Pieter Pons blijft fantastisch spelen
SLIEDRECHT – Na een zwaarbevochten 4-4 tegen het Rotterdamse Shah Mata is het lot van RSB 1 beslecht. Volgend jaar speelt het team eerste klasse. Op zichzelf wellicht geen verrassing want de kern van het team wat vorig jaar promoveerde van de 2e naar de 1e klasse vormde de basis van dit team. Maar door de nieuwe regels van Schaakbond en dus ook RSB zien we dan vele van onze concurrenten in de hoofdklasse sterke teams met KNSB spelers hebben. Die waren dit jaar nog iets te sterk, maar: We’ll be back!
Winnen van Shah Mata was noodzakelijk om handhavingskansen nog in eigen hand te houden. En op voorhand leek dit al niet makkelijk, want Shah Mata heeft een sterk team met een gelijkmatige rating.
Zelfs kunstmatige intelligentie hielp niet!
Vooraf had het technisch apparaat dan ook de hulp ingeroepen van allerlei technische hulpmiddelen om de opstelling van onze tegenstander te bepalen. Niets werd geschuwd, Datamining, Business Intelligence, Kunstmatige intelligentie, allerlei algoritmen om te opstelling te voorspellen, maar de uitkomst was elke keer hetzelfde: “Error” De teamleider van Shah Mata leek volkomen willekeurig te werk te gaan. Er was geen peil op te trekken! Dus de teamleider had maar 1 optie: Op alle fronten een sterk team op de been brengen.
Martijn was zo klaar
Maar al een tijd van te voren had Peter van den Bergh aangekondigd deze wedstrijd te moeten missen. Zijn gedachte was natuurlijk dat handhaving al lang een feit zou moeten zijn, dus dat hij dan wel op vakantie kon. Mmmm…… Ook Jan Sulman is er niet bij en ik blijf het noemen, zijn senioriteit wordt natuurlijk met name door de jonkies in het team (Martijn, Joost en Jurgen) erg gemist. 2 invallers dus: Floris Verweij en Robert van Rekom speelden graag mee.
Toen uw journalist rond 21:00 in het clubgebouw “De Havik” verscheen, keek hij verschikt op zijn horloge toen hij de stelling op bord 8 zag. Die was namelijk al in het eindspel beland en dat na nauwelijks een uur spelen. De tegenstander werd al in de wandelgangen gehoord, dat het allemaal theorie was wat hij speelde en dat bleek ook wel, want hij had nog 1 uur 28 op de klok staan, terwijl Martijn veel tijd gebruikte, maar wel steeds de juiste zetten vond. Tot zet 23 want toen ging het mis, en gelijk ook goed mis. Martijn verloor.
Willem Kuiper won mooi!
Een tegenvaller die snel weggepoetst werd gelukkig. Willem Kuiper speelde op bord 7 voor zijn doen saai, maar het leverde wel resultaat op: Rond half 11 won hij een stuk, en speelde de partij beheerst uit. 1-1 dus.
Op bord 5 stond Jurgen lastig, maar hij knokte door voor een resultaat. Een stevige aanval op de koningsvleugel zag er veelbelovend uit, maar nadat enkele stukken van het bord waren, restte Jurgen niets anders dan zijn tegenstander te feliciteren. Maar gelukkig kunnen wij dit jaar rekenen op Pieter Pons. Inmiddels aan zijn derde jeugd begonnen speelt hij dit jaar weergaloos. Ook nu was het weer een heerlijke partij, die hij met een mooi matnet besloot. Fantastisch!
Inmiddels 2-2 dus en Joost Stoker leek op bord 6 op de overwinning af te stevenen. In een mooie scherpe aanval wist hij voordeel te halen. Dit was het sein voor de topborden om remises aan te nemen. En dat was maar goed ook, want bij “ de onzen” was er niet veel meer tijd over. Het is maar goed dat de teamleider inmiddels gepokt en gemazeld is bij het A team in de Meesterklasse, want op alle borden tikten de minuten weg. Floris Verweij zat (uiteraard) het zwaarst in tijdnood, maar het werd een zwaarbevochten remise. Ook bij Tobas Dekker en Robert van Rekom zat er niets meer in. 3,5-3,5 dus met alleen nog Joost achter het bord.
Achteraf aan de bar was natuurlijk de winst zo gevonden, maar verzin het maar eens achter het bord in tijdnood. Jammer dat Joost zijn voordeel niet wist te benutten, maar een remise leidde de 4-4 in.
En dus degradatie. Maar eerst nog een mooie wedstrijd uit tegen Erasmus. Nog 1 keer vlammen en dan volgend jaar weer promoveren! We gaan ervoor!
