SLIEDRECHT – 2 juni – Een RSB-wedstrijd in juni. Dat is best een zeldzaam verschijnsel. En hopelijk blijft dat zo. Als team wil je het liefst met een compleet achttal aantreden. Zeker als je tegen de kampioen moet spelen. Maar hoe dichter de datum bij het vakantieseizoen ligt, hoe lastiger het wordt je spelers binnenboord te houden. Dat blijkt ook nu voor het vierde team (Sliedrecht 2 RSB) dat Krimpen a/d IJssel 2 op bezoek krijgt. De eerste drie bordspelers van Sliedrecht hebben zich gebroederlijk afgemeld. Als een Siamese drieling; als Jerry niet kan, kan Frank ook niet en Kees ook niet. Zo gaat dat bij deze vrienden.
En dat betekent ineens een flinke uitdaging om een team op de been te krijgen. Niet dat er nog wat op het spel staat, hoor. Sliedrecht kan geen kampioen meer worden, want dat is Krimpen al. En degraderen kan gelukkig ook niet meer. Maar ja, je wilt er ook niet met acht-nul af gaan. Want dat dreigt als elke speler een paar borden op moet schuiven. Vooral tegen een tegenstander die een stevige maat groter is.
Maar gelukkig is daar Wim Hokken die zonder te mokken wel een potje mee wil knokken. Aanvankelijk heeft Wim campingplannen (het is immers juni!), maar deze worden snel aan de kant geschoven nadat Wim verneemt dat hij nodig is in het vierde team. En ook Robert van Rekom twijfelt geen moment om bij te springen. Na zijn buitenlandse avonturen is het zaak voor hem om zo snel mogelijk weer schaakroutine op te doen. En dan heb je nog Arco van Houwelingen, alias De Beuker. Bikkelen op bord acht is voor hem bekende business.
En zo staat er een strijdvaardig team klaar om de Krimpenaren te verwelkomen. Zelfs met fanfaremuziek. Zo sympathiek is schakend Sliedrecht dan ook wel weer. Boze geruchten beweren dat de fanfaremuziek voor de avondvierdaagse was. Niets van waar. Nepnieuws. Het was bedoeld als huldiging van Krimpen 2 dat kampioen is geworden in de poule. Want waarom werd er anders ijs en taart getrakteerd? De feiten zijn duidelijk.
Maar goed, er moet nog wel geschaakt worden. En dat gebeurt niet onverdienstelijk. Hier en daar staat een Sliedrechter een pionnetje achter, maar er is na geruime tijd spelen nog geen man overboord. Wim aan bord één speelt een ‘dubieuze’ opening. Arco aan bord acht speelt, net als zijn tegenstander, een ‘inspiratieloze’ partij.
Rond een uur of tien begint Vis steeds zenuwachtiger te worden. Er wordt geschoven met de stoel, in het waterflesje geknepen en luid gegaapt. Meestal betekent dat niet veel goeds…
Een half uur later doet Wim een remiseaanbod. Niet geschoten is altijd mis, denkt hij. De tegenstander bedankt hoffelijk voor het aanbod en ziet kennelijk nog (fanfare)muziek in de stelling.
Teamcaptain Jaap heeft veel tijd nodig tegen de teamcaptain van Krimpen en heeft een half uur minder op de klok.
En dan zijn er ineens twee partijen ten einde. Peter verliest na een stevige strijd en is desondanks tevreden over het eigen spel. Wim bereikt alsnog zijn gewenste remise tegen de sterke Michiel Besseling. Een mooie prestatie!
Ook de partij van Arco is inmiddels ten einde. Het door Arco opgelaten proefballonnetje voor een gelijkspel bereikt zijn doel en de vrede wordt getekend. Een prima resultaat dat meetelt.
Met slechts een paar minuten op de klok kiest Jaap de aanval vanuit een benarde positie. De tegenstander schroeft zijn speeltempo ook op om het tijdsvoordeel maximaal uit te buiten. Maar dat gaat niet helemaal goed. Door een verkeerde combinatie verliest hij materiaal, waardoor Jaap in het eindspel drie pionnen voorsprong krijgt. In een straal gewonnen stelling verkwanselt Jaap vervolgens het voordeel en moet zelfs met lede ogen toezien hoe de tegenstander er alsnog met het punt vandoor gaat.
Sami Al-Yassin heeft zich de hele avond moeten verdedigen in een partij waarin het langzaam bergafwaarts gaat. Het krachtsverschil is te groot. Uiteindelijk moet ook hij helaas de koning omleggen.
Tegen de klok van half twaalf zijn er een paar mooie opstekers. Robert laat zien het schaken nog niet verleerd te zijn en weet als invaller op bord twee het volle punt binnen te halen. Daarmee hebben de invallers met een score van twee uit drie een prima resultaat geleverd!
En ook Tjerry laat opnieuw zien dat hij op dreef is. Zijn goede schaakpartij tegen een goede speler wordt bekroond met een fraaie winst. Vanuit een achterstand van vier tegen één is Sliedrecht inmiddels ingelopen naar een vier-drie tussenstand.
Alle ogen zijn gericht op Luana Mensing. Zal het haar lukken om een gelijkspel voor Sliedrecht binnen te slepen? Zoals we van Luana gewend zijn, blijft ze dapper doorstrijden tot het einde. Het lukt helaas net niet.
En zo eindigt de avond met een vijf-drie nederlaag tegen de kampioen. Maar wat waren Jerry, Frank en Kees eigenlijk aan het doen? Dat blijft nog wat mistig, want halverwege de avond verschijnt Jerry ineens op de club met de mededeling dat Frank en ‘macho’ Kees hebben geslapen tijdens een concert. En voegt hij eraan toe: “Schrijf dat maar in je verslag. Ja, ook dat Kees een ‘Macho’ is”.
Wat er ook is gebeurd, dit zullen ze vast niet nog een keer doen. Op naar het volgende RSB-seizoen!
