ROTTERDAM – Alweer de tweede wedstrijd van Sliedrecht 3 en opnieuw een uitwedstrijd. Deze keer was de eindbestemming Shah Mata 1, wederom een sterk team uit deze klasse met op alle borden een overwicht voor het thuisteam. Opnieuw was het derde team op volle oorlogssterkte aanwezig, behalve onze Friese arts Willem Kuiper, die zoals gewoonlijk wat later aanschoof en zodoende met een tijdsachterstand begon. De meeste heren hadden het weekend ervoor nog schaakles gekregen van de Chessqueens, dus ook met de voorbereiding was niets mis. De teamleider had wel besloten om de bierpul-boys Stoker wat uit elkaar te halen. De bedoeling was dat ze zich wat meer konden focussen op hun eigen spel. Shah Mata had de eerste wedstrijd gewonnen en wilde op 100% blijven, terwijl ons derde team natuurlijk weer een verrassing wilde zorgen.
Dan de wedstrijd zelf. Je vraagt je als teamleider natuurlijk wel af of het goed gaat als Pastoor Sulman na een half uur komt vragen of hij er na 40 zetten nog tijd bij krijgt. Of dat Peter “Poisson” Vis al begint te zuchten over een zware stelling. Daar tegenover staat het optimisme van de gebroeders Stoker. Die vliegen er in en zijn overtuigd van een goed resultaat. Natuurlijk is de vraag of het optimisme realistisch is, of dat de Duitse biertjes nog het jubileumfeest nog niet helemaal verteerd zijn.
Tot 10 uur leek er niet zoveel aan de hand. De stand op de borden was helemaal niet slecht en het optimisme bleef. Na 10 uur bleek bij een rondgang een toch wat minder rooskleurig beeld. Kees van der Does speelde een scherpe partij, maar maakte ergens een foutje meer dan zijn tegenstander en dat werd genadeloos afgestraft. Maar ook de overige stellingen leken wat te kantelen. Willem Kuiper stond goed, maar een doorgelopen pion op de zevende rij was veel gevaarlijker dan de stelling van Willem en binnen een paar zetten was het ook uit. Henk Prins begon ook lekker, maar na het middenspel bleef een gedrongen stelling achter met twee pionnen minder. Ook Henk moest de tegenstander de hand schudden. Rond 11 uur was het dus 3-0.
Aan de topborden bleef het spannend. Joost had een goede stelling, maar kon de winst steeds net niet vinden, en zijn tegenstander wist eeuwig schaak te houden. Inmiddels zag het er niet goed uit op de andere borden behalve op bord 8. Peter verknalde de opening, maar wist stukje bij beetje terug te knokken en langzamerhand een overwicht te krijgen. Toen daar ook nog twee pionnen bijkwamen, en Pierre Poisson zijn zenuwen in bedwang wist te houden, ging het punt dus naar Sliedrecht. Een fantastische overwinning op een 1800+ speler. Pieter Pons kwam op bord 2 niet verder en moest remise accepteren en zo werd het 4-2. Helaas zat er niet veel meer in op de overige borden. Jan Sulman begon goed, maar verloor het initiatief. In een moeilijke stelling liet hij een toren instaan en kon gelijk opgeven. Martijn Stoker knokte voor een remise met een pion minder en hij was er bijna. Maar helaas kon hij de stelling niet houden en in tijdnood ging hij ten onder. Een geflatteerde 6-2 nederlaag dus. Over een paar weken gaan we het weer proberen. Dan is Barendrecht / IJsselmonde 1 de tegenstander.