SLIEDRECHT – Je hebt een derby en je hebt klassiekers. Een derby is bijvoorbeeld als Sparta en Feyenoord tegen elkaar spelen. Een klassieker denk ik eerder aan 010 vs 020 of Celtic tegen de Rangers, Real Madrid tegen Barcelona, terwijl een honkbalwedstrijd tussen de New York Yankees en de New York Mets zowel een derby als een klassieker is.
Dus ja, hoe omschrijf je dan deze wedstrijd. Het RSB1 team van Dordrecht tegen het RSB1 team van Sliedrecht. Dit zijn toch de wedstrijden die je wilt winnen. Want er liggen hier en daar wel wat lijntjes naar elkaar, de sfeer onderling is goed, maar het voelt natuurlijk af en toe wel als een Nederland – Duitsland. Vaak ook heroïsche wedstrijden. Wij herinneren ons natuurlijk allemaal nog wel de 4-4 een aantal jaren geleden, waarin strijd, spanning en consternatie heerste en waar niet alleen in Sliedrecht en Dordrecht, maar in heel de regio over na werd gesproken. Altijd krakers, altijd spanning en dat maakt het wellicht ook wel een derby en een klassieker in 1.
Dit jaar zat er natuurlijk nog een extra dimensie aan, want Johan van der Griend speelde voor het eerst met Sliedrecht mee, nadat hij jarenlang voor Dordrecht had geschaakt. En dan in de eerste RSB wedstrijd gelijk tegen Dordrecht is natuurlijk een mooie start. Komt natuurlijk wel de vraag met wie we Johan het beste kunnen vergelijken. Is het Johan Cruyff die na de overstap van Ajax naar Feyenoord de titel binnensleepte? Of moeten we meer denken aan Steven Berghuis die nog wat moeite heeft om bij een andere topclub wat doelpunten te maken?
En dan hebben we natuurlijk ook nog te maken met een teamleiders wissel. Waar Jurgen de Haan instroomt, stopt Marcel Klein langzamerhand en dat maakt dit verslag ook interessant. Want wie heeft nu wat geschreven? Of is hier nu echte sprake van co-creatie? Genoeg inleidende bespiegelingen, nu naar de speelzaal in Dordrecht, want Sliedrecht speelt uit.
Ehm…… okay dat gaat ingewikkeld worden. Want Dordrecht heeft namelijk gevraagd of de wedstrijd in Sliedrecht gespeeld kan worden. Dat begrijpen wij natuurlijk wel, want noem eens een gebouw waar het gezelliger is, waar er zo’n grote bierkaart is en waar de bardames zo gezellig zijn. Het lijkt een kwestie van tijd te worden en dan spelen wij al onze wedstrijden in de Havik. Een uitwedstrijd thuis dus, inclusief onze eigen 9e man. Een mooie volle bak, moeten we alleen even kijken wie er nu op bord 1 wit heeft. Dat is natuurlijk de uitspelende club, dus Dordrecht…. Oh nee… Sliedrecht… Het leek een klein wonder te zijn dat iedereen uiteindelijk achter het juiste bord en de juiste kleur zat.
Rond kwart over acht ging de streekderby of streekklassieker van start. Na bijna twee uur spelen was de toon gezet: de tegenstander van Johan van der Griend kon opgeven. In de opening won Johan een stuk tegen twee pionnen. Daarna besloot hij de partij in stijl. Hij deed zijn dame in de ‘aanbieding’, maar deze dame mocht niet geslagen worden vanwege matdreigingen op de onderste rij. Zijn tegenstander hapte toch en kon opgeven. Al met al een prima potje van Johan, waardoor Het is maar goed dat Johan alles goed had berekend, want een dame weggeven in een goede stelling als oud-speler van Dordrecht is natuurlijk geen gezicht… Het eerste punt is binnen! En de vergelijking gaat maar met 1 persoon op. Johan “Cruijff” van der Griend laat zijn bedoelingen duidelijk zien. Het kan niet anders of deze Cruijff gaat het team bij de hand nemen de komende wedstrijden. Zou Johan aan zijn tweede (of derde) jeugd begonnen zijn?
