Bert speelt een sterk seizoen
SLIEDRECHT – Spanning en sensatie. In drie woorden de samenvatting van de thuiswedstrijd van het vierde team (RSB 2) tegen het tweede RSB-team van Spijkenisse. Altijd lastig die onderlinge confrontatie. En een tikkeltje beladen. Zeker nu de voorlaatste ronde werd gespeeld. Want hoewel Sliedrecht fier bovenaan staat, hijgen de Krimpenaren in de nek van de strijdbare mannen én vrouw van het vierde team.
Peter zat er ontspannen bij
En als je de op koers varende Sliedrechters kent, dan weet je dat ze niemand langszij laten komen. Met focus en concentratie punten blijven pakken. Dat was de missie. Peter Vis nam geen risico en verzocht een speelplek dichtbij het podium. Niet alleen om zich maximaal te kunnen concentreren tijdens de partij, maar ook om alvast de geur van zo’n podium op te snuiven.
Nadat de gastspelers een niet te weigeren uitnodiging ontvingen voor het befaamde Alblasserwaardtoernooi werden de klokken ingedrukt.
Terwijl de avond langzaam weg tikte, bleef het stabiel op de borden. Geen kopzorgen voor de playing-captain op bord 6. Het vaste bord van de afwezige Henk van der Hoek werd deze avond bemand door Jaap Euser. Spijkenisse had zelfs 2 invallers ingevlogen.
Luana, strijdbaar en ongeslagen
Op bord 8 ging Luana Mensing vol in de aanval. En dat blijft een mooi gezicht. Een senior tegenover een jeugdspeler die de ambitie heeft hem op te vreten.
De eerste opsteker kwam van de nog altijd ongeslagen Bert Dobber. Door een volle toren te winnen, werd de tegenstander geen andere keus gelaten dan capituleren. Met 5 uit 6 speelt Bert een uitstekend seizoen en levert daarmee een belangrijke bijdrage aan de Sliedrechtse puntenmachine.
Met de 1-0 op zak kon er met voorzichtig optimisme rondgekeken worden op de ander borden. Hier een pionnetje meer, daar een pionnetje minder. Geen vuiltje aan de lucht.
Het was Frank Stoute die als tweede een duit in het zakje deed. Al de hele avond dwaalde zijn blik af naar een knots van een bierfles naast zijn bord. Uw verslaggever weet niet waar Frank de fraaie schoonheid aan te danken had, maar een tip aan de gulle gever is om in het vervolg dergelijke (voor Frank) onweerstaanbare lekkernijen na de partij te overhandigen. Zoals elke man daar last van heeft, kostte het ook Frank zichtbaar moeite om de aandacht te verdelen.
Als derde rondde Jaap zijn partij af met een mooie winst. Een voorsprong in ontwikkeling vertaalde zich in materiaalwinst en tot slot in een bruikbaar bordpunt. Met de prettige tussenstand van 2,5 – 0,5 kon het eigenlijk niet meer misgaan. Hoewel Luana een stuk verloor, stond Peter juist een volle toren voor. Op de borden van Henk Prins, Kees van der Does en Yaro van Beest zag het er redelijk stabiel uit.
Dichtbij het podium voelde Vis zich duidelijk in zijn element. Het lonkende podium en een hoog concentratiegehalte resulteerden in een mooie overwinning met schaakmat.
Met nog een punt te gaan om de matchpunten veilig te stellen, werd het plots buitengewoon spannend. Henk raakte in de problemen, Yaro dreigde een paard te verliezen en Luana en Kees hadden ook geen zicht op winst. “Het zal toch niet waar zijn?”, denk je dan.
Henk kon de aanval van zijn opponent niet meer tegenhouden en moest de koning helaas omleggen. De nooit opgevende Luana vocht moedig door. Het leek voor de omstanders wellicht tegen beter weten in, maar Luana kent haar kracht. Yaro stond lastig, maar zwom in een zee van tijd. De jongedame aan de andere kant van het bord daarentegen moest het steeds doen met minder dan een minuut.
Kees kreeg een remiseaanbod en accepteerde. Meer zat er niet in en zo werd in elk geval een matchpunt binnengesleept. Alle ogen waren nu gericht op Luana en Yaro. Er moest ergens een halfje uit geperst worden. Intussen was Luana goed teruggekomen in de partij. Met een pionvork kon ze de loper van haar tegenstander van het bord trekken, wat resulteerde in een remiseachtig eindspel.
Spanning en sensatie bij Yaro
Een ware uitputtingsslag volgde. Yaro nam goed de tijd in een ingewikkelde stelling. Zijn in pantertenue gestoken tegenstandster vocht dapper door, maar de race tegen de klok begon ook haar stelling aan te tasten, waardoor ze geen andere uitweg zag dan een remiseaanbod te doen aan de overbuurman. Yaro nam het aan en zorgde daarmee voor de belangrijke teamzege. Luana deed er tot slot nog een schepje bovenop door met een vechtremise de eindstand te bepalen op 5-3.
Een knots van een wedstrijd was het. Op naar de laatste, beslissende ronde. Uw verslaggever verwacht dat er na de volgende wedstrijd bij elke speler een grote fles naast het bord verschijnt. Carolien! Regel jij dat?!
