Teamleider Martijn in de startblokken
SLIEDRECHT – Net als vorig seizoen speelde Sliedrecht 1 tegen HWP Sas van Gent 3. Deze keer speelden we gelukkig wel thuis. Met een 5,5-2,5 overwinning revancheert het 1e zich voor het minimale verlies van vorig jaar tegen dit team. Met deze winst komt ook een einde aan de valse start van dit seizoen.
Na twee nederlagen werd al gesproken over een motie van wantrouwen jegens de geplaagde teamleiders. Door deze overwinning klimt het vlaggenschip naar de 5e plaats in de poule en daarmee verdwijnt (voorlopig) ook de kritiek.
Binnen enkele minuten stond Sliedrecht al met 1-0 voor. Robert boezemde zijn potentiële tegenstander zoveel angst in, dat er geen zet uit zijn handen kwam. Hij had liever normaal gewonnen, maar zo begon het team wel met een relaxte voorsprong aan de wedstrijd.
Als tweede klaar was Martijn met een remise op het 8e bord. Hij zegt er zelf het volgende over: ‘Met wit ben ik in de afgelopen jaren zelden zo slecht uit de opening gekomen door een foute reactie op het aangenomen damegambiet. Gelukkig wist ik wel de meest accurate zetten te vinden en in een stabiele stelling besloot ik remise aan te bieden. Gevoelsmatig stond ik te passief en had niet het idee dat mijn tegenstander het aanbod zou accepteren. Als ik aan de andere kant van het bord had gezeten, dan had ik op z’n minst een winstpoging gedaan. Echter was de dorst naar een jenevertje doorslaggevend.’
De tegenstander van Jorik heeft de jas al aan
Ook Jorik op bord 4 speelde remise: ‘Mijn partij verliep nogal rustig nadat ik in de opening niet voor de meest uitdagende opzet koos. Ik kreeg een klein plusje in het middenspel door actief te spelen rondom het centrum. Daarna raakte ik de weg een beetje kwijt en begon ik te dwalen. Ik miste een tussenzet in een variant waardoor mijn voordeel redelijk verwaterde. Op dat moment besloot ik met veel minder tijd op de klok, en met het oog op de matchsituatie, een remiseaanbod te accepteren.’
Op bord 2 speelde William een bizarre partij. Na een lange, geforceerde variant in het middenspel waren de meningen verdeeld over zijn kansen. Hij offerde twee torens en een stuk voor de vijandelijke dame. Zijn stukken kwamen zo actief te staan, dat zijn tegenstander geen enkele kans meer had. Erg mooi gespeeld!
De volgende die won, was onze kopman Niels: ‘Ik speelde tegen een oudere man die speelde als een jonge hond, wat uiteraard te prijzen is. Hij ging voor een openingsvariant waarin ik een pion cadeau kreeg voor een passieve stelling. In het middenspel miste hij wat paardzetten waardoor zijn stelling als een kaarthuis uit elkaar viel. Zodoende was het eindspel een fluitje van een cent en kon er een puntje worden bijgeschreven.’
De tegenstand wist op bord 7 wat terug te doen. Kees Wessels typeerde de stelling van Hans al snel ‘alsof er een tram overheen gereden is’, maar door vechtschaak van onze senior was het nog niet zo eenvoudig uit te spelen voor de sympathieke Belg. Hans omschrijft zijn partij als volgt: ‘Met zwart kreeg ik Schots tegen mij en speelde dit volgens mijn tegenstander (een grote kenner van deze opening) op zijn sterkst na d2-d4. Doch het vervolg was een minder goede zet uit twee keuzes (overschatting de pluspion te kunnen behouden), zodat mijn koningsstelling geruïneerd werd. Hoewel tegenkansen ontstonden en er sprake was van materieel evenwicht, lukte het in tijdnood niet om de stelling goed te verdedigen. Het toreneindspel met twee pionnen minder was niet meer te houden.’
Arjan al vroeg aan de bar
Met een 4-2 voorsprong hadden we nog een halfje nodig voor de volle matchpunten. Arjan had hier geen boodschap aan en pakte gewoon het volle punt mee! ‘Met de tweede zet van wit bereikten we al een stelling die ik nog nooit op het bord had gehad en dat gold waarschijnlijk al snel ook voor de tegenstander. Al op zet 11 kwam er een remiseaanbod dat ik na kort overleg afsloeg. Ik beantwoordde Db3 met 0-0-0 waarna de computer wit duidelijk beter vindt staan. Mijn tegenstander offerde echter gelijk een pion, maar dit was gebaseerd op een misrekening. Het leek nog lastig om dit om te zetten naar winst, maar ik kwam eigenlijk per zet beter te staan en zeker nadat wit me de gelegenheid gaf om van mijn pluspion een vrijpion te maken liep het verder vrij soepel naar winst.’
Wim Pool wist de overwinning nog ruimer te maken, door in een ingewikkelde partij een minder eindspel te keepen: ‘Ik had een mooie gelijkopgaande partij, een kleine foutje kostte me een pion maar in het eindspel had ik een goed paard tegen een slechte loper wat voldoende was voor remise.’
Hiermee was de 5,5-2,5 overwinning een feit. Dit werd uiteraard nog lang gevierd in het gezellige baggerdorp. Nu de ban gebroken is, kan het team weer omhoog kijken. Alhoewel het kampioenschap uit zicht lijkt, is de tweede plaats maar 2 matchpunten van ons verwijderd. De volgende stap in de goede richting gaat op 14 december uit in Roosendaal gezet worden.
