Van onze sportcorrespondent Martijn Stoker…
SOUBURG – Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd in en tegen Souburg op het programma. Na een lange reis mocht worden aangetreden tegens het vlaggenschip van de plaatselijke vereniging. Op papier een sterke tegenstander om rekening mee te houden. In het seizoen 2017/2018 was 2e team hier, ondanks de remise van gelegenheidskopman en teamleider Kees van der Does tegen de ‘ratingkanon’, met 6-2 terug naar Sliedrecht gestuurd. Het jaar daarvoor was het vlaggenschip van Sliedrecht met 5,5-2,5 met de staart tussen de benen naar huis gezonden. Er waren dus meerdere rekeningen te vereffenen met de schakers uit Souburg, laten we snel kijken hoe het wedstrijdverloop was…
Op het 4e bord zat ‘non-alcoholic’ Arjan van der Leij, die ter voorbereiding op het fysieke geweld van een marathon ‘beweert’ een maand geen alcoholische versnaperingen te nuttigen!? Hopelijk was zijn tegenstander (2099) niet op de hoogte van dit virus, want dan zou een biertje bestellen een serieus sterke afleidingstactiek vormen. De opening van de partij was leuk voor de omstanders, maar kostte Arjan veel tijd. Na een mislukt offer in tijdnood moest Arjan als eerste de witte vlag hijsen (0-1).
Naast de routinier van het team zat een ‘groentje’, namelijk een debutant in de persoon van Jurgen de Haan. Na verdienstelijk spel in het lopende seizoen en het feit dat dit kersverse bestuurslid ambitieus is en streeft naar het hoogst haalbare -zowel in zijn carrière als eeuwige student als zijn carrière als schaker- was dit zijn kans om te pieken. Met de zwarte stukken speelde hij een solide partij, ondanks een slechte pionnenstructuur werd de tijdscontrole gehaald in een remise-achtige stelling. Op zet 42 blunderde zijn tegenstander (1793) vanuit het niets een volle toren en zo kwam er abrupt een einde aan deze partij in het voordeel van de debutant (1-1).
Op het 6e bord speelde de nog steeds extern ongeslagen Robert van Rekom, die in zijn gelijkwaardige tegenstander (1996) ook een bekende tegenstander trof. Aan de voorbereidingen kan het niet gelegen hebben, want de heenreis door het ‘prachtige’ Zeeland verliep zonder problemen. De opening gaf weinig reden tot zorgen aangezien het initiatief redelijk netjes verdeeld was en niemand de volledige grip op het centrum had verworven. Toen zijn tegenstander in de aanval ging moest Robert flink in de denktank, maar pareerde de aanval vakkundig. Toen de aanval veranderde in een positioneel gevecht kon Robert het helaas niet bolwerken en werd mede door de ’te snel tikkende’ klok gedwongen tot overgave (1-2).
De hoogste ratinghouder van Souburg (2186) was waarschijnlijk vanwege zijn ‘Kees-syndroom’ op het tweede bord geplaatst, maar trof hier zijn angstgegner William Gijsen. Kampioenskandidaat William is niet bepaald in vorm in de interne competitie, maar alle vertrouwen in een goed resultaat gezien zijn externe performance (4 uit 4). De opening gaf de burger weinig moed, want na het snelle ruilen van een aantal stukken kwam er een dubbel toren eindspel op het bord. Dit was ogenschijnlijk een verloren eindspel gezien het feit dat William een pion was verloren in de strijd. Wonderbaarlijk keepte William, na het afruilen van een toren, had eindspel in een remise (1,5-2,5). Zo blijft William ongeslagen en scoorde hij toch nog een halfje na een matige opening.
De man in topvorm Jorik Klein had een rustige voorbereiding op zijn wedstrijd en verscheen vol zelfvertrouwen aan de start tegen zijn opponent (1998). Voor de rol als matchwinner, zoals de afgelopen wedstrijden, zou vooraf natuurlijk direct getekend worden. Jorik speelde een prima partij, maar merkte gedurende de partij dat zijn tegenstander een ervaren en sterke speler was. Alle trucjes die verzonnen werden door Klein Jr. werden gepareerd door zijn tegenstander. In tijdnood speelde zijn tegenstander het eindspel positioneel sterker en dus werd Jorik tot overgave gedwongen (1,5-3,5).
Ongeslagen Wim Pool zou op papier kansen moeten hebben, maar zijn tegenstander (1835) was gemotiveerd om de ongeslagen Sliedrechter zijn eerste externe nul van het seizoen te bezorgen. Wim speelde een optimistische opening waarin zijn intensief duidelijk waren: aanvallen! Wim offerde een pion die nooit meer terugkwam helaas, maar door de stelling vakkundig remise te houden bleef de schade beperkt (2-4).
Kopman Niels Mijnster was misschien wel opgelucht een andere tegenstander (2088) te treffen aan het hoogste bord en ging er goed voor zitten met een imponerend aantal krentenbollen naast het bord. De opening was niet al te enerverend en in een cruciale fase in de partij, zet 40, werd de remise afgeslagen door Niels. Zoals we Niels kennen probeerde hij nog voor de winst te gaan, maar helaas was het vandaag helaas niet haalbaar en zodoende moesten de matchpunten in Souburg worden gelaten (4,5-2,5).
Nestor van het team Hans Klein die zich voortreffelijk heeft herstelt, van zijn slechte start (0-0-0) met twee overwinningen op rij, trad zoals vertrouwt aan op het 7e bord. Op papier zou zijn tegenstander (1832) een prooi kunnen worden voor de routinier van het 1e team. Het werd een lange strijd waarin de kansen over en weer gingen, maar Hans moest rondom de tijdscontrole het initiatief aan zijn tegenstander laten. In het eindspel kostte het Hans veel tijd om de stelling te beoordelen en de juiste voortzetting te vinden. Helaas werd de klok wederom de bottleneck voor Hans en kon met gierende banden uit Souburg worden vertrokken 2,5-5,5).
Zo noteerde het vlaggenschip van Sliedrecht een nederlaag en kunnen alle kampioensaspiraties bewaard worden voor het volgende seizoen. Een aantal resultaten in de resterende rondes zijn genoeg voor handhaving. Op zaterdag 28 maart komt het team van (gezelligheidsvereniging) Charlois Europoort op bezoek in De Havik.
