Teamleider Theo zag het niet meer zitten
SLIEDRECHT – Het vlaggenschip van de slimste Sliedrechtse denkers speelde op 1 april thuis tegen Sas van Gent. De tegenstander kwam opdagen met niet 8 maar met 7 man en dat leek best een slimme zet van de half-Belgen. Om 13:00 opende wedstrijdleider Mark van Hulst de wedstrijd en toen stond het al 1-0! Er leek niets aan de hand. Alle Sliedrechters kwamen voortvarend uit de opening en er werden door de talloze opgekomen supporters al weddenschappen ingezet op een mogelijke 8-0.
Even nadat de Sliedrechtse kerkklok 3x het uur rond had geslagen ging het mis aan het bord van onze veelvoudig clubkampioen. Na een uitstekend gespeelde opening vergat Wim Hokken de zetten om te draaien. Hij dacht een dame te winnen maar verloor een volle toren, niet veel later ging Wim schaakmat (‘Stel je voor. Een schaker maakt een blunder. Zodra hij het stuk heeft aangeraakt beseft hij dat, maar dan is het te laat. Er is een theorie van de Amerikaanse psycholoog William James (1842 – 1910) die zegt dat het lichaam eerder op prikkels reageert dan de hersenen.’) Zijn tegenstander wist niet wat hij overkwam en gebruikte al zijn beltegoed om al zijn vrienden- en buren in binnen- en buitenland te bellen.1-1; niets aan de hand.
Topscorer Jorik
Jorik Klein speelde met zwart aan bord 7 een uitstekende Konings-Indische opening, het Sliedrechts jeugdtalent die binnenkort aan het NK in Assen mag deelnemen liet zien steeds beter in zijn openingen te worden. Na 2 pionnen werd er ook nog een kwaliteit veroverd, 2-1.
Hierna een uitstekende remise van invaller Teunis den Rooijen, 2.5-1.5. Tot zover bord 5 tot en met 8. Wat er erna gebeurde aan de borden 1 tot en met 4 valt met geen pen te beschrijven. Allereerst was er een remise voor Tobias Dekker, zijn tegenstander verdedigde zich bekwaam met een paard op Hendrik 8, Dekker kon geen gaten vinden en moest in remise berusten, 3-2. Ondertussen hadden Bert van de Donk en Peter van den Bergh een klein plusje opgebouwd en stond Wim Pool straalverloren. De tegenstander haalde à tempo met een grote grijns op zijn gezicht op e8 met schaak een dame en noteerde alvast een 1-0. Mat achter de paaltjes!
Hans Erkamp schreef ooit een mooi gedicht over het mat achter de paaltjes:
EEN SCHAAKTOREN OP BOMMELSTEIN
Een schaaktoren op Bommelstein Sprak: één ding doet mij wel eens pijn
Als Heer van Stand word ik, de toren, Te vaak over één kam geschoren
Met zowel loper, als ook paard Iets dat mij soms wel wat bezwaart
Want men kan zeggen wat men wil Ik zeg: er is een standsverschil
Mij dunkt het is geen kleinigheid Maar liefst een volle kwaliteit!
En wie zou er kunnen beweren Dat zonder mij valt te rokeren?
Ik heb daarvoor een fijn gevoel Als u begrijpt wat ik bedoel “Vermijd de schuinsmarcheerderij!” was wat mijn goede vader zei
En daar houd ik mij dus ook aan Ik kies steeds voor de rechte baan
Men vindt een toren wel eens saai Ik vind die aantijging niet fraai
Want ook al hou ik me in ’t begin Ook vaak een heel klein beetje in
Ik ben in staat tot sterke staaltjes Zoals een mat achter de paaltjes
Wim had echter een geweldige paardvork en kwam zodoende in een iets minder staand toreneindspel dat Wim prachtig tot een remise wist te keepen; 3.5-2.5.
Peter van den Bergh speelde aan bord 1 met zwart niet slecht maar ook niet goed. Zijn tegenstander probeerde truc na truc maar Peter bleef in tijdnood uiterst koel, besloot niet op winst te spelen en zo werd het 4-3 na zetherhaling.
Koele kikker Bert
Bert van de Donk aan het 2e bord met wit kwam na een wat saaie opening in een eindspel en leek een gemakkelijke remise te gaan behalen. Zijn tegenstander die bekend staat als sluwe vos ging uiteraard voor de overwinning. Het werd zenuw-en zenuwslopend. De Sas van Genter, wist 2 vrijpionnen te creëren en met ook nog een sterk paard tegen een slechte loper gaf niemand nog enige kans voor Bert. Het werd later en later. Na meer dan 5 uur spelen begonnen de zenuwen toe te slaan, niet bij de spelers maar vooral bij de toeschouwers en bij de teamleider. Zwart kwam op +3 met een vrijpion op zowel f4 als op a3, de dames stonden aan de overkant letterlijk en figuurlijk al te wachten. Rond 18.30 uur kon de zwartspeler zijn zenuwen ook niet meer beheersen. Hij besloot f4 te ‘offeren’ om vervolgens met de a3 pion te overkant te bereiken. De witte ‘Bert’ loper kon deze pion gemakkelijk tegenhouden waarna Bert met zijn Hendrik-pion aan de loop ging en moeiteloos de overkant wist te bereiken! 5-3 voor Sliedrecht.
Door deze uitslag speelt het vlaggenschip het volgende seizoen opnieuw in de landelijke competitie. Een matig seizoen en er wordt al gezocht naar een nieuwe (reserve) teamleider die stressbestendig is…
