Het team aan de start!
KRIMPEN AAN DE IJSSEL – Het was spannend tot de laatste zet, maar Sliedrecht 3 heeft in de Hoofdklasse van de RSB opnieuw laten zien dat het niet hoeft onder te doen voor de hoger gerate teams. In Krimpen werd knap gelijkgespeeld en zo is het eerste matchpunt van het team een feit. Een mooie prestatie!
Het is een rare RSB competitie dit jaar. Waar aan de ene kant minder teams RSB competitie lijken te spelen (tenslotte geen 4eklasse meer, iets wat met name voor minder sterke teams of startende teams jammer is) is aan de andere kant de Hoofdklasse RSB (voorheen Promotieklasse RSB) juist sterker geworden doordat KNSB spelers ook meespelen in de RSB competitie. Het feit dat er minder teams RSB spelen lijkt te maken te hebben met de KNSB 4een 5eklasse, blijkbaar willen toch veel schakers op zaterdag spelen.
Dat raakt Sliedrecht tenslotte ook, want bij Sliedrecht spelen weinig spelers beide competities en hebben we juist voor het eerst in de geschiedenis van de vereniging een 6eteam wat juist gebaat zou zijn bij een 4eklasse. Dat laatste gaat het hier niet over, het eerste wel. Na een nipt verlies tegen Messemaker, was de tweede tegenstander Krimpen uit. En dat houdt in: Op maandagavond door de late spits naar de Pannekoe!
Kees en Tobias wonnen allebei
De Pannekoe? Ja, tegenwoordig speelt de lokale schaakvereniging in een mooi gebouw wat tevens een Pannenkoekenrestaurant is. Nu was oorspronkelijk het idee om iets eerder te gaan en met het team een pannenkoek naar binnen te werken, maar al in de voorbereidingen bleek dat de keuken op maandagavond dicht was. Geen pannenkoek dus te vinden in Krimpen op deze maandagavond. Alhoewel, sinds Marco van Basten als trainer van Ajax de naam Pannenkoek naar zich kreeg toegeslingerd (iets wat natuurlijk zijn ontslag al in gang zette), was het natuurlijk de vraag wie die naam vanavond kreeg toebedeeld. Zou het de teamleider zijn? Of een speler? Of de tegenstander?
Het basisteam was bijna compleet. Jan Sulman moest afzeggen, maar Kees Wessels keerde terug op het oude nest. Eigenlijk had hij helemaal niet weg willen gaan, maar de selectiecommissie had hem nodig in het tweede van de KNSB, maar mooi dat hij weer kon invallen. Zo was Sliedrecht 3 (of Sliedrecht RSB 1) tot de tanden toe gewapend afgereisd.
Pieter had zelfs nog even tijd om op het bord van Joost te kijken. Dat had Joost beter zelf ook kunnen doen
Jurgen kon het niet bolwerken, Peter boekte een solide overwinning
Uiteraard was nieuwbakken teamleider van het 6eWillem Kuiper wat te laat, evenals Tobias (die Martijn op anderhalve enkel meenam). Krimpen begint stipt om 8 uur, zodat al enkele klokken liepen, voordat beide teams compleet waren. Als voorbereiding waren in de auto al veel verschillende onderwerpen langsgekomen. Zo werd een poging gedaan om het klimaat op te lossen, ontdekten we een methode om met 7 personen RISK te spelen (iets met bruine bonen) en werden diverse varianten van mogelijke opstellingen van de tegenstander doorgenomen.
En daarna werd er geschaakt.
Terwijl voor 9 uur de eerste interne partijen bij Krimpen al klaar waren, was er rond half 10 de eerste capitulatie. Jurgen de Haan had vooraf aangegeven graag tegen de Nederlandse Jeugdkampioen te willen spelen. En die wens kwam uit, maar daar bleef het ook bij. Wiggert Pols bediende de stoomwals en de stelling op het bord (zeker op de koningsvleugel) bleek al snel kansloos voor onze Jurgen. Niet geheel onverwachts als resultaat, maar het moest nog blijken of de “ tactische” opstelling zou werken. Ook Willem Kuiper was op bord 8 op z’n “Willems” aan het schaken. Voor omstanders opnieuw onnavolgbaar en waarschijnlijk voor zijn tegenstander ook. Die verbruikte veel tijd ondanks een toren voorsprong. Die toren werd zelf een toren en een loper, maar Willem kreeg veel aanval. En al gauw had het bord veel belangstelling. Rond half 11 leek het er over het algemeen helemaal niet slecht uit te zien. De stelling van Willem leek onnavolgbaar, maar Peter van den Bergh, Tobias Dekker en Kees Wessels hadden mooie stellingen met kansen. En ook de overige borden hadden stellingen waar we niet bang voor hoefden te zijn.
Het duurde niet lang of Peter van den Bergh scoorde het eerste punt van de avond. Een mooie aanval die subtiel werd opgebouwd zorgde voor de overwinning. Joost was intussen in de problemen geraakt en in plaats van een solide remise moest hier een “nul” genoteerd worden. De stand werd weer gelijk getrokken door een fenomenale aanval van Tobias, de tegenstander sputterde nog even tegen, maar het punt was voor Sliedrecht.
De mooiste overwinning van de avond kwam echter van Pieter Pons. De hele avond al foutloos achter zijn bord, bereikte hij een mooie stelling, die hij ook heel mooi afmaakte. De voorsprong was echter van korte duur. Ondanks dat Willem eigenlijk best wel goed stond, raakte hij in een matveld verstrikt en moest opgeven. Voor de rekenaar: 3-3 dus.
Kamikaze Willem
Nog 2 borden aan het werk. Kees Wessels had eerder op de avond al gevraagd of hij remise kon forceren, maar de teamleider was er niet gerust op. Doorspelen dus. Martijn Stoker speelde goed en leek in de veilige remisehaven te belanden, maar in het verre eindspel moest hij een kwaliteit geven en met weinig tijd op de klok ging dat niet goed. Kees moest dus winnen om ons een eerste matchpunt te bezorgen. Het spel golfde op en neer, maar uiteindelijk kreeg Kees het applaus omdat hij de partij mooi wist te winnen. 4-4 dus. En ons eerste matchpunt.
Had er meer ingezeten? Wellicht, maar het had ook verkeerd kunnen aflopen. Dus uiteindelijk heeft de tactische opstelling gewerkt en reed het team tevreden met een punt naar huis. Een mooie avond in Krimpen.
Ja…. en dan de hamvraag natuurlijk. Was er nog een pannenkoek van de avond. We hadden natuurlijk 4 verliespartijen, maar Jurgen rekenen we dat niet aan, Martijn moest op anderhalve enkel schaken en kwam ver. Willem dan? Die maakte er weer een spektakelstuk eerste klas van. Of toch Joost die een pionverlies niet meer te boven kwam. Of afwezige Jan Sulman? Die overigens thuis via de Whatsapp hartstochtelijk mee leefde? Nee, met zo’n mooie uitslag als 4-4 tegen een veel sterkere tegenstander zitten aan onze zijde geen pannenkoeken. Geen Marco van Basten dus, maar een solide team waar we dit seizoen nog meer van gaan horen. We gaan wellicht niet hoog eindigen, we gaan wel punten snoepen. Op naar de volgende!
