SLIEDRECHT – Het eerste team heeft het seizoen afgesloten met een mooie 2e plek in klasse 3F. Lang werd er gestreden om het kampioenschap en met de behaalde 15 matchpunten was dat ook zeker niet onterecht geweest. Helaas was een knappe overwinning op het sterke Erasmus 1 niet voldoende, omdat ook concurrent CSV de wedstrijd wist te winnen.
Arjan van der Leij doet verslag van deze laatste wedstrijd van het seizoen:
De kans om alsnog kampioen te worden was klein, maar het laatste wat we wilden was de handdoek in de ring gooien om dan achteraf te constateren dat concurrent CSV 1 niet heeft weten te winnen van degradant DSC Delft 3.
De winst moest dan maar gebeuren met een gehavend team vanwege de afwezigheid van beide teamcaptains. Er wordt al druk gespeculeerd over de positie van de teamleiders, zal deze nog houdbaar zijn? Teamcaptain Jorik had nog wel een opstelling in elkaar geknutseld die ons de winst zou moeten opleveren. Invallers Martijn Stoker en Luana Mensing (debuut!) werden op de middenborden geposteerd en we hoopten op de staartborden de volle buit binnen te halen.
Dat ging op bord 8 vrij voorspoedig: Arjan van der Leij wist kort na de opening met een tussenzet een pion te winnen en de tegenstander was daardoor dusdanig van slag dat hij aan het einde van de daaropvolgende slagenwisseling koos voor een pion i.p.v. een stuk, zich daarna verbijsterd afvroeg waar hij dat stuk nu was kwijtgeraakt en toen maar opgaf. Dat gaf Arjan de gelegenheid om via een hotline met Barcelona Jorik te laten meegenieten van de wedstrijdspanning.
Kort daarna volgden een mooie remise van invaller Martijn op bord 4 en een overwinning van Wim Pool op bord 7. De overeenkomst van deze partij met die van Luana Mensing op bord 5 was de gigantische tijdsachterstand van Wim’s tegenstander en van Luana. Dat liep bij Wim Pool dan ook slecht af voor zijn tegenstander en ook Luana kon het niet bolwerken tegen zowel de tijdsdruk als de sterke tegenstander (veel sterker dan op de borden 7 en 8) en moest een nul noteren.
Dana Verheij op bord 6 leek wat beter te staan, maar moest in een op het oog vrij regelmatige partij toch remise accepteren. De spanning begon inmiddels aardig op te lopen: 3-2 voor met de drie topborden nog bezig, maar Adrian Mensing hing na een mishandelde opening al een tijdje in de touwen op bord 1 tegen Olivier Vrolijk, de topscorer van de tegenstander. Op zich zijn we van Adrian wel gewend dat hij zich uit onmogelijke posities nog weet terug te knokken en ook deze keer scheen hij ergens nog aardig tegenspel te hebben kunnen creëren, maar hij koos het verkeerde plan en moest een nul noteren.
De resterende toreneindspelen van Niels Mijnster op bord 3 en William Gijsen op bord 2 duurden tot in het verre eindspel. Lange tijd leek de winst eerder van William te moeten komen, maar uiteindelijk wist Niels de winst op het bord te toveren, geholpen door zijn tegenstander die (zonder teambelangen voor hen) ook op winst speelde en daarbij in tijdnood het goede pad kwijtraakte. Kort daarna kwam William, waar de winstkansen wel waren verkeken ondanks een betekenisloze pion voorsprong, remise overeen en stelde daarmee de teamwinst veilig!
Daarna was het wachten op de uitslagen, maar het wonder waar we op hoopten bleef uit. DSC Delft 3 heeft het CSV 1 zeker niet makkelijk gemaakt, maar uiteindelijk bleven de punten met 5-3 in Capelle. Helaas…
En zo kwam er een einde aan een enerverend seizoen. Helaas was CSV dit seizoen nog sterker. Wel eindigt het eerste team als de beste nummer 2 van de derde klasse, dus heel misschien levert dat nog wat op. Volgend jaar zijn er weer nieuwe kansen en dan zal het team opnieuw een gooi doen naar het kampioenschap!
