, dat hij de pion niet afstopte. Sliedrecht op achterstand.
Al snel waren er donkere wolken te zien rond de borden. Maarten stond passief, uw verslaggever had de opening verprutst, Martijn was halma aan het spelen en kopman van Beest stond gelijk. Uiteindelijk moest Martijn Stoker (2) een zure remise accepteren. Vanuit de opening voerde hij de druk steeds verder op bij zijn tegenstander, die steeds passiever kwam te staan. Er zat echter geen enkele goede breekzet meer in de stelling, waardoor Martijn geen progressie meer kon boeken en genoegen moest nemen met een halfje.
Voor de overige spelers was de boodschap duidelijk. Er moest op winst gespeeld worden. Maarten Hartkoren (4) werd echter steeds verder naar achteren gedrukt en kwam in een verloren eindspel terecht. Zijn tegenstander vergat echter de trekker over te halen. Een vrijpion op beide flanken zou de doorslag moeten geven, maar de heren kwamen remise overeen. Een bijzondere wending, zeker toen in de analyse bleek dat zwart toch echt had moeten winnen.
Aangezien mijn stelling nog steeds om te huilen was, moest Yaro van Beest iets forceren. Na een solide opening miste hij in het middenspel helaas een mogelijkheid om voordeel te krijgen. In een toreneindspel dat eigenlijk potremise was, zoals alle toreneindspelen, probeerde hij nog van alles. Het mocht echter niet baten en uiteindelijk kon Yaro niets anders dan de vrede tekenen.
In de tussentijd had mijn tegenstander zijn voordeel, waar hij al bijna vier uur lang van aan het genieten was, weggeblunderd. In het eindspel dacht hij een kwaliteit te winnen, maar er zat een kleine wending in de stelling. Voor de tweede keer deze middag kwam een zwarte a-pion aan de overkant van het bord. Na de promotie probeerde de witspeler nog van alles en nog wat, maar het mocht niet baten. 4-4
Daardoor staat Sliedrecht 3 nu twee punten achter op de koploper. Toch verandert er weinig aan de situatie, het is nog steeds hopen op een uitglijder. Een wijs man van de KNVB zei ooit: ‘We moeten nu alles zetten op het feit dat we vanaf nu iedere wedstrijd moeten winnen.’ Prachtige woorden, die door iedere speler van het derde in het hart gesloten zouden moeten worden.
