Nico en Jaap pakten mooi 2 punten
ROTTERDAM – Achteraf zou je kunnen zeggen dat er een solide wedstrijd is gespeeld en dat er keurig met 5,5-2,5 werd gewonnen. 4 overwinningen, 3 remises en 1 verliespartij,maar de toegestroomde supporters (waaronder El Presidente, maar daarover later meer) zagen een moeizaam gevecht, wat ook anders had kunnen aflopen. De complimenten gaan dan ook naar Shah Mata 3 voor het vertoonde spel. Maar uiteindelijk gingen de punten toch mee naar Sliedrecht en blijft het 3e team bovenin meedoen.
Willem kon hier nog lachen en Martijn zat al in de denktank
Bij de start van de wedstrijd werd door de tegenstander nog enigszins verrast gereageerd op het feit dat wij wel een heel sterk team hadden. De teamleider (en dus ook schrijver van dit stukje) lachte dit nog wel weg met de dooddoener dat alles mogelijk was, maar zo rond 10 uur leek dit nog echt het geval ook. Iets over achten werden de klokken ingedrukt en ging het op 6 borden gelijk los. 6 borden? Ja, want wij hebben natuurlijk Willem Kuiper, die ondanks dat hij tegenwoordig in het westen woont, altijd standaard iets te laat is. Het lijkt erop dat dit een tactisch spelletje is, maar dat pakte vanavond iets minder uit. Maar ook onze kopman Joost was nog niet aanwezig, hij moest het handje van de wethouder nog even vasthouden en of de wethouder liet niet los, of Joost wilde de machtige hand van zo’n wethouder niet loslaten. Hoe het ook was, rond kwart over 8 waren gelukkig ook de twee heren binnen.
William speelde weer erg sterk, terwijl Kolonel Sulman de hele avond moest kiepen
Never a dull moment met het derde echter. Ook in deze ronde was er weer genoeg te beleven. Allereerst Willem, na 4 zetten was hij al in tijdnood en na 6 zetten was het eigenlijk al voorbij. De opening ging compleet de mist in. Tot overmaat van ramp kwam ook El Presidente nog even langs. Je zag aan de op het bord gekomen stellingen de angst van de spelers terug. Kees Wessels pakte bijna een vergiftigde pion en kwam minder te staan. Een mooie quote van Kees: “Mijn tegenstander heeft veel mogelijkheden om te winnen, bijna alles is goed”. Ook bij Jan Sulman, toch de eminent grise van het gezelschap kon de druk van El Presidente niet aan en gaf een pion weg. Martijn Stoker wist niet hoe snel hij moest afruilen naar een remise en was zo als eerste klaar, terwijl niet veel later het team op achterstand kwam toen Willem niets anders kon doen dan opgeven.
Kees knokte zich terug, terwijl Joost een mooie winstpartij had
Het derde in actie
Na een paar keer de borden bekeken te hebben vertrok El Presidente, het team en de supporters in vertwijfeling achterlatend, maar dan toont het team zich toch sterk. De mouwen werden opgestroopt en men ging er even goed voor zitten. Jan Sulman sleepte er uiteindelijk nog een remise uit, terwijl William Gijsen weer een partij uit een stuk speelde en won, zodat de stand weer gelijk getrokken werd. William groeit snel en zijn transferwaarde gaat flink omhoog op deze manier. Onze invaller Jaap Euser speelde ook een dijk van een partij. Met een pionnetje voorsprong ging hij op zoek naar de winst en dat was nog niet makkelijk. Ondertussen kreeg Nico van Mourik een remisevoorstel, na overleg wees hij dit (nog) af en vervolgens gaf zijn tegenstander een stuk weg. Een mooie opsteker dus. Inmiddels was Kees in de veilige remise haven gekomen en pakte dit met beide handen aan. Onze kopman sleepte het beslissende punt binnen. In een bijzonder lastige stelling ging hij vol op de aanval, terwijl de tijd van de
tegenstander wegtikte. Een mooie overwinning was het gevolg. Als laatste wist Jaap mooi het punt binnen te slepen, zodat er uiteindelijk een mooie overwinning op het scorebord stond.
Natuurlijk had het anders kunnen aflopen, maar uiteindelijk dus een terecht overwinning, zodat in theorie alles nog mogelijk is. De wedstrijd in en tegen Spijkenisse gaat cruciaal worden.
Klik hier voor het sportieve verslag van Shah Mata.
