Kopman Jaap Euser doet verslag….
Michiel hield het hoofd koel
BARENDRECHT – Het vijfde team heeft afgelopen maandagavond dolend in het stof gebeten tegen Barendrecht-IJsselmonde 3. De voortekenen waren al niet goed. Het begon met de vooruit gespeelde wedstrijd van Martin de Beer die eindigde in verlies. Dat bracht teamleider Koppelaar dusdanig van zijn stuk dat hij besloot naar Slowakije uit te wijken. Vanuit dat verre land probeerde Koppelaar de mannen van Sliedrecht 5 nog wel moed in te praten. Dat pakte helaas verkeerd uit.
In het kader van de 84e verjaardag van Schaakvereniging Sliedrecht verzocht Don Leo de mannen van Sliedrecht 5 om ruim 2 uur voor vertrek te verzamelen bij De Havik?! Met elkaar kon dan het lied ‘Lang zal ze leven’ gezongen worden, waarna de reis naar Barendrecht zou aanvangen. Bij winst op Barendrecht zou Don Leo op de eerstvolgende clubavond het nummer solo zingen. Maar bij verlies zou een bestraffende rede van de voorzitter volgen.
Interim captain Jaap probeerde zo goed als mogelijk gestalte te geven aan de idealen van de wijnminnende Leo. Dat bleek nog een hele opgave, want kort voor vertrek naar Barendrecht ontbrak nog elk spoor van Henri en Koos. En het was ook nog maar de vraag of Michiel in staat was de locatie in Barendrecht te vinden..
Vlug werd het actieplan besproken. Arco en Johan zouden Henri uit bed trekken, Henk en Jaap zouden de gamende Koos ophalen. Gelukkig verliepen de acties gesmeerd. Henri werd in een mum van tijd aangekleed door de altijd behulpzame Arco en Johan, terwijl Henk en Jaap tussen de bushokjes zochten naar Koos. Hij werd gevonden, waarna de reis met 2 auto’s naar Barendrecht kon aanvangen. Ineens begreep Jaap waarom Leo wel eens toe is aan een rustmomentje in het Slowaakse.
Spoorloze Koos kwam er niet doorheen
Aangekomen in Barendrecht werden we al toegeroepen door Michiel: “Waar bleven jullie nou?” Het was helemaal terecht dat hij deze vraag nu een keer aan de rest van het team mocht stellen. We konden al snel aan de wedstrijd beginnen. Door Barendrecht werd nog eens fijntjes ingewreven dat de tussenstand 1-0 in het voordeel van Barendrecht-IJsselmonde was.
Henri werd langzaam weggespeeld
Na een uur spelen was de tweede partij klaar. Op bord 1 gaf de tegenstander van Jaap op, kort nadat hij een stuk verloor. Op bord 4 had Henri inmiddels ook een stuk verloren, maar hij gaf nog niet op. Johan op bord 8 speelde een goede partij, maar had wat minder tijd. Michiel had daarentegen een zee van tijd en stond solide. Koos ging in de aanval, maar het leidde nog niet tot concrete kansen. Arco speelde een moeizame partij. De ontwikkeling kwam niet goed uit de verf, terwijl hij op de voorgaande clubavond nog had gestudeerd op de 3 gouden regels. Henk speelde rustig en opbouwend en begon materiaal te winnen.
Onder toeziend oog van de afgereisde supporter Joost Stoker leken de stellingen van Sliedrecht langzaam maar zeker af te brokkelen. Demonstratief draaide Joost zich om en tuurde lang en stilzwijgend naar buiten in de donkerte. Bewegingloos bleef hij minuten staan. Het mocht niet baten. Henri ging al snel voor de bijl. Tussenstand: 2-1 achter.
Johan in zijn kantelende partij
Lange tijd werd er verder geschaakt, zonder dat er een uitslag viel te noteren. De kansen waren er over een weer. Bij Johan zat het niet mee. Zijn aanvankelijk goede stelling kantelde, waarna hij stukken in moest leveren en uiteindelijk kon opgeven. Michiel wist het hoofd koel te houden en kwam remise overeen met zijn tegenstander.
Arco kwam niet aan de gouden regels toe
Arco, Koos en Henk speelden nog. Alleen Henk stond overduidelijk beter. Arco en Koos hadden het heel lastig. Plots leek Arco toch te ontsnappen, maar al gauw verdween het vleugje hoop en moest hij kort daarna capituleren. Koos was hetzelfde lot beschoren. Het zat er gewoon niet in vanavond. Henk sloot de avond af met een verdiende winst, waarna de eer toch nog een beetje werd gered.
Henk liet zien hoe het wél moet
Op de terugweg naar Sliedrecht kwamen de woorden van Leo weer terug in gedachten: “Bij verlies tegen Barendrecht 3 gaat het zingen definitief niet door, maar volgt er een bestraffende rede van jullie voorzitter”. Die bestraffende rede kan Sliedrecht 5 helaas tegemoet zien, maar is altijd nog beter dan wat Leo bij winst beloofde: “OKÉ OKÉ ik ga dan hoogstpersoonlijk op de eerst volgende clubavond het ‘Lang zal ze leven’ zingen”. Sliedrecht 5 kon toch nog opgelucht ademhalen.
