De topborden in actie
In de 4eronde van de RSB hoofdklasse competitie was het team van Sliedrecht niet
opgewassen tegen het team van Dordrecht. Het verschil in ratingpunten zorgde ervoor dat deze derby uiteindelijk resulteerde in een 1,5-6,5 nederlaag. Martijn Stoker, Peter van den Bergh en Joost Stoker zorgden voor 3 remises.
Zonder Jan Sulman, maar met invaller (en zo even op het oude nest teruggekeerde) Floris Verweij, begon het team aan een moeilijke opgave. Het is al eerder aangegeven in de verslagen dit jaar, maar er zijn enkele verenigingen waarbij de KNSB spelers ook door de weeks in de RSB competitie spelen. Dit is dus ook het geval bij Dordrecht. Alhoewel wij daar zeker wel een aantal (ex) KNSB spelers tegenover kunnen zetten, is dit in de breedte lastig. Maar toch werden in de afgelopen wedstrijden keurig punten afgesnoept van sterke tegenstanders, en acht het team zich nergens kansloos.
2 remises van Martijn en Peter
Dat bleek dus ook op de borden gisteravond, want rond 10 uur was alles nog in evenwicht en zag het er helemaal niet zo slecht uit. Invaller Floris speelde tegen Rik de Wilde en leek zich wel te verslikken in de opening, maar we kennen allemaal Floris: hij gaat in de denktank en dus nu ook en hij vocht zich langzaam terug in de wedstrijd.
Het eerste resultaat kwam rond kwart voor 11. WillemKuiper speelde voor zijn doen een saaie opening. Normaal gesproken in teamwedstrijden staat bij Willem op zet 3 het bord al in brand, en staan spelers en toeschouwers met verbazing rijen dik naast zijn bord om de stelling te bekijken en te beoordelen, maar vandaag niets van dit alles. Geen drommen mensen, geen verwilderde blikken, gewoon een saaie ambtenaarsopening. Helaas leverde dit aan het eind van de partij geen resultaat op. Kwaliteitsverlies leed een aanval van de tegenstander in, die nog een stuk ging kosten. Willem besloot dat niet af te wachten en de tegenstander de hand te schudden.
Joost scoorde met zijn “pizza” voorbereiding een remise
Gebeurde er dan niets spectaculairs? Op de borden wellicht niet gelijk, maar wel is Joost Stoker op een onorthodoxe manier aan zijn eerste resultaat gekomen. De eerste 3 partijen in het team eindigden alle drie in een nederlaag. Joost probeerde de afgelopen maanden werkelijk van alles. Eerst met zijn linkerbeen uit bed, de volgende keer met zijn rechterbeen. Het werkte allemaal niet. Voor deze ronde pakte hij het weer anders aan. Allereerst trok hij opvallende groene sokken aan, maar ook presteerde hij het om tijdens de partij een pizza te bestellen en die vervolgens tussen de zetten door op te eten. Maar om het nog meer bijzonder te maken, wat het niet zomaar een pizza Hawaii of een pizza Margherita, nee, de gemiddelde schaker zou hier zelfs van over zijn nek gaan. De toeschouwers zagen een pizza met rookworst, mosterd en andere rare ingrediënten. Maar het hielp wel. Uiteindelijk kwam er een mooie remise voor Joost uit. De volgers van het team beginnen zich echter wel zorgen te maken over de manier waarop Joost zich de volgende keer zal voorbereiden. De tegenstanders zijn gewaarschuwd.
Pieter Pons is het hele jaar al in vorm en ook deze ronde zag de stelling er niet verkeerd uit in het begin. Pieter lijkt aan zijn tweede jeugd begonnen en speelt de sterren van de hemel en alles valt dit jaar nog positief uit. Maar ook zijn tegenstander was geen koekenbakker en dat kwam ook tot uitdrukking in het eindspel. Maar gezien het vertoonde spel gaat Pieter de komende ronden zeker nog voor punten zorgen.
Tobias in de denktank
Ook onze student Jurgen de Haan had het zwaar. Ook hier leek het er lange tijd op dat een remise tot de mogelijkheden zou behoren, maar langzamerhand verloor Jurgen een beetje terrein. We maken ons natuurlijk ook wel een beetje zorgen om Jurgen. Hij vertrok zelfs al voor 12 uur, omdat hij morgen vroeg op de Universiteit moest zijn. In eerste instantie geloofden we hem natuurlijk wel, maar is dit wel zo? Of stond hij toch weer buiten met een meisje te zoenen? Vragen, vragen en nog weinig antwoorden. Of zou hij nu toch echt serieus aan de studie zijn? In ieder geval…. Een punt leverde het deze keer nog niet op.
Dan de 4 bovenste borden. Op bord 1 Martijn Stoker. De teamleider heeft het niet altijd makkelijk, keuzes zijn soms lastig. Zet je de broers Stoker dichtbij elkaar? Zo ver mogelijk bij elkaar vandaan? Bij Martijn lijkt het langzamerhand niet meer uit te maken. Sinds hij getrouwd is, lijkt mij wat los te komen van broer Joost. In Charlois won hij naast Joost en nu pakte hij ver bij Joost vandaag een hele mooie plusremise tegen een sterke tegenstander. Zo lijkt het leven van een getrouwde man Martijn goed te doen (of het is natuurlijk de invloed van zijn vrouw Jiska).
Op bord 2 leek Peter van den Bergh een goede stelling op te bouwen, een klein voordeeltje wat steeds iets verder werd uitgebouwd, totdat het moment kwam dat er een pion verloren ging. Toen ontstond niets anders dan een remise stelling. Zo was de 3e remise een feit.
Ook Tobias kende een lastige avond. Eigenlijk leek er in de stelling niet veel aan de hand, maar heel langzamerhand (bij elke zet) leek het wel of Lennart den Boer de duimschroeven een klein beetje aandraaide. Heel langzaam verloor de jonge vader terrein en moest uiteindelijk capituleren.
Floris speelde weer uitstekend
Dan tenslotte Floris. Het was natuurlijk wachten totdat hij onder de 5 minuten bedenktijd kwam. Op het moment dat jij zijn pen neerlegde en nog eens even rechter ging zitten, begon hij te schaken en moest tegenstander Rik in de denktank. En zo ging het maar door, dreigingen aan beide kanten. Maar als de kok echter verder tikt, wordt ook het overzien van alle complicaties steeds lastiger en ondanks dat remise zeker mogelijk was, verloor ook Floris steeds meer terrein en dus ook de partij.
Jan Sulman leefde op afstand mee. Zijn opmerking de volgende morgen: “ De halfjes tellen bij mij als helemaal” Een mooi compliment van Jan die node werd gemist. Dordrecht was te sterk, maar het team speelde goed en dat geeft vertrouwen richting de volgende wedstrijd!
