VOORSCHOTEN – Het eerste team mag nog altijd dromen van het kampioenschap in klasse 3F. Een overtuigende overwinning tegen Voorschoten 2 in de voorlaatste ronde zorgde ervoor dat er nog altijd een theoretische kans is op de eerste plaats. Het team van teamleider Jorik Klein voerde haar taak in Voorschoten perfect uit door de druk volledig op koploper CSV te leggen. Jorik schrijft zelf:
Na de keiharde nederlaag tegen CSV van enkele weken geleden, resteerde er voor het team maar één mogelijk scenario. Zelf moest het team de resterende wedstrijden winnen, terwijl gehoopt moest worden dat CSV nog een misstap zou begaan. De eerste stap hiervoor werd overtuigend gezet. Helaas beging CSV deze ronde geen misstap, waardoor er een klein wonder dient te geschieden in de laatste ronde om toch nog kampioen te worden.
Van tevoren werd nog enigszins geklaagd dat de reis naar Voorschoten niet bepaald kort is. Deze klachten gingen al snel de prullenbak in toen bleek dat er ook een team vanuit Leeuwarden had moeten komen op deze zonnige dag. Zoals het echte schakers betaamt hebben de spelers de zon keurig vermeden door lange partijen te spelen.
Het vinden van de speellocatie was ook nog niet al te gemakkelijk, waardoor de wedstrijd iets na één uur van start ging. Adrian Mensing gaf zijn tegenstander zelfs nog een paar minuten extra. Gelukkig hadden de spelers hier geen last van en ging iedereen voortvarend van start. Al snel waren er veel mooie stellingen te zien vanuit de opening.
Wim Pool, aan het laatste bord met de zwarte stukken, dwong zijn tegenstander al snel in de opening in een denktank van een uur. Wim had de stelling dusdanig gecompliceerd dat de tegenstander met nog minder 20 minuten op de klok al gauw door de bomen het bos niet meer zag. Wim maakte hier handig gebruik van en wist niet veel later een punt bij te schrijven.
Niet veel later ging het helaas mis aan bord 2. Arjan van der Leij had al veel belangrijke remises gescoord aan de topborden. Deze lijn kon hij helaas deze wedstrijd niet doorzetten. Met de zwarte stukken kwam hij aanvankelijk prima te zijn. Helaas kon zijn tegenstander in tijdnood goed de druk opvoeren richting de koning. Deze aanval kon Arjan helaas niet overleven, waardoor er weer een gelijke stand op het scorebord te zien was.
Gelukkig bleef deze stand niet lang op het bord omdat Dana Verheij een sterke partij speelde met de zwarte stukken aan bord 6. Haar tegenstander had zeer opportunistisch het centrum geclaimd zonder te rokeren. Een paar onnauwkeurigheden later kon Dana het hele centrum oprollen waardoor de koning van de tegenstander ineens wel heel open en bloot stond. Dit kostte veel materiaal. Haar tegenstander probeerde nog tegen te spartelen, maar Dana speelde dit sterk naar de overwinning.
Vervolgens wist Niels Mijnster de voorsprong te consolideren met een prima remise aan bord 4. Met de zwarte stukken was hij prima uit de opening gekomen, maar het werd daarna al snel duidelijk dat er flink wat scherpte ontbeerde. Een torenmanoeuvre lokte een zwakte uit bij de tegenstander, waarna de toren weer veilig naar huis mocht komen van Niels. Tot de verbazing van uw teamleider zag hij tijdens zijn volgende ronde langs de borden dat Niels ineens had gerokeerd met dezelfde toren! Zowel Niels en zijn tegenstander waren de torenmanoeuvre compleet vergeten. De spelregels blijven altijd lastig…
Nadat Niels vervolgens ook nog een pion blunderde leek het een lastige middag te worden. Gelukkig wist Niels daarna het tij te keren, waardoor hij toch nog een remise kon bijschrijven.
Bijna tegelijkertijd was ook de eerste witpartij voor Sliedrecht ten einde gekomen. Het hele oude A-team had de witte stukken deze ronde en zij hadden het devies om vier punten te scoren. Kopman William gaf het goede voorbeeld door gedecideerd een eindspel met een pion meer uit te spelen. Een heuse koningswandel was een mooie manier om dit eindspel uit te spelen.
Er stond dus een 3,5-1,5 voorsprong op het scorebord bij de tijdscontrole. Uiteraard waren Marijn, Jorik en Adrian nog als laatsten bezig. Zij hadden alle drie uitstekende stellingen. Het werd een gevecht tussen Marijn en Jorik over wie het winnende punt mocht aantekenen. Uiteindelijk was Jorik hier net een fractie sneller in.
Jorik Klein had aan bord 5 met de witte stukken een inspiratieloze opening gespeeld. Zijn tegenstander zette sterk een aanval op en Jorik moest in de verdediging. Hij koos ervoor om te verdedigen door aan te vallen. Een vol torenoffer werd er in wederzijdse tijdnood tegenaan gegooid. Stockfisch was het hier uiteraard niet mee eens en kwam met een onmenselijke variant voor zwart om te winnen, maar praktisch werkte het torenoffer perfect. Uiteindelijk resteerde een dame eindspel met twee pionnen extra. Dit werd rustig uitgespeeld, waardoor de matchpunten naar Sliedrecht gingen.
Supersub Marijn den Hartog had aan bord 3 een ouderwetse partij zoals hij ze al zo vaak heeft gewonnen. Vanuit zijn favoriete opening kon hij in de aanval en zijn tegenstander had eigenlijk geen schijn van kans. Het duurde weliswaar even voordat het volle punt daadwerkelijk bijgeschreven kon worden, maar Marijn koos voor stijlpunten onderweg. Ook hij had nog even zin in een heuse koningswandel, waardoor er dus zelfs twee koningen een flinke wandeling hebben gemaakt in deze wedstrijd.
Adrian Mensing zorgde voor een mooi slotakkoord door aan bord 7 te winnen. Een ongebruikelijk rustige opening van Adrian zorgde voor een klein plusje. Hier begon het lange melken van dit voordeeltje. Even leek het er op alsof het misging, maar Adrian bleek alles perfect onder controle te hebben en uiteindelijk wist hij in een pionneneindspel zijn tegenstander te slim af te zijn.
Een prachtige 6-5,1-5 overwinning resteerde, waardoor Sliedrecht nog altijd druk uitoefent op koploper CSV. Een deel van de spelers hebben dit nog even verdiend onder het genot van een hapje en een drankje in het centrum van Voorschoten.
Op 21 mei zal in de Havik alles op alles gezet worden om ook de laatste wedstrijd, tegen Erasmus, te winnen en nog één laatste keer de druk op CSV te zetten. Komt dat zien!
