Als teamleider kun je natuurlijk niet anders doen dan na een stevige nederlaag even afstand te nemen en dan even over de stand heen te kijken naar de spelers en het team. Natuurlijk was Barendrecht / IJsselmonde 1 te sterk, maar er gebeurden ook mooie dingen achter de borden. Dus nu het echte verhaal achter de 1/5 – 7 1/5 nederlaag. Op alle 8 borden had Sliedrecht 3 een veel sterkere tegenstander tegen over zich en dan hoop je als teamleider dat er een aantal borden toch onze kant opvallen, vaak is dat zo, nu iets minder. Het degradatiespook is inmiddels gesignaleerd, maar onze spelers laten zich daar niet door afleiden. Ook niet in deze wedstrijd en daar verdienen ze een groot compliment voor!
WIllem Kuiper was eerder al richting Barendrecht vertrokken. De tegenstander vroeg of er 2 partijen vooruit gespeeld konden worden. Soms lukt dit, alhoewel het team natuurlijk graag met elkaar wil spelen. Willem kwam het deze keer goed uit en zo speelde hij zijn wedstrijd vooruit. Uiteindelijk verloor hij, maar de partij had wisselende kansen. In tijdnood overzag hij een eeuwig schaakkans, terwijl hij daarvoor juist daar naar op zoek was. Jammer dus, maar Willem zat wellicht met zijn hoofd al bij het feest wat voor hem werd gegeven aangezien hij dit jaar weer een kroonjaar viert. En dan weet Sliedrecht wel wat vieren is. Ongetwijfeld in een apart verslag hier veel meer over. 0-1 dus bij de start van de andere 7.
Op bord 8 schoot Peter Vis goed uit de startblokken, speelde goed, maar verloor ergens in de partij het initiatief en dus ook het punt. Goed gespeeld van Peter die zeker nog voor vuurwerk gaat zorgen. Een andere speler die goed stond, en het punt eigenlijk al telde (en de teamleider ook een beetje) was Jan Sulman, Mooie stelling, mooie aanval, maar de tegenaanval was dodelijk. Mooi uitgevoerd en onverwachts toch nog een verlies. Eigenlijk ging het pas vanaf 10 uur echt wat minder. Op bord 2 was Martijn Stoker in de problemen gekomen en deze kwam hij ook niet te boven. Dit leek ook Kees van der Does te gebeuren, maar die knokte terug, kwam in een remise eindspel en leek nog aanvalskansen te hebben. Toen die aanval werd ingezet echter, gaf hij een stuk weg en kon direct opgeven. Dan Pieter Pons. Pieter stond uitstekend, had een goede stelling en zijn tegenstander dacht erg lang na en deed allerlei tussenzetjes. Een resultaatje leek in de maak, totdat de rookwolken op het bord waren opgetrokken en Pieter opeens een mega aanval over zich heen kreeg. Kopman Joost kwam al snel naar de teamleider met de mededeling dat remise er niet inzat. Hij offerde een stuk en trok ten strijde. De aanval liep echter dood en toen was het keepen. Joost had het betere van het spel, maar moest (wederom) genoegen nemen met remise. Ach… we waren in ieder geval van de 0 af. Als laatste Henk Prins. Hij speelde een goede partij en sloeg zelfs een remiseaanbod af. Helaas wist de tegenstander in het eindspel wel een aanval te vinden en verloor Henk. Een forse nederlaag dus, waarbij het Sliedrechtse team zeker kansen heeft gehad op meer punten.
Dat geeft de burger (of in ieder geval de teamleider) moed en zo gaan wij ook weer naar de volgende tegenstander. Degradatiespook of niet. Wij schaken lekker verder!