MIDDELBURG – Het was zeer middelmatig afgelopen zaterdagmiddag in Middelburg. Op veel borden waren paardenmiddelen noodzakelijk voor het gewenste eindresultaat. Vallende vlaggen, sinterklaasvarianten van het Siciliaans, dubieuze offers, niets was te gek. De 5-3 winst die uiteindelijk op het scorebord verscheen was een klein wonder. Als je kampioen wilt worden, moeten ook slechte wedstrijden gewonnen worden…
Na 5 kwartiertjes toeren werd de fraaie vesting van Middelburg bereikt. We waren te gast in Het Bastion en werden hartelijk welkom geheten door de Middelburgse Anita. Na verloop van tijd bleek niet alleen de gastvrouw een aardige persoonlijkheid te zijn; ook de Middelburgse basis-8 was zeer hoffelijk en vergevingsgezind op de borden. Er werden heel wat ogen van naalden doorgekropen.
Zo kenden de borden 7 en 8 (Joost en Jorik) een zeer moeizame middag. Joost kwam wel aangenaam uit de opening, maar moest al snel in de keepmodus. Het winnende halfje werd echter wel uit het vuur gesleept. Jorik pakte een vol punt, maar vraag niet hoe. Een zeer sterk paardoffer viel rauw op het dak, maar zorgde er wel voor dat Jorik wakker was. Uiteindelijk leidde een eenvoudige combinatie alsnog naar de overwinning.
Teunis den Rooijen en Wim Pool raakten op bord 5 en 6 in het middenspel het spoor behoorlijk bijster. Het goede spoor werd ook niet meer gevonden: tweemaal een inktzwarte nul. De kopborden haalden wel hun niveau: kopman Niels won rechtlijnig, William trof op bord 2 een tegenstander die moeite had met timemanagement. Tweemaal volle buit.
Topscoorder Floris Verweij kwam flink in de verdrukking, maar offerde op zet 40 zeer doelmatig. Lekkere winst! Arjan nam de tijd op bord 4. Een verloren stelling werd na 5 uur mijmeren op onverklaarbare wijze omgetoverd tot remise.
Er is niet geklaagd aan Sliedrechtse zijde. Midden december gaan we op reis naar Sas van Gent. Op naar verdere versterking van de koppositie in de klasse 3F!