Het volgende wapenfeit kwam van bord 7. Na een interessante partij werd zomaar de vrede getekend. Henk offerde een kwaliteit, maar kreeg daar een fantastisch loperpaar voor terug. Hij won de kwaliteit snel terug, maar toen de stofwolken opgetrokken waren leek de stelling in balans, 0,5-1,5. Snelle Henk nam de remise zo snel aan dat de teamleider hier niets meer van mee kreeg.
Op bord 8 kreeg Yaro ook een remiseaanbod. Hij had zich goed verdedigd met de Slavische verdediging en stond solide. Zijn tegenstander zag er geen gat meer in en bood remise aan. Na een kort rondje langs de andere borden werd de conclusie getrokken dat remise een prima uitslag zou zijn, maar de keuze was aan Yaro. Uiteindelijk besloot ook hij dat het genoeg was en behaalde zo een mooie remise met zwart. Een mooi debuut voor Yaro, die elk jaar hoger lijkt te gaan spelen. Volgend jaar KNSB?
Uw verslaggever (okay, dat is een weggever, deze op zoeken) speelde op bord 6 met zwart. De opening verliep prima, de witte koning kwam niet aan rokeren toe, maar de tegenstander verdedigde goed. Ik koos het verkeerde plan en uiteindelijk kwam de stelling weer in evenwicht. Aangezien er aan de topborden veelbelovende dingen leken te gebeuren, deed ik in lichte tijdnood een remiseaanbod. Dit werd aangenomen, 1,5-2,5.
Dan de to(p)(b)borden. Op bord 2 speelde Tobias Dekker Nimzo-Indisch. De boeken waarin deze opening behandeld wordt, worden vaak geleverd met een gratis kussentje. Tobias had dit kussentje ook met zich meegenomen, maar met andere intenties dan zijn hoofd te ruste leggen. Hij drukte het kussentje net zolang in het gezicht van zijn tegenstander, totdat die niet anders kon dan opgeven. Zijn tegenstander had nog gevraagd of hij een schaakbord extra achter zijn stelling neer mocht zetten, zodat hij nog verder kon terugtrekken, maar dit verzoek werd uiteraard niet gehonoreerd. 1,5-3,5.
Op bord 3 en 4 speelden twee invallers. Op bord 4 speelde Kees Wessels, onze professor in de ratingkunde. Tijdens de partij had hij zijn wiskundevaardigheden achter het bord nodig, vanwege de scherpe opening van zijn tegenstander. Na een bloedstollend gevecht kwamen beide spelers tot de conclusie dat er geen winnend voordeel behaald was door een van hen en besloten ze tot remise. Matchpoint!
Op bord 3 speelde Willem Barendswaard, de andere invaller. Hij leek goed uit de opening te komen, met een mooi centrum en wat meer ruimte voor zijn stukken. Het bleek echter wat ingewikkelder om zijn behaalde voordeel om te zetten in een winstpartij. Gezien de stand was het niet nodig om allerlei gekke dingen te doen en dat deed Willem gelukkig niet. Met een prima remise werd de match beslist in het voordeel van Sliedrecht. 2,5-4,5. Twee mooie invalbeurten!
De oplettende lezer zal hebben gezien dat er nog een partij besproken moet worden, die van kopman Peter van den Bergh. In een interview na de wedstrijd verklaarde hij dat de zwarte koning, die nog in het midden van het bord stond, niet goed verdedigd kon worden. Nadat Peter zijn witte stukken had gemobiliseerd richting de vijandige koning, werd de aanval ingezet. Die bleek fataal, 2,5-5,5. Tijdens het interview kraakte de kopman nog een didactische noot voor de minder ver gevorderde schaker: probeer stukkenruil met een slecht beschermde koning te voorkomen, dan heb je meer aanvallers om de koning mat te zetten.
Zonder een verliespartij te incasseren heeft Sliedrecht 3 (of 1) dus de eerste overwinning gehaald. Dat belooft wat voor de rest van het seizoen. Een mooie clean sheet dus. Met Johan Cruijff in de gelederen en waarschijnlijk alleen maar thuiswedstrijden lijkt een mooi seizoen in de maak.
