Reporter Jurgen de Haan doet verslag van een zware strijd…
MAASTRICHT – Het gele leger heeft weer van zich laten horen. Dit keer werd Maastricht onder vuur genomen. Vrijdag 3 juni vertrok de eerste pantserdivisie richting het altijd pittoreske Schin op Geul, waar het kampement te vinden was. De missie startte helaas wel te laat, omdat een van de militairen was vergeten een wekker te zetten. Een kleinigheidje hou je altijd…
Onderweg werd er een kleine tussenstop gemaakt bij de abdij van Val-Dieu, om te ’tanken’. Bij de abdij ligt een prachtig park, een mooie gelegenheid om even de benen te strekken. Dat duurde precies drie minuten. Als je voor een paard geboren bent, wordt je immers nooit een loper. Uiteindelijk kwamen alle tanks heel aan op de slaaplocatie. Een gedeelte van de pantserdivisie werd op pad gestuurd om voedsel te halen. Ze kwamen terug met 16 blikken knakworsten en toiletpapier, een gouden combinatie.
Bij de eerste maaltijd werd onterecht geprotesteerd door een aantal soldaten. Zij ‘houden niet van rijst’. Alleen het voedsel van sterrenrestaurant ‘De gouden bogen’ was voor hen goed genoeg. Dit restaurant is het hele weekend dan ook regelmatig bezocht. Er is immers niets mis met slappe friet en een kleffe hamburger die door een depressieve, onderbetaalde loonslaaf in elkaar is geflanst. Een goede indicatie van de kwaliteit van het voedsel is het aantal Michelinbanden dat de gemiddelde bezoeker om zijn buik heeft, zo is mij verteld. Je zou er spontaan trek van krijgen.
Na de eerste maaltijd kon de strijd van vrijdagavond beginnen. In de hagelgloedjenieuwe sporthal ging de pantserdivisie vliegend van start. Van tevoren was afgesproken de blitzkriegtactiek te gebruiken, en die tactiek wierp zijn vruchten af. Er werden 5 punten gescoord. William en Niels lieten in groep A gelijk zien dat ze voor niemand bang zijn. Jorik en Adrian hadden ambitieuze plannen in groep B. Martijn (groep C1) roept wel vaak dat schaken geen prioriteit is, maar ging voortvarend van start. Alleen Joost en Jurgen (groep C2) presteerden minder goed met twee nullen, een omen voor de rest van het weekend. De ronde werd na afloop uitgebreid geanalyseerd.
Dankzij een bepaalde toverdrank uit Slowakije, die normaal gebruikt wordt als gootsteenontstopper, werden geniale nieuwe inzichten opgedaan, die voor de volgende ronde gebruikt zouden kunnen worden. Een vervelende bijwerking van de drank is wel dat men de ochtend daarna alles weer vergeten is. Het enige dat dan nog resteert, is het gevoel dat je door een tank bent overreden.
Zo ging het gele leger op zaterdagochtend zonder plan ten aanval. Dat mocht de pret echter niet drukken. Joost en Jurgen scoorden hun eerste punten. Martijn had zijn tweede slachtoffer van het weekend gevonden, net als Jorik. Adrian speelde tegen een meisje, dus dat resultaat kunt u wel raden. Ook tijdens de analyse bleek al dat hij vanaf zet 1 verloren stond. Niels en William beleefden een zware avond in de A-groep, 0 punten.
Op zaterdagavond had iedereen dezelfde tegenstander: BYE. Tijd dus voor de ‘speciale operatie’. De overhemden kwamen tevoorschijn, de lokstof werd opgedaan en de haartjes werden netjes gekamd. Opgefrist en wel kon de belangrijkste missie beginnen: de belegering van Maastricht. In de binnenstad werd het leger ondersteund door twee mysterieuze verkenners, die van hun vrouwen weer naar buiten mochten. Door te infiltreren in de lokale bevolking wisten ze precies waar de belangrijkste punten waren die veroverd moesten worden. De start van de invasie verliep roestig, vooral bij het café van Andre Riool, de grootste beunhaas onder de klassieke muzikanten. U weet wel, die man van de hemeltergende uitvoeringen van de symfonieën van de grootste componisten die deze aardkloot ooit gekend heeft, die zich bij het horen van de eerste noot al omdraaien in hun graf. Maar dat terzijde. In de loop van de nacht werden verschillende etablissementen bezocht. De totale schade laat zich als volgt weergeven: 100 fluitjes brand, 10 flesjes bitter lemon, 2 olifanten, 2 zakken bitterballen, 1 verkeersbord.
Er is uiteraard nog veel meer gebeurd, maar bij de eerste lezing van dit verslag werd al snel geconcludeerd dat dit maar beter niet op papier gezet kon worden.
