Arco pakt een punt, maar schrijft erg laat
GOUDA – Onze Schaakvereniging staat er om bekend om snel de verslagen online te zetten, want we weten allemaal: het nieuws van gisteren ligt in de krantenbak! Zo staan de verslagen van externe teams soms al online als de stukken nog in de doos moeten. Zo niet bij Sliedrecht 6. Daar moet eerst de teamleider een stevige reprimande uitspreken richting de schrijver van dienst voordat het stuk geschreven werd. Maar goed, onder het motto: beter laat dan nooit laat Arco van Houwelingen zijn licht schijnen over de gebeurtenissen in Gouda:
We schrijven het jaar Anno Domini 2019. Voor de meesten onder ons een jaar waarin schaakvreugde en competitiedrang strijden om de hoofdrol, voor enkele anderen het jaar waarin zij voor het eerst meedoen met de Gekke Maon-optocht in Limburg, het vieren van de geboortedag van Lenin en niet kunnen kiezen tussen Fourmies en Maastricht.
Zo niet voor het 6e schaakteam van Sliedrecht (RSB4)! Op de eerste competitiedag van dit nieuwe jaar (maandag 28 januari 2019) togen de spelers van het zesde af naar Gouda tegen het befaamde Messemaker-1847. Op papier een sterke(re) tegenstander, maar zoals bekend tot in de wijde omtrek trekt dit team zich niets aan van zijn underdog positie.
De teamleider had een verdiepingsslag gemaakt naar de oorsprong van de naam ‘Messemaker’, de overige leden slepen vooral de eigen messen en dachten na over de vraag wat er het eerst was… de mes of de maker…?
In de weken voorafgaand aan deze wedstrijd met zijn hooggespannen verwachtingen (is dit het kantelpunt in de competitie, laat Sliedrecht 6 dan eindelijk zijn titelaspiraties zien?), werd deelgenomen aan de workshop Messen Maken. Veel werd opgestoken wat ook daadwerkelijk in praktijk is gebracht. We zullen de diverse onderdelen voor het maken van een mes eens bezien aan de hand van wat gebeurde op de borden. Op die manier snijdt het mes aan twee kanten voor de lezer: naast een unieke inkijk in de wereld van Sliedrecht 6 wordt zo ook de algemene kennis nader aangescherpt!
Als niemand anders op bord 1 en 2 willen, zijn er natuurlijk altijd de vrienden Leo en Marcel. Zij nemen het team op sleeptouw.
Ondanks tegenwerkingen van het navigatiesysteem werd de zaal door het gehele sterrenteam gevonden en ingenomen. Na de bekende handtekeningensessie ’s met het publiek, het staand zingen van het Wilhelmus (of in ons geval het ‘Willem-us’) en het warmdraaien werden de borden opgesteld.
Teamleider Willem heeft als extra verrassing voor deze spectaculaire avond pas op het allerlaatst de opstelling bekend gemaakt om de tegenstanders te verrassen. Dat hiermee ook het eigen team verrast werd, benadrukt de genialiteit van deze zet! Met opnieuw een volledige bezetting was het doel duidelijk; proberen het eerste punt te pakken.
Het eerste onderdeel van het mes is (zie tekening) A: de Lemmetrug. Deze is meestal recht of bevat ribbels om een vis mee te ontschubben. Precies dit vond plaats op bord 8. Martin de Beer heeft hier plaatsgenomen en zoals een echte beer betaamd verslond hij zijn tegenstander met huid en haar. Dat dit mede te danken is aan het weggeven van een stuk na enkele zetten geeft aan hoe groot de angst was! Goed uitgespeeld na een royale start. Een prima eerste uitgangspunt. 0-1.
Henri Hartog en Wim Hokken samen in 1 team. Als iemand dit van te voren had voorspeld…..
Op bord 2 had Marcel het een stuk moeilijker. Zijn tegenstander van formaat met de hoogste rating van team wilde koste wat kost een punt scoren. Als we kijken naar onderdeel D van een mes zien we hier de Stootplaat. Dit dient ervoor om de hand te beschermen. Marcel had hier goed over nagedacht en besloot, mede naar aanleiding van zijn partij in de reguliere competitie waar hij hetzelfde speelde en remiseerde, om zijn koning al snel in de opening te plaatsen op F7 om deze te laten fungeren als Stootplaat. Helaas mocht dit niet baten en na een flinke aanval op deze koningsvleugel moest Marcel het punt laten. Tussenstand: 1-1.
Op bord 5 zien we Peter de Voogd vol in de aanval gaan. Al zijn witte paarden gaan naar voren en hij dringt steeds verder door in de verdediging. Helaas blijft ondersteuning van andere stukken achterwege, waardoor eerst een pion en later de paarden afgevoerd zijn naar het slachthuis. Het beste kun je deze stelling nog vergelijken met onderdeel F: de vingergroeven. Deze zijn bedoeld om extra grip te creëren op het mes.
Toekomstig KNSB speler Arco (links) en solide kracht Johan. Spelen zij volgend jaar nog wel in 1 team?
Helaas voor Sliedrecht verloor Peter iedere grip op de stelling en moest steeds verder achteruit en opgeven. 2-1.
