SLIEDRECHT – Op de dag waarop het niet wilde stoppen met regenen, regende het ook in de speellocatie van Schakend Sliedrecht. Letterlijk via het plafond en figuurlijk met stukken op het bord. Enkele spelers zien (met grote blijdschap) door de grote hoeveelheid neerslag hun tuin veranderen in een prachtige vijver, andere spelers belanden op het bord van de regen in de drup of dropen af als een verzopen kat.
Maar liefst 33 schakers wisten de flinke plensbuien te trotseren om voor het eerst in 2023 de reguliere competitie te vervolgen. Op 16 borden werd dan ook lustig gestreden om de eer, de punten of gewoon om niet te verliezen. 33 spelers en 16 borden… wie bleef er over dan? El Presidente Jerry van Rekom kreeg een bye zodat hij met gezwinde spoed op zoek kon gaan naar een loodgieter om verdere waterschade aan het prestigieuze speelhonk te voorkomen.
Met koploper William Gijsen en de huidige nr 4 van de ranglijst, Adrian Mensing, in Praag leverde deze ronden kansen op voor de achtervolgers. Wim Pool en Arjan van der Leij mochten beide aantreden en speelden lange partijen. Wim mocht met wit de zwarte stukken van Sami onschadelijk maken wat de nodige moeite koste. Pas in het verre eindspel en net voor sluitingstijd van de Havik werd een dame ruil Sami fataal en wist Wim met zijn sterke loper een pion te winnen en zo het eindspel te beslechten. Arjan van der Leij speelde met zwart tegen die ‘Gelbe Wand’ alias Martijn Stoker. Een wand werd opgetrokken, maar middels goed samenspel van de dame met andere stukken werd de wand langzaam gesloopt en gedegradeerd tot een hoopje puin ondanks het uitstekende spel van Martijn. De spanning blijft in de competitie!
Op de andere borden waren enkele hoogtepunten te benoemen. Wat te denken van de partij tussen Jurgen den Haan en Jeroen Brandsma. Nadat er exact één stuk is geslagen werd remise al overeengekomen. In de analyse werd er later doorgespeeld tot in de kleine uurtjes. Wie er toen gewonnen heeft zal voor altijd een raadsel blijven.
Een andere noemenswaardig feit betrof de partij tussen Mark van Hulst en Simon Kadijk. Het was niet zozeer de uitslag (remise) die het oog trok, maar vooral de manier waarop. Geen enkele pion is in deze partij geslagen, terwijl ze tot in het verre eindspel hebben doorgespeeld. Probeer dit thuis maar eens, u zult zien dat dit van grote klasse getuigt! Ook op andere borden werd de vrede getekend door het delen van de punten. Bijvoorbeeld bij Wout Boer versus Wim Hokken. De trouwe lezer denkt direct; dit was te verwachten. In tegenstelling! Er werd gestreden om de winst, dames werden in de strijd gegooid en pas na ruim 2 uur spelen werd de vrede getekend.
Nog een opvallend nieuwsbericht; Maarten Hartkoren staat op grote voorsprong. Niet zozeer op het bord, maar vooral in tijd. Tegenstander Tim de Waard was er alles aan gelegen om nu eens eerder de klok onder de vijf minuten te krijgen dan zijn tegenstander. Dat was gelukt, maar helaas voor hem verdween de overwinning wel in de broekzak van Maarten. Rick Stuy en Michiel speelden een gelijkwaardige pot, met een gelijkwaardige uitslag 1/2 – 1/2.
Een bijzondere partij was de match tussen Jorik Klein en Henk Prins. Bijzonder omdat én Henk rokeerde én de stukken op bijzondere plaatsen kwamen. Zo wist Jorik al in een vroeg stadium de achterlijn te halen met een pion die heel vervelend was voor Henk. Tjerry Hut en Martin Prins maakten het schaken tot een waar feest voor de toeschouwers. Hoewel een pion achter dreigde Martin de stelling van Tjerry aan alle kanten te bestoken en bestormen. Een partij met volop mogelijkheden voor beide kanten waarbij Martin aan het langste eind trok.
Zowel André Langstraat als Johan van der Griend wisten snel te winnen van hun tegenstanders, respectievelijk Cees Moes en Bert Dobber. Ook Ferhat Erdogan en Leo Koppelaar wonnen met wit van de twee nieuwkomers; David Prook en Paul Schakel. Gezien de moeite die zowel Ferhat als Leo in de partij hadden met beide heren zijn de verwachtingen hoog gespannen en verwachten we op korte termijn al de eerste winstpunten te zien op het bord.
Tot slot even terug naar de waterschade. Water kruipt soms waar het niet gaan kan, zo ook in de Havik. Het mocht de pret echter niet drukken. Ter compensatie aan het regenwater werd er flink wat gerstewater genuttigd om het leed te vergeten en overwinningen te vieren. Wat is schaken toch een mooie sport!