De topborden met William, Jan, Martijn en Kees
SPIJKENISSE – Het derde team van Sliedrecht heeft het seizoen afgesloten met een nipte nederlaag. Met 4,5-3,5 was Spijkenisse de gelukkige winnaar en eindigde het derde ook op de derde plaats. Met 5 overwinningen en 2 nederlagen dus ook een terechte plaats, maar de beide nederlagen hadden ook makkelijk anders kunnen aflopen, dus volgend jaar gaan we het opnieuw proberen in de tweede klasse.
Kees (winst) en Martijn (remise) deden het goed
Jan al met zijn handen in het haar, terwijl William sterk speelde tegen zijn oud-trainer
Want ja, het was weer een spannende avond in Spijkenisse. Inmiddels bijna onze tweede thuisbasis. Niet alleen reden we er feilloos naar toe, we weten alles ook blindelings te vinden. Onze borden, de wc, de koffie. We komen er zo vaak, we voelen ons er al bijna thuis. Alleen jammer dat de schakers van Spijkenisse nooit eens in Sliedrecht komen. Jawel, 4 spelers van Spijkenisse 5 wisten onlangs de weg te vinden, maar de rest denkt nog steeds dat onze speellocatie nog boven ” De Huifkar” zit. Zou het voor Spijkenisse te ver rijden zijn? Gaat er consequent iets mis met de indeling als Spijkenisse en Sliedrecht in een poule zitten? Mogen de spelers van Spijkenisse niet aan het Belgisch bier? Vragen, vragen, vragen, maar voorlopig nog weinig antwoorden.
Dan toch maar naar de wedstrijd. Na een uurtje spelen leek de tactische opstelling niet echt succes te hebben. Het zag er niet echt hoopvol uit. Gelukkig leek het eerste punt wel binnen, want Willem Kuiper wist op bord 6 een mooie stelling op het bord te toveren. Tegenstander Steyn de Lange speelde door, bijna tegen beter weten in, en toen er mat in 3 op het bord kwam, telde iedereen het punt al voor Sliedrecht. Willem wilde het mooi afmaken en deed a-tempo een voortvarende zet……. die verliezend bleek. Dat gebeurde dus ook even later en zo was het in plaats van een voorsprong een achterstand.
Jaap speelde remise, Pieter moest berusten in een nederlaag
Dat was dus al een slechte start. Maar er waren ook lichtpuntjes. Martijn Stoker had een solide stelling opgebouwd op bord 3 en leek beter te staan, en ook gelegenheidskopman William Gijsen speelde een mooie pot tegen Nick Groeneweg. Nadat Martijn remise had gehouden en Kees Wessels op een mooie manier de partij naar zich toe trok, leek 4-4 in de maak. Jan Sulman kreeg een ijzersterke invaller tegenover zich met een rating van ruim 2000. Blijkbaar had deze speler enkele jaren niet gespeeld en kon hij hier invallen. Jan wist nog uit de verdrukking te komen, maar verloor alsnog. Opnieuw een achterstand dus. Het noodlot sloeg ook toe bij Jaap Euser die in een remisestelling een stuk verloor, maar wel doorknokte en bij Pieter Pons die stukje bij beetje terrein moest afstaan. Daarentegen kwam Joost Stoker steeds beter te staan.
Willem gaf overwinning weg, dat probeerde Joost ook, maar zijn tegenstander liet dat niet toe. Joost pakte dus toch het punt
William Gijsen haalde een mooie remise en hij liet zien dat hij dit jaar van grote waarde voor het team was. Omdat Spijkenisse aan 4-4 genoeg had, bood de tegenstander van Jaap Euser remise aan. Jaap kon dit niet afslaan, maar heeft met zijn invalbeurten een mooi resultaat geboekt. Doordat Pieter Pons zijn stelling uiteindelijk niet wist te houden, was de definitieve winst voor Spijkenisse een feit. Dat de kansen in de partij tussen Joost Stoker en Patrick Meijer over en weer gingen was lange tijd boeiend om te zien. In de laatste seconden van de wedstrijd werd de partij uiteindelijk beslist op tijd, alhoewel Joost al gewonnen stond. De tegenstander zette net te laat en zo kwam er een 4,5-3,5 nederlaag op de borden te staan.
De onderste 4 borden. Verrassend genoeg mocht Joost ook naar binnen
Het was een mooi seizoen. De nederlagen hadden anders kunnen uitpakken, maar over het algemeen waren ook de winstwedstrijden echt spannend. Volgend jaar proberen we opnieuw te promoveren. Er staat tenslotte een (h)echt team!
