MOERKAPELLE – Sliedrecht RSB 1 grijpt de laatste strohalm in de hoofdklasse en boekt een mooie overwinning op een sterkere tegenstander! Een mooie prestatie in een wedstrijd waar Pieter Pons, het hele jaar al in vorm, de matchwinner is.
Invaller Kees Wessels verhaalt:
Op een sombere vrijdagavond toog het derde team voor de 7e ronde van de RSB-competitie naar Moerkapelle om zijn staartpositie in de hoogste klasse van de regionale competitie te verdedigen tegen de gelijknamige club.
Moerkapelle, met aanzienlijk meer ELO-punten in huis, loerde ook op een degradatieplaats dus alle randvoorwaarden voor een dramatisch treffen waren aanwezig.
Het navigatiesysteem van de leasebolide van Martijn had moeite met het vinden van de juiste locatie van het knusse onderkomen, maar na uiteindelijk doorlopend de aanwijzingen “keer onmiddelijk om” te volgen, werd het optrekje doeltreffend gevonden.
In het donker over een onverhard pad lopend en stuikelend over diverse op- en afstapjes kon de speelzaal
met niet al te veel kleerscheuren betreden worden. Binnen bleek het nog knusser te zijn dan alle geruchten erover deden vermoeden. Alsof de tijd er had stilgestaan; reeds lang vervlogen herinneringen aan aardgas, Zwarte Piet en Mies Bouwman kwamen weer bovendrijven.
Even na achten was de aftrap en de wedstrijd kwam traag op gang. Rond de klok van negenen schrok iedereen wakker toen Jurgen aan bord 8 in de “afruilvariant van alles” reeds remise had bereikt tegen de op papier veel sterkere Arno Luinenburg. Niet lang daarna bereikte Martijn aan bord 7 eveneens de veilige remisehaven tegen een op papier sterkere tegenstander. Deze duidelijke plusremises gaven de burger moed
en hier en daar begon er leven in de strijd te komen. Joost stond moeilijk, maar Tobias stond een gezonde pion voor in een perfect gespeelde Gruenfeld. De rest stond gelijk.
Om een uur of tien vielen er weer twee remises: aan bord 4 had Willem ook een plusremise tegen een veel sterkere tegenstander en Peter zag zijn Siciliaanse a3-partij aan bord 3 in remise verzanden, wat weer een plusremise voor zijn tegenstander was.
Bij deze 2-2 stand kwam er ineens tekening in de strijd toen Pieter aan bord 5 de remiseregen tijdelijk een halt toeriep. In een Spaanse partij stond hij aanvankelijk een kwaliteit achter, maar met een levensgevaarlijk loperpaar goochelde hij zijn op papier sterkere tegenstander van het bord af. De winst leek voor het grijpen, totdat Tobias aan bord 1 een stuk wegblunderde. Met een dame en een paar pionnen en nog anderhalve minuut op de klok tegen een dame, een loper en nog wat pionnen en nog 13 minuten op
de klok, was het een kansloze zaak, maar hij gaf niet op. Ondertussen had Kees aan bord 2 remise gespeeld tegen de oude bekende Gerard van Ommeren. In een Leningrader partij bleef het evenwicht tot het einde toe bewaard.
Met een minieme voorsprong en nog twee moeilijk staande partijen bezig, gingen de laatste minuten in. Ineens een hoop gekakel en stemmingmakerij aan het bord van Joost. Zijn tegenstander had een onreglementaire zet gedaan en kreeg twee strafminuten. De wedstrijdleider liep zo te stuntelen met de klok dat de tegenstander van Joost in tijdnood rustig kon blijven nadenken. De strijd werd hervat, maar nadat de stelling weer in
evenwicht leek te komen werd ook op dit bord de vrede getekend.
Tobias bleef overeind en zijn tegenstander kon geen winstplan vinden. Toen hij ook in tijdnood begon te komen werd hij zenuwachtig en bood in paniek remise aan, hetgeen gretig door Tobias werd aanvaard. Sliedecht kon naar huis met de kleinst mogelijke overwinning.
De gedetailleerde uitslag:
1. Wouter Vroegindeweij – Tobias Dekker remise
2. Gerard van Ommeren – Kees Wessels remise
3. Hugo van Elteren – Peter van den Bergh remise
4. Maarten Vroegindeweij – Willem Kuiper remise
5. Jesse van Elteren – Pieter Pons 0-1
6. Andre Nieuwlaat – Joost Stoker remise
7. Marcel de Haan – Martijn Stoker remise
8. Arno Luinenbrug – Jurgen de Haan remise