De IJssel 2 – Sliedrecht 6
Coach Willem Kuiper doet verslag…
MOORDRECHT – Als op papier zwakste team van klasse 3C mocht ons talententeam het 5 november opnemen tegen het team van De IJssel uit Moordrecht dat in de eerste ronde het team met de hoogst gerate spelers was. Een soort Klein Duimpje tegen de Grote Reus dus, David tegen Goliath, Feyenoord tegen Ajax. Gelukkig werd het grote ratingverschil enigszins beperkt, doordat De IJssel zijn sterkste speler niet had opgesteld, terwijl ons zesde nou juist weer op het laatste moment een extra sterke speler uit onze KNSB-teams als invaller had ‘moeten’ charteren. Desondanks was het van het begin af aan een ongelijke strijd met een gemiddeld ratingverschil van zo’n 150 punten, de 2 spelers van Sliedrecht zonder rating daarbij niet eens meegeteld.
Maar het moet gezegd: onze mannen weerden zich bijzonder dapper.
Ons nieuwe lid Mike Boom speelde zijn eerste externe partij ooit en dat was er een van het korte en krachtige soort. Mike verloor op wat ongelukkige wijze een stuk – hij haalde zijn dame pardoes weg van de dekking van zijn paard op f6 – en toen zijn tegenstander daarna vol gas gaf was het snel gedaan. Toch was het ook een debuut dat hoop biedt, want aan het spel van Mike kun je absoluut zien dat hij meer in zijn mars heeft.
Aan bord 4 kwam Arco van Houwelingen al snel in de problemen tegen zijn tegenstander met ruim 500 ratingpunten meer op zijn conto. Maar Arco is er de man niet naar om zich zomaar even te laten wegschuiven. Hij zocht daarom de tegenaanval in een soort alles-of-niets-poging. Het werd uiteindelijk – en ook al vrij snel – niets, maar zo kan het toch dat een kansloze nederlaag beslist nog enige glans had. Tussenstand: 2-0 voor De IJssel.
Heldhaftige Hartog
Een interessante wildwestpartij deed zich voor op bord 2 waar Henri Hartog de zwarte stukken voerde en vrolijk meedeed met de frivole openingsopzet van zijn op papier duidelijk sterkere tegenstander. Het eerste uur vond ik het nog moeilijk te zien wie nou beter stond, maar toen de mist was weggetrokken bleek Henri’s stelling een grote gatenkaas en kon zijn tegenstander het punt vrij makkelijk incasseren. Toch heel moedig gespeeld van onze Henri!
Peter de Voogd deed van zich spreken door aan bord 7 zijn partij tegen zijn ook bepaald niet zwakke tegenstander keurig en degelijk op te zetten. Lange tijd ging het gelijk op. Uiteindelijk wist zijn tegenstander toch een gevaarlijke vrije b-pion te creëren en dat werd onze man uiteindelijk langzaam maar zeker fataal. Jammer voor Peter dat de remise er deze keer niet inzat, maar het vertoonde spel biedt zeker perspectief voor de rest van het seizoen.
‘Invaller’ Wim Hokken (nog zeer bedankt, Wim, voor je bereidwillige lastminute-invalbeurt!) liet zien waarom hij veelvuldig clubkampioen van Sliedrecht is. Tegen de sterkste speler van dit IJsselteam – puur toeval aan bord 3 – offerde hij vanuit de opening een pion. Hij had hiervoor naar het leek wel enige compensatie, maar zou het genoeg zijn. Vanuit het schijnbaar bijna niets toverde Wim echter geleidelijk een fraaie en onhoudbare aanval op het bord: 4-1 en de eer was gelukkig gered.
Het dameoffer van Johan sloeg helaas niet door….
Schaakvader Johan Gijsen gaf zijn tegenstander aan bord 6 al vroeg in het middenspel een volle dame cadeau door bij eigenlijk heldere hemel een lelijk loperzetje te overzien. Maar Johan liet zich het midden- en eindspel niet ontnemen – als je toch naar Moordrecht moet, dan niet voor niets – en begon zich taai te verdedigen. En dat hij dat goed kan, dat weten we inmiddels. Toch was de strijd kansloos , want zijn tegenstander liet zich niet uit het veld slaan en maakte het degelijk af: 5-1.
Dan Pieter Blokland, de man die als onze vaste topinvaller voor de verhuizende Marcel Klein was gecharterd. Hij speelde tegen zijn op papier even sterke tegenstander een keurige partij. Hij leek wat beter uit de opening te komen, omdat zijn tegenstander met een slechte loper op b7 zat. Maar toen die loper eenmaal bevrijd was, ontspon zich een strategische strijd, waarin het evenwicht nergens verbroken leek te zijn. Uiteindelijk kwamen de kemphanen een vrijwel onvermijdelijke remise overeen.
Koppige Koppelaar pakte een verdiend halfje
Tot slot de partij van onze wannabe-gelegenheidskopman Leo Koppelaar. In mijn notities van 21.30 uur had ik genoteerd dat het in een rustige, min of meer dichtgeschoven stelling ongeveer gelijk stond. Maar wat ik later gemist bleek te hebben, was dat Leo op de een of andere manier een volle toren achter was geraakt. Toch zat de stelling zo vast dat zijn tegenstander moeilijk een ‘breekplan’ kon vinden, geleidelijk ook in dreigende tijdnood raakte en uiteindelijk koos voor het halve ei (dat Leo gretig accepteerde). Eindstand: 6-2 voor De IJssel. Ook de tegenstander plaatste een verslag
Al met al een leerzame en bovenal dappere schaakavond bij onze gewaardeerde Moordrechtse gastheren. We zullen als team moeten accepteren dat we nu een leerjaar hebben en nog niet tot grootse resultaten kunnen komen. Maar verrassingen zitten er zeker nog in bij de komende wedstrijden tegen deels wat minder sterke tegenstanders dan Overschie en De IJssel uit de eerste 2 ronden. We gaan wat mij betreft met goede moed en fier met de kin omhoog naar de volgende wedstrijd. Die is op 29 november, thuis tegen Moerkapelle dat samen met Overschie en De IJssel nu koploper is.
