Het totale KNSB-slagveld
SLIEDRECHT – Het kan geen kwaad om een verslag van een schaakwedstrijd voor de verandering eens te starten met een filosofische overweging. Wat is het doel van schaken? Het meest logische antwoord op deze vraag luidt: winnen. Dit is uiteraard een correct antwoord. Winnen is iets wat een mens graag doet. Het geeft een tijdelijk gevoel van euforie, trots en misschien wel eens van onoverwinnelijkheid. Dat is plezierig, dat is aangenaam. Maar is dit werkelijk het doel van het mooie schaakspel? Is het hoofddoel dat diegene die op een willekeurige zaterdagmiddag tegenover jou zit – en vaak een onbekende is- overwonnen moet worden?
Nee. Winnen kan niet het voornaamste doel zijn van schaken. Dan is schaken zinloos. Het gevoel van trots en euforie is namelijk maar tijdelijk en vluchtig. Maar wát brengt ons dan wel achter een schaakbord? Of scherper geformuleerd: wat dient ons achter een schaakbord te brengen? Wat dient de drijfveer te zijn, naast de Sliedrechtse gezelligheid?
Het schaakspel vraagt van jou het uiterste uit jezelf te halen en de hersenen continu te stimuleren naar meer. Dat is het doel. Het zou mooi zijn als deze uiterste inspanning leidt tot een winst of tot en remise die voelt als een winst. Dit wetende is het als verliezend teamleider een stuk aangenamer om een verslag te moeten schrijven van de wedstrijd tussen Sliedrecht 1 en De Combinatie van afgelopen zaterdag. De trots van Sliedrecht en omstreken verloor namelijk vrij kansloos, met 2,5 – 5,5.
Jorik Klein speelde magistraal
Tobias Dekker heeft de vorm weer te pakken
Laat ik in de geest van bovenstaande inleiding in de eerste plaats diegenen benoemen die het uiterste uit zichzelf hebben gehaald afgelopen zaterdagmiddag. Neem Jorik Klein, aan bord 3 tegen Bob Jansen (2150). Wat een beestachtige partij, die meer dan 5 uur duurde, heeft deze Sliedrechtse held achter de rug. Hij heeft met zijn remise ruimschoots voldaan aan het doel van het schaakspel. Na de Trompowsky-aanval van de tegenstander rustig te hebben afgeslagen, ging het in het middenspel helemaal los. Er werd genoten van het correcte dameoffer dat van Jorik’s hand kwam. Het was pure klasse wat het Sliedrechtse talent heeft laten zien.
Tobias Dekker bemande bord 2. Ook hij voldeed ruimschoots aan het doel van het schaakspel, door verschillende remiseaanbiedingen van de hand te slaan en uit te gaan van eigen kracht. Dit leidde tot een koele winst. Een goede overwinning van het enige lid van onze vereniging die ooit een grootmeester heeft verslagen. Zal het hem dit seizoen lukken een seizoen zonder verliespartijen te bewerkstelligen? Hij kan het zeker!
Bert van de Donk werd naar de keel gevlogen
Peter van den Bergh (r) ziet het fout gaan
Ondanks zijn hoestbuien schoof Bert van de Donk wel aan achter het bord. Daarmee heeft ook hij een beroep gedaan op zichzelf en gestreden voor wat hij waard was. Zijn partij bleek helaas dramatisch, waardoor hij als eerste moest capituleren. Een valse start van de Sliedrechtse ratingparel, die helaas nog op nul punten staat. Aangezien iedereen weet waartoe Bert op het schaakbord in staat is, blijft het vertrouwen in betere uitslagen groot.
Kopman Peter van den Bergh kende een evenwichtige partij, waarin hij uren scherp was. Een onbedachtzaam moment bracht zijn zwarte stelling echter in onbalans. Na een stukwinst over het hoofd te hebben gezien, verloor onze stabiele factor zelf een kwaliteit. Een zeldzaamheid. Zijn tegenstander wist dit voordeel vakkundig om te zetten in winst.
Niels Mijnster in zonnigere tijden
Theo Dekker mijmerend naar remise
Op bord 4 trof Niels Mijnster de sterkste speler van De Combinatie (Egbert Clevers, 2221). Niels speelde te slap in de opening, waardoor hij geen enkel moment in zijn spel kon komen. Zijn tegenstander gaf hem geen mogelijkheid om het uiterste uit zichzelf te halen: na 15 zetten was het al bekeken en kon Niels niet meer dan spartelen. Zonde, onze tovenaar is tot veel mooiere dingen in staat, mits hij de opening overleeft.
Gezien de tussenstand kregen Wim Pool, Robert van Rekom en Theo Dekker de opdracht om actiever te gaan spelen en niet te berusten in een remise. Dit bleek echter te veel van het goede. Theo speelde wederom een sterke partij, maar kreeg zijn tegenstander simpelweg niet op de knieën. Dit gold ook voor Robert, die zijn actieve stelling, net als in Breda, niet om kon zetten in een winnende positie. Beiden speelden remise. Wim Pool verkeek zich op de macht van de witte dame van zijn tegenstander, die in het middenspel kon binnendringen. Zijn opgejaagde koning kon geen veilig oord meer vinden, waardoor er helaas een onverwachte nul op het bord verscheen. Zonde.
Wim Pool (r) scoorde een niet geplande nul
Robert van Rekom dacht de winst in handen te hebben
Het was een aangename schaakmiddag in Sliedrecht. Helaas waren de teamprestaties ruim onvoldoende, waardoor zowel Sliedrecht 1, als Sliedrecht 2, als Giessen en Linge geen teamwinsten konden bijschrijven. Zoals bekend is winst geen doel, maar een gevolg van het streven om het uiterste uit jezelf te halen.
Zaterdag 4 november reizen Sliedrecht 1 en Sliedrecht 2 beiden af naar Rotterdam Crooswijk om het op te nemen tegen de teams van RSR Ivoren Toren. Supporters zijn uiteraard weer van harte uitgenodigd.
Zie voor de gedetailleerde uitslagen: https://www.schaken.nl/competitie/knsbcompetitie/uitslagen-en-standen/klasse-3f
