SLIEDRECHT – In de 22e ronde van de competitie lijkt deze te zijn verzand in een diepe winterslaap. “Een winterslaap is voor veel dieren een korte of lange periode waarin zij de winter kunnen overleven zonder energie te hoeven besteden aan het zoeken van voedsel. Door in winterslaap te gaan houden sommige dieren hun energie juist vast” (citaat Wikipedia).
Ook schakers lijken wel eens in een winterslaap te gaan, zo was de opkomst matig (waren de afwezigen nog in een winterslaap?), bij sommige schakers was nauwelijks een ademhalingsritme waarneembaar, bij anderen waren de vetreserves juist volop zichtbaar en weer anderen zijn juist in de war en gaan voor de estivatie (zomerslaap). Laten we maar eens inzoomen op de borden…
In de topgroep was het voor sommigen tobben. Koploper William Gijsen speelde een bijzondere partij tegen Wout Boer. Beide toppers tobden met hun koning en sleepte de koning al in de opening over het bord, na vuurwerk vanaf zet 1. Achteraf hoor je dan zeggen; het is allemaal theorie… jaja… Uiteindelijk was het William die als eerste ontwaakte uit zijn winterslaap en met zachte slaapliederen Wout steeds verder in slaap wiegde tot hij zijn slaapliedje beëindigde met: ‘slaap koning slaap… daar buiten sta je mat…’
In de achtervolging moest Wim Pool al snel remiseren tegen Teunis den Rooijen. Zoals echte winterslapers werd hier maar zelden gedraaid, bleef de lichaamstemperatuur op niveau door het verbranden van vet(te koffie) en was de partij snel ten einde. Met lede ogen ziet Wim dat zowel William als Arjan eerder uit hun winterslaap ontwaakten en respectievelijk uit,- en inlopen.
Nog enkele opvallende zaken. Wist u dat een Vis ook een winterslaap houdt? Vissen zijn koudbloedig en doen niet zoveel in de kou. Eigenlijk is er sprake van een soort winterslaap ‘light’. Dat geldt niet voor onze Peter Vis. Al na enkele zetten in de opening werd zijn koning gedwongen om een vakje op te schuiven, de rokade op te geven en er ronduit beroerd voor te staan. In het middenspel wist zijn tegenstander Henri Hartog – die nooit slaapt – een stuk te winnen, waarna de Vis zijn koning omduwde, opgaf en terug ging naar zijn winterverblijf. Een mooie overwinning voor Henri!
Op het bord van Jaap Euser tegen Wim Hokken was Jaap vooraf nog gewaarschuwd: Wim Hokken houdt een omgekeerde winterslaap. Zolang Wim een pion achterstaat staat hij op winst. Als Wim voorstaat maak je kans. Snapt u het nog? Jaap nam deze wijze les tot zich, bedacht zich enkele zetten later geen seconde, veroverde een pion en … verloor de partij.
Mike van Wijk had thuis flink geoefend en mocht aantreden tegen jeugdleider Cees Moes. Mike speelde een prima stelling, maar moest helaas zijn meerdere erkennen in Cees die een prima partij speelde. Sami Al-yassin speelde een ingewikkelde pot tegen Martin Prins en wist pas in de late uurtjes te winnen. Jammer voor Sami die het ontzettend koud had en met dikke lagen kleding probeerde de winterslaap te vinden. Dit lukte niet, hij bleef klaarwakker en wist daardoor (onder)koel(d)bloedig te winnen.
Wist u dat… de roodwangschildpad onder water een winterslaap houdt? De schildpad graaft zich op de bodem van een vijver in de modder in. Zo ook de stelling tussen Joost Stoker en Jurgen den Haan. Beiden groeven zich in, speelden tot het einde van de opening en kwamen remise overeen…. Een Haan houdt immers geen winterslaap!
In de late uurtjes bleven nog enkele winterslapers over. Zo was daar de pot tussen Arjan van der Leij en Johan van der Griend. Johan bleek tijdens de partij op twee borden te kunnen schaken door luidkeels Wout Boer aan te moedigen toen hij aan het analyseren was geslagen. Niet dat het hielp, zowel Wout als Johan verloren. Arjan nadert hiermee de tweede plek van de ranglijst.
Bert Dobber is wel wat gewend als winterslaper. Een dobber bevriest vriest immers niet kapot in de winter en dat heeft Jerry ondervonden. Pas in het verre eindspel wist Jerry met al geruime tijd een pion meer de opening te vinden waar hij naar zocht en stuurde de Dobber terug in het winterverblijf.
Wie gedacht had dat een nachtzwaluw geen winterslaap houdt heeft ongelijk. Als één van de weinige vogels is hij in de winter ‘uit’. Zo kan ook de partij tussen Arco van Houwelingen en Tjerry Hut worden beschreven. De partij was al vrij snel saai, (winter)slaapverwekkend en zonder noemenswaardige kansen. Remise was het terechte resultaat.
Leo Koppelaar en David Prook speelde een ingewikkelde partij die al snel leidde tot veel denkwerk, verlaagde hartritmes, vertraagde stofwisselingen en… (u raadt het al) een winterslaap. Ergens halverwege werden beide heren wakker, ongetwijfeld op zoek naar eten en drank. Bieden boden remise aan en waren tevreden.
Tot slot was Johan Gijsen ook tevreden. Hij kreeg een bye, kon snel naar het winterverblijf maar viel helaas niet in slaap. Gelukkig bracht zijn telefoon uitkomst, zodat hij vol passie Ajax kon volgen tot zijn oogleden zwaar werd..e…n………….zzzzzzzz