Zondagochtend moesten de gesneuvelde soldaten uiteraard weer op pad. Een paar dappere strijders moesten gereanimeerd worden, maar toen dat eenmaal was gelukt, kon de oorlog weer beginnen. De mysterieuze figuren van zaterdagavond waren ook weer in de speelzaal. De vertraging van vanochtend probeerden ze te herstellen met dubieuze afleidingsmaneuvers. Beiden deden zich voor als leden van de pantserdivisie, maar veel succes hadden de acties deze keer niet. De wedstrijdleiding had vrij snel door dat William en Jorik er opeens een stuk ouder uit zagen…
Als u voordat de ronde was begonnen had voorspeld dat er zeven nullen behaald zouden worden, dan zou u dat niet kwalijk genomen kunnen worden. Niets is echter minder waar. Jurgen scoorde een punt. Joost doneerde echter een loper en haalde een vervelende 0. Martijn werd voor het eerst dit weekend geveld. Jorik liet zien dat hij zowel achter het bord als achter de bar goed kan scoren. Adrian ‘bitter lemon’ Mensing gaf schaakles. Niels kon helaas een 0 aan zijn verzameling toevoegen, maar William bewees maar weer dat alcohol en schaken prima samen kunnen gaan. Tot op zekere hoogte.
Tussen de rondes van zondag door werden de tanks weer bijgevuld met knakworst, waarna de avondronde op het programma stond. De sfeer zat er goed in, iedereen wilde graag nog een lekker potje schaken. Joost wist eindelijk weer te winnen tegen een topzware tegenstander, mevrouw Praline. Jurgen harkte ook weer een puntje binnen. Bij Martijn leek het wel een wedstrijd uit de Bundesliga: Dortmund tegen Mönchengladbach. Dortmund kwam goed weg met een remise. Jorik speelde tegen een meisje, dus dat resultaat laat zich raden. Adrian probeerde met een paard vier pionnen tegen te houden, met alle gevolgen van dien. William leek hard op weg een FM te slachten, maar blunderde mat in één. Helaas pindakaas, maar gelukkig waren er speciaal voor hem nog wat donkere biertjes meegenomen, zodat hij zijn verdriet kon wegdrinken. Niels probeerde een zakelijke remise te behalen tegen een heuse CandyMaster. Na de partij verweet zijn tegenstander hem dat hij irritant was, omdat onze ketchupconnaisseur te vaak remise aanbood. Dat zal vast niet te maken hebben gehad met het feit dat deze niet nader te noemen CM zijn voordeel in het eindspel had vergooid en dus niet anders kon dan de vrede tekenen.
Na de avondronde werden de laatste bitterballen naar binnen gegooid, de laatste biertjes soldaat gemaakt en de laatste tactiekbesprekingen gedaan. De volgende ochtend, bij het kraaien van de haan, maakten de soldaten zich voor de laatste keer klaar voor de strijd. Jurgen pakte een half punt, maar kreeg na de partij te horen dat hij een makkelijke winst had gemist. Van dit nieuws is hij niet meer hersteld. Joost pakte ook een halfje. Martijn had de weg omhoog weer gevonden en scoorde een punt. Jorik had in de opening weer eens te veel tijd nodig, maar kon geen winst vinden in de betere stelling die hij in die tijd had opgebouwd. Adrian speelde een Catalaan waar Kramnik trots op zou zijn. Niels wist eindelijk weer eens te winnen. Met speels gemak beukte hij een 2100-speler van het bord. Zijn geheim? In de avond vroeg naar bed gaan met een banaan. Bij William was het verlies van de avond daarvoor niet in zijn koppie blijven hangen. Ook hij won van een 2100-speler.
Daarmee zijn we aangekomen bij de laatste ronde. Bij winst was de kans groot dat Jorik, Martijn en Jurgen in de prijzen zouden vallen. Waar Jorik en Martijn een gedegen overwinning behaalden, ging Jurgen in een ingewikkelde stelling volledig de mist in. Joost veilde zijn score op met een puntje. Bij Adrian was de tank helemaal leeg, Niels was de laatste dag in bloedvorm. In een wilde stelling knuppelde hij zijn tegenstander ondersteboven. De winnende zet was zo mooi, dat hij na de partij een doekje nodig had. William was verwikkeld in een lange strijd tegen een oude IM. In het eindspel kreeg hij kansen, maar hij verrekende zich en moest opgeven.
Al met al was het een geslaagde editie dit jaar. Achter het bord was het niet altijd een succes, maar aan de sfeer zal het niet gelegen hebben. Jorik en Martijn waren de absolute grootverdieners. Samen hebben ze wel €39 gewonnen. Geen vetpot, maar dat mocht de pret niet drukken. Als de apenpokken het land niet overnemen, zou er volgend jaar een mooie editie opgezet kunnen worden, voor heel het gele leger. Wie gaat het organiseren?