Op bord 3 vinden we, als vanouds, Wim Hokken. Wim is als geen ander in staat om de tegenstander te laten denken dat hij de partij naar zich toe kan trekken. Ook vanavond dacht de tegenstander een pion voor te komen en sprak: ‘Ik wist zelfs zijn e-pion te winnen’. Vanaf de tribune werd direct geroepen: ‘ah.. dat klassieke moment, waarop je weet dat Wim gewonnen staat’. En inderdaad. De partij werd vlotjes via open lijnen voor de torens (en voor ons onnavolgbaar) afgemaakt. De oplettende lezer heeft in deze partij natuurlijk al onderdeel C: het snijvlak ontdekt. Dit is het scherpe deel van het mes, dat wordt gebruikt om mee te snijden. En in Gouda weten ze hier nu alles van! Tussenstand 2-2.
Op bord 7 voltrekt zich tegen de verwachtingen in een klein wonder. Zoals onderdeel G: het Koordoog is bedoeld om een polslus te krijgen of koord doorheen te rijgen, wist Arco van Houwelingen langzaam maar zeker een lus om zijn tegenstander te krijgen. In een fraai uitgekiend eindspel kon hij de zwarte koning aan twee kanten overrompelen met pionnen en een nieuwe dame laten promoveren. Na alle verliespartijen heeft Arco eindelijk door dat je ook mag (en kan) winnen in de externe competitie!
De tussenstand is hiermee 2-3 geworden en het eerste punt (met nog 3 borden die actief zijn) lijkt in zicht! De eerste termen voor deze stunt zijn al gevallen: ‘de slag bij Gouda, het wonder van Messemaker, het tij gekeerd aan de IJssel’ en ga zo maar door.
We spoedden ons snel naar bord 6 waar Johan Gijsen als supervisor van het team het overzicht bewaard. Net als onderdeel B: het Lemmet het belangrijkste onderdeel is van het mes vormt Johan de ruggengraat van Sliedrecht 6. Het Lemmet wordt vaak gemaakt van een legering van ijzer met andere materialen. Maar niet in het geval van de partij van Johan. Deze werd fier uitgespeeld met houten stukken. Johan zijn volledige focus lag op de inhoud van de partij en de (toekomstige) stelling, zodat hij na vier zetten nog minder als 20 minuten had te spelen. Ondanks kranig verweer rukte zijn tegenstander genadeloos op. Met de moed der wanhoop (en wat stukken achter) dolf Johan het onderspit door de gevallen vlag.
Tussenstand 3-3… Niets is nog onmogelijk, want op twee borden wordt nog gespeeld!
Op bord 1 speelt de kopman van het team; Leo Koppelaar. Zijn stelling is net als de man zelf: stabiel. Pas na geruime tijd te hebben gespeeld zien we de stofwolken boven de stelling wegtrekken met ruimte voor de zwarte stukken van de tegenstander. De torens van de tegenstander wisten de koning van Leo op te jagen naar een veld waar een koning niet thuishoort met zoveel stukken op het bord en werd later mat gezet. We zien in deze partij kenmerken van onderdeel E: het Heft. Hiermee wordt het mes vastgehouden. Het heft kan van verschillende materialen worden gemaakt (bv. Hout of kunststof). Leo is voor dit team het houvast in bange dagen, de aanmoediger onder de aanmoedigers en de fiere kopman.
Tussenstand 4-3, het meenemen van 1 punt is nog mogelijk. Alles hangt af van…
De Beer was los! Een mooie overwinning!
bord 4! Het bord waar de stelling net zo ingewikkeld is, als de persoon; Henri Hartog. Het bord waar ook het laatste onderdeel van het mes te vinden is. Onderdeel H: de Pommel. De pommel is het achterste stuk van het mes en dient vaak als mooie afwerking of als tegenwicht en zorgt voor balans. Zou Henri in deze partij dan zorgen voor een tegenwicht? Henri kwam slecht uit de startblokken bij het koningsgambiet van de tegenstander. Bijna de hele partij stond er een hele vervelende witte promotiepion van de tegenstander op rij 7, die tevens een zwarte toren in bedwang hield. Ondertussen kwamen de toegestroomde teamleden, fans en verdwaalde vreemdelingen om het bord heen staan. Hier gaat het gebeuren. Helaas kon Henri niet uit de wurggreep ontsnappen van de witte aanval en moest na moedig weerstand te hebben geboden de partij opgeven. Een spannende partij, maar het resultaat is helaas 5-3 geworden voor Messemaker.
Deze einduitslag gaf reden om het ontstane verdriet weg te spoelen aan de bar, echter…rond half twaalf was de bar dicht, de zaal leeg en de barman onvindbaar… Zelf het verdrinken van het verdriet werd niet toegestaan. Het voelde als een mes in de rug.
Wij, van Sliedrecht 6, zijn ons ervan bewust dat u als trouwe volger en lezer van dit team graag de verrichtingen eens in de praktijk wilt gadeslaan om de koene strijders te zien ploeteren. Donderdag 21 februari wordt een thuiswedstrijd gespeeld, de zaal is ingericht, tribunes zijn klaargezet en de barman? …. Die gaat nog lang niet naar huis!
