In de derde wedstrijd van het 6e team leek het er lang op dat er resultaat gehaald kon worden. Deze keer nog net niet, maar dat gaat niet lang meer duren. Speler en motivator Arco van Houwelingen schrijft:
In het seizoen 2018-2019 was de hele RSB, klasse 3C overmeesterd door Moerkapelle 2. Heel klasse 3C? Nee, één nederzetting bleef moedig weerstand bieden aan de overweldigers en maakt het leven van de Moerkapellenaren in de competitie niet gemakkelijk….
Menig schaakhart uit Sliedrecht en omgeving gaat sneller kloppen bij deze tekst. Want het onoverwinnelijk geachte Moerkapelle kwam op bezoek bij Sliedrecht 6. Het team wat nog steeds – zonder punten – moedig weerstand biedt. Is dan vandaag, in deze derde ronde van de competitie, de dag waarop de teamcoach zijn toverdrank bereid heeft en alle helden uit het verhaal hun slag slaan?
De voorbereiding op deze veldslag verliep verre van vlekkeloos. Druïde Willem Kuiper was druk in de weer met snijden van maretak om zijn beroemde toverdrank te bereiden en samen met een mental coachingsgesprek toe te dienen. Of hij hierbij grof te werk is gegaan bij Johan Gijsen zal altijd een raadsel blijven (naast een aantekening in het dossier), maar feit is wel dat deze kloeke strijder geblesseerd aan de kant moest toekijken.
Hoe verliep het dan met de andere helden? Henri Hartog was volop actief met de hond om hem het schaakspel te leren zodat hij thuis volop zou kunnen oefenen. Het verschil tussen ‘apport’ en ‘grijp ze’ was echter nog niet geheel duidelijk overgebracht. Gevolg (hiervan?) was dat Henri deze avond verstek liet gaan.
Dan het moment waarop Moerkapelle op het strijdtoneel verscheen. Ook zij kampten met blessures (of angst gevoelens) waardoor er maar 7 personen kwamen opdagen. Alle borden werden in gereedheid gebracht en Marcel Klein verschoof door de afwezige tegenstander van zijn bord 2 naar het bord van Henri op plaatsje 3. Hiermee was het eerste punt op bord 2, de afwezige tegenstander, een feit. Alle klokken werden ingedrukt en de slag was begonnen.
Tot ieders verbazing bleek al na het spelen van enkele zetten dat sommige personen van Moerkapelle per abuis waren afgedaald in de krochten van klasse 3C. Zij waren in de veronderstelling te spelen in de Hoofdklasse en vochten dan ook het besluit om Marcel te verplaatsen naar bord 3 aan bij de wedstrijdleider. Formeel hebben zij hierin gelijk, maar of dit passend is voor deze wedstrijd? Een bijzondere situatie, waarin naar wij menen, vooral angst voor de kwaliteit van Marcel sprak. Een anonieme bron verhaalt dat ‘een deel van dit team net zo sportief is als de speelzaal van Moerkapelle mooi is’. Aan de lezer om zijn verbeelding te laten spreken… Het gevolg was echter dat Marcel een gewonnen (niet gespeelde) partij op bord 2 ontving en er voor Henri een vervanger geregeld moest worden. In allerijl is de vaste invaller van het zesde, 20-voudig Sliedrechts clubkampioen, Wim Hokken ingevlogen om de partij van Marcel over te nemen. Een zware taak rustte op zijn schouders.
Nadat het stof van alle commotie weer was neergedaald zullen we eens inzoomen op de partijen. Op bord 8 speelde Mike Boom zijn tweede wedstrijd in de externe competitie. Mike speelde in hetzelfde sneltrein tempo op zijn klok als waarmee hij de zwarte koning van de tegenstander over het bord joeg. Desondanks kwam hij een kwaliteit achter en moest als eerste zijn koning omleggen.
Arco van Houwelingen was op bord 5 al volop in Sinterklaas stemming en gaf als een ware Sint zijn loper kado. Dat hij hierna meermaals met de roe gekregen heeft moge duidelijk zijn. Het niveau verschil met de tegenstander was te groot om nog te kunnen forceren, en de partij werd netjes uitgemaakt. Boze stemmen fluisteren dat Arco mogelijk als verstekeling in de zak mee gaat naar Spanje om daar te leren hoe de pionnen beter (en rustiger) opgebouwd kunnen worden.
Leo Koppelaar speelde als vanouds weer op bord 1 en trof hierin een tegenstander van formaat met de hoogste rating (1687). Nadat hij snel een stuk achter stond en veel last had van een pion moest ook hij capituleren. Een magere 1-3 prijkte op het scorebord. Op dat moment kwam de morele ondersteuning opdagen in de vorm van de geblesseerde Johan Gijsen wat direct resultaat had op de andere borden!
Op bord 6 schoof Peter de Voogd rustig zijn stukken naar voren. Een vervelende H6 pion zorgde voor de nodige onrust bij de tegenstander. Toen Peter vervolgens nog heel mooi de dreiging van zijn tegenstander op zijn witte koning kon ontmantelen werd er in stijl geëindigd: een prachtige mat-zet! Zo doen we dat in Sliedrecht!
Cees Moes speelde op bord 7 een hele mooie partij. Na een goede voorbereiding en opbouw begon hij meer en meer te dreigen. Door zelf rustig te blijven spelen was winst zeker niet uitgesloten. Via prachtige combinaties werd er een pion gewonnen. In het midden en eindspel was er dreiging met de paarden. Met wanhoop stelde de tegenstander dan ook remise voor wat werd aangenomen. 2,5-3,5.
Dan terug naar het bord waar zoveel over te doen is geweest, bord 3 met Wim Hokken. Het vermoeden rijst dat de tegenstander niet zo blij is geweest met de invalbeurt van Wim. Wim rolde de partij (en tegenstander) vlotjes op, zodat hij zeker kan blijven hopen op nog meer invalbeurten! Score: 3,5-3,5.
De harten in Sliedrecht begonnen sneller te kloppen, komt hier dan het eerste wedstrijdpunt aan? Massaal werd gekeken naar het resterende bord 4, waar Pieter Blokland een hele goede partij speelde. Pieter verspeelde een pion en kreeg een dubbelpion. Desondanks bleef hij moedig strijden tot in de kleinste hoekjes van het veld. De tegenstander kreeg het advies van zijn teamgenoten om remise aan te bieden, maar had hier helaas geen oren naar. Uiteindelijk moest Pieter het onderspit delven met minder als 1 minuut op de klok.
Zo werd de eindstand bepaald op 3,5-4,5. De oplettende volger van dit roemrijke team ziet echter de progressie bij iedere wedstrijd. Dit gaat wat beloven in het nieuwe jaar, het jaar van Sliedrecht 6!