DORDRECHT – Op dinsdag 23 oktober j.l. moest ons KNSB-bekerteam aantreden in de streekderby tegen Dordrecht. Tot hun knieën ploegend door zand en modder wist het team toch nog ruim op tijd de Dordtse speelgelegenheid “De Crabbehoeve” te bereiken.
Om 20:10 was de aftrap. Gelijk vlogen de stukken er al letterlijk snel af aan
bord 4 bij Peter van den Bergh. Hij opende met het Koningsgambiet en tegenstander
Jacques Hennekes pakte de handschoen op en hakte terug met Falkbeers tegengambiet.
Er werd in een bijzonder hoog tempo gespeeld in een voor de toeschouwers nogal
desperado-achtige variant, maar volgens Peter was het allemaal nog theorie. Daar
waar het begon af te wijken van die theorie, ging het gelijk al mis voor de zwartspeler,
want hij verloor een stuk tegen twee pionnen. Blijkbaar geloofde hij er toen direct
al niet meer in, want toen hij een drankje ging halen aan de bar zei hij tegen twee
van zijn aldaar rondhangende teamgenoten: “Mag ik hier nog binnenkomen?”. Goed, hij
stond natuurlijk verloren, maar koos vervolgens de snelste weg naar de nul, zodat
Sliedrecht om 21:45 al op een 1-0 voorsprong kwam.
Aan bord 3 speelde Niels Mijnster Caro-Kann tegen Lennard den Boer. Ze kwamen terecht
in de vierpaardenvariant van het Panovsysteem. Wit leek in eerste instantie iets
beter te staan, maar hij kon of deed daar niets mee. Na dameruil raakte al snel de
muziek volledig uit de stelling, zodat om 22:20 tot een puntendeling besloten werd.
Aan bord 1 moest Wim Pool het opnemen tegen IM Mark Timmermans. Wim speelde zijn
eigen interpretatie van de Philidorverdediging. Al vrij snel ging zijn sterke
tegenstander over tot een actie op de koningsvleugel. Wim probeerde via een tegenstoot
in het centrum gebruik te maken van het feit dat wit nog niet gerocheerd had, maar
er ging te weinig kracht van uit. Na enkele gemene tussenzetten moest Wim de kwaliteit
inleveren en bleef zitten met een kansloos eindspel met een zielig hoopje stukken op
een hoek van het bord, dat totaal niet kon samenwerken. Om 22:30 was de nul een feit.
Toen was de stand weer gelijk. Aan bord 2 ploeterde William Gijsen met wit nog tegen
Rik de Wilde. Zwart speelde de Nimzowitschvariant van het Frans. Het was een thematische partij, waarbij wit in het begin nog wel enig spel leek te hebben, maar eigenlijk was zwart nooit in gevaar. Nadat zwart zijn slechte loper kwijt was tegen de goede van wit en hij druk met zware stukken over de opengevallen c-lijn kon opbouwen, waren er
voldoende randvoorwaarden voor beslissend eindspelvoordel. William ging daarom in
het offensief op de koningsvleugel, maar kon niet echt een vuist maken en kwam een
kwaliteit achter. Nadat alle angels uit het witte spel waren, was een kansloze stelling
op het bord overgebleven, waardoor de eindoverwinning naar onze Dordtse vrienden ging.
Gedetailleerde uitslag:
1. Mark Timmermans – Wim Pool 1 – 0
2. Rik de Wilde – Willam Gijsen 1 – 0
3. Lennard den Boer – Niels Mijnster remise
4. Jacques Hennekes – Peter van den Bergh 0 – 1