El Presidente als supporter en chauffeur
ROTTERDAM – Dinsdag 5 januari speelde het 5e team uit tegen Shah Mata 4. Wederom was het team compleet. Dit seizoen is nog maar één keer een invaller nodig geweest. Daarmee heeft Martijn Stoker zijn team veel beter in de hand dan zijn grote broer. Waarom Willem Kuiper tijdens zijn feestweekend Joost roemde om zijn organisatietalent blijft dan ook een groot raadsel. Hij zou niet de eerste zijn die de twee broers niet uit elkaar kan houden.
Terug naar de wedstrijd… De opstelling was enigszins aangepast om in ieder geval een aantal bordpunten te behalen. Vooraf dachten de teamleiders zelfs een goede kans te hebben om het eerste matchpunt te scoren. Shah Mata is op papier weliswaar sterker, maar niet zo sterk als de vorige tegenstanders.
De kopmannen van het Dreamteam
De optimistische stemming sloeg al snel om in wanhoop. Onder het toeziend oog van El Presidente moest Michiel al na 5 zetten een stuk geven om niet mat te gaan. Sami speelde een slechte opening en kwam ook een stuk achter. Johan speelde met zwart en kon het witte paard niet van f7 af houden. Cees stond een pion achter en Henri was aan het goochelen in de opening. Geen wonder dat Jerry binnen een half uur alweer in de auto naar huis zat.
Of het aan het vertrek van de voorzitter lag weten we niet, maar daarna ging het beter op de borden. Eerst verloor Sami nog, omdat zijn tegenstander het sterk uitspeelde. Maar daarna knokte Cees zich terug en kwam hij een kwaliteit voor. Ook Johan kreeg tegenkansen, omdat het witte paard niet meer weg kon. Mark stond goed en Yaro en Koos stonden gelijk.
De hoop op een 4-4 werd nieuw leven ingeblazen toen Yaro wist te winnen. Hij speelde een sterke partij tegen een goede tegenstander. Na een remiseaanbod afgeslagen te hebben, vond hij de winnende combinatie die niemand anders zag (ook de teamleiders niet). Een mooi punt, waardoor Yaro ongeslagen topscorer van het 5e blijft.
De rest van de avond was een spektakelstuk voor de neutrale toeschouwer, maar een ware kwelling voor de teamleiders. Cees kon zijn voorsprong niet behouden en moest na een leuke partij opgeven. Koos stond onder druk, maar er was nog weinig aan de hand. Totdat hij zijn dame wegblunderde, 3-1 achter.
De staartborden
Johan stond ondertussen een kwaliteit achter, maar hij wist een gevaarlijke mataanval op te zetten. Helaas wist hij deze aanval in tijdnood niet te bekronen en verloor hij het overzicht, waardoor zijn tegenstander er met het punt vandoor ging.
De partij van Henri sloeg werkelijk nergens op, wat zat hij te prutsen! Na een ‘originele’ opening ‘offerde’ hij een stuk. Het was aan zijn tegenstander te danken dat Henri het stuk weer terug kreeg. Het toreneindspel met twee pionnen meer moet toch wel te winnen zijn. Niets bleek minder waar, want Henri wist knap het verliezende plan te vinden. 5-1 en de nederlaag was een feit.
Ook kopman Mark was aan het toveren geslagen. Hij stond lange tijd goed, won een pion, verloor er toen weer twee, daarna won hij weer wat en kwam er een pionneneindspel op het bord. Twee pionnen voor Mark en slechts één voor zijn tegenstander. Mark bleek een ware eindspelkunstenaar te zijn, want hij wist dit heel knap nog te verliezen.
Als laatste bezig was Michiel, die na het vroege stukverlies bleef knokken. Zijn tegenstander zag geen andere uitweg dan het stuk op een gegeven moment terug te geven. Het resterende toreneindspel was lastig voor Michiel, maar zijn tegenstander gaf het sportief remise.
Uiteindelijk dus met 6,5 – 1,5 verloren, maar dat was wel erg geflatteerd. De druk op de teamleiders neemt weer toe. Het dreamteam staat stijf onderaan met 0 matchpunten en als de volgende wedstrijd niet gewonnen wordt, zal het team hier niet meer vanaf komen. De wedstrijd tegen onze Papendrechtse vrienden belooft dus een spannende te worden. Wat hebben de teamleiders nog voor verrassingen in petto? Worden er disciplinaire maatregelen getroffen? Speelt Jack de Ruijter mee tegen Sliedrecht? Iedereen herinnert zich het 50 euro incident nog…